“อะ...อื้อ” จากต่อต้านก็เปลี่ยนเป็นสมยอมคล้อยตามเหมือนทุกครั้ง สาวเจ้าเอนตัวนอนราบไปกับโต๊ะทำงาน สองแขนที่ผลักไสเปลี่ยนมาเป็นตวัดโอบกอดลำคอหนาของคนที่เคลื่อนตัวโน้มคร่อมทับตัวเองไปกับโต๊ะทำงาน มุมปากหนาแย้มยิ้มเมื่อสาวน้อยใต้ร่างแอ่นเด้งยกตัวตอบสนองจูบตอบปากหนาอุ่นร้อนตัวเอง บดจูบดุดันที่เต็มไปด้วยไฟโทสะก่อนหน้าแปรเปลี่ยนเป็นความอ่อนโยนผสานความเร่าร้อน มือหนาเคลื่อนมาถลกชายกระโปรงของเธอเลิกขึ้นมากองบนเอวเล็กคอด มือสากกร้านลูบไล้เนินสวาทอวบอูมที่กำลังอาบฉ่ำจนกางเกงซับในและกางเกงชั้นในเปียกแฉะ “รู้ไหมว่าน้องน่ะง่ายแค่ไหน แค่พี่สัมผัส น้องก็แฉะให้พี่ แล้วแบบนี้ยังคิดพยศกับพี่อีกรึเด็กน้อย” คำว่า ‘ง่าย’ ทำให้หัวใจของศรีญาต่อต้าน สองมือที่โอบกอดลำคอหนาก็เปลี่ยนมาเป็นผลักร่างใหญ่เหนือร่างออกห่างและก็ได้ผลเมื่อร่างใหญ่โตของบุรุษกระเด็นออกห่าง เธอรีบลุกขึ้นลงจากโต๊ะทำงานด้วยสภาพร่างกายไม่เต็มร้