กลางดึกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง
ป๊อก ป๊อก ป๊อก
"ยามสาม"
ป๊อก ป๊อก ป๊อก
"ยามสาม"
เสียงเคาะบอกเวลาดังเข้ามาใกล้เพียงครู่เดียวก็ดังไกลออกไปเรื่อย ๆ เฟยเซียนที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมากลางดึกจึงรีบลุกขึ้นเตรียมตัวทดลองนำของออกมาจากมิติตามที่ตั้งใจเอาไว้
หวิว หวิว วี่ วี่ ปั้ง!
เสียงร้องโหยหวนภายใต้ค่ำคืนอันมืดมิดบวกกับเสียงลมพัดลอดช่องหน้าต่าง ทำให้เกิดเสียงที่น่ากลัวจนเฟยเซียนขนลุกซู่ ทันใดนั้นหน้าต่างก็ถูกลมพัดกระแทกเข้ากับกำแพงจนเกิดเสียงดัง ปั้ง! จนเด็ก ๆ สะดุ้ง
"ชู่ว์ ไม่มีอะไรลูก แม่อยู่นี่แล้ว นอนต่อเถอะนะ"
มือเรียวกระชับผ้าห่มขึ้นให้เด็ก ๆ ทั้งสอง พร้อมกับกล่อมเบา ๆ จนมั่นใจว่าทั้งคู่หลับสนิทนางจึงลุกไปดูที่หน้าต่าง
ท่ามกลางความมืด เฟยเซียนจ้องมองไปยังทิศทางด้านหลังของจวน ซึ่งเป็นทางขึ้นสู่หุบเขาจันทรา สถานที่มาของเสียงโหยหวนที่นางกำลังได้ยิน นางจ้องมองอยู่อย่างนั้นเกือบ 1 เค่อ
