ชมพูพิงค์ | ความรู้สึก ตัดขาด

1760 คำ

“เธอห้ามเกลียดฉัน ไม่ว่าจะยังไงก็ห้าม!” “ฮือ... เอาเลยงั้นเอาให้พอ ตัวมันบ้าไปแล้ว!” ไม่ว่าจะด่า ไม่ว่าจะประชด ฉันก็ถูกคนตัวโตกดเอวลงหว่างขา ก่อนเขาจะรวบแขนสองข้างฉันรวดเร็วและพยายามถอดเสื้อผ้า ดึงกางเกงนอน ‘พรึบ’ กระชากมันลงมา แล้วสอดใส่อย่างไม่ปราณี “อื้อ! เจ็บนะ!” “เจ็บเพราะเธอไม่ยอมเอง ฉะนั้นอยู่เฉย ๆ” บ้าเอ้ย! ฉันเจ็บไปหมดทั้งตัวแล้ว ยิ่งเขาขยับเอวยิ่งเขาขยี้เข้ามาเรื่อย ๆ และเร็ว! ฉันยิ่งทรมานหลายพันเท่า ต่อให้ฉันรู้สึกกระสันตามจังหวะสวาทที่เขาโถมใส่เนินสาว แต่ในใจลึก ๆ มันเจ็บแทบขาดใจ มันทั้งจุกในอก ทั้งเจ็บในใจจนแทบน้ำตาไหล พอแล้ว ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย และมันจะเป็นจุดเปลี่ยนทุก ๆ อย่าง ฉันจะไม่ทนกับคนที่ใจร้ายใจดำเห็นฉันเป็นอิตัวบนเตียงแบบนี้อีกแล้ว ‘ปึก ปึก ปึก ปึก’ “อ๊ะ อ๊ะ ฮือ... ตัว! ตัวเลิกบ้าสักที” “ทำไมล่ะ? ไม่เสียวเหรอ? เครียด ๆ แบบนี้ได้ปลดปล่อยดีออก ฉันเสีย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม