“แกโกหก ไหนแกบอกไม่รู้เรื่องอะไรไง ที่แท้ก็เป็นฝีมือแกทั้งนั้น ไอ้วิทย์”
“ไอ้เอ็ด! นี่แกคิดว่าฉันเป็นคนจัดฉากเรื่องซินนี่หรือไง”
“ก็ใช่สิวะ!”
หนุ่มลูกครึ่งและหนุ่มไทย ต่างประชันสายตาฟาดฟันกันอย่างไม่มีใครยอมแพ้ ดูท่าว่าความเป็นเพื่อนจะไม่ช่วยอะไร เมื่อตอนนี้ต่างคนต่างรู้สึกไม่พอใจ ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
หลังจากเอ็ดเวิร์ดเห็นช่อดอกไม้ และข้อความในจดหมายน้อยนั่น เลิกงานเย็น จึงรีบบึ่งรถมาหาไอ้เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดทันใด ด้วยอารมณ์คุกรุ่นและโมโห ไม่นึกว่าคนที่ไว้ใจ จะทำอะไรกับเขาไม่ต่างจากตัวตลก
และเอ็ดเวิร์ดจะไม่เจ็บใจมากขนาดนี้เลย หากไม่ใช่เพราะครั้งก่อน เคยคาดคั้นถามแล้ว ไววิทย์กลับทำท่าทีไม่รู้ไม่ชี้ได้อย่างแนบเนียน และเขาก็เชื่อเสียด้วย ว่ามันไม่มีส่วนรู้เห็นเรื่องซีลีนา ทั้งเรื่องดอกไม้ จดหมาย และโทรศัพท์ปริศนา ที่ทิ้งข้อความบอกให้ไปหาในวันนั้น
“ฉันบอกแกได้แค่ว่า มีคนถามฉันเกี่ยวก
