“เดือนนี้น้ำชาปิดการขายไปได้ตั้งหกคัน รางวัลนักขายประจำเดือนก็คงจะเป็นน้ำชาอีกแล้ว เก่งแบบนี้พวกพี่จะตกงานกันไหมนะ” รุ่นพี่ในแผนกเดียวกันพูดขึ้นด้วยความชื่นชมปนอิจฉา
“ไม่หรอกค่ะ ลูกค้าของน้ำชาทุกคนคุยง่ายด้วย น้ำชาอาจจะดวงดีมั้งคะที่เจอแต่ลูกค้าที่สนใจรถจริงๆ เพราะบางคนก็แค่มาดูเท่านั้น”
“นั่นสินะ พวกพี่เจอแต่ลูกค้าที่แวะเข้ามาดูรถเฉยๆ ไม่มีใครสนใจอยากซื้อเลยสักคน” รุ่นพี่สาวพูดขึ้นแล้วถอนหายใจขณะที่เก็บของเตรียมตัวกลับบ้าน
“กลับดีๆ นะคะพี่ยา” เธอบอกลารุ่นพี่แล้วยิ้มให้อย่างสุภาพ
น้ำชาที่กำลังจะเดินออกไปเป็นคนสุดท้าย เธอถูกนทีมาขวางเอาไว้ก่อน “ไปทานข้าวกับพี่นะ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง”
“ไม่ดีกว่าค่ะ ขอบคุณผู้จัดการมากนะคะที่ชวนน้ำชา”
“ไปกับพี่เถอะ พี่มีเรื่องอยากจะคุยด้วย” เขาพยายามเซ้าซี้
“มีอะไรคุยกันที่นี่ก็ได้ค่ะ น้ำชาไม่สะดวกไปจริงๆ” เธอปฏิเสธอย่างสุภาพแล้วแกล้งทำเป็นว่าเธอกำลังเขิ
