จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เซี่ยซู่เหยียนได้ตัดสินลงโทษขายแม่นมหลิวออกไป แน่นอนว่าหลี่จื่อเหยานั้น รอดพ้นจากการกระทำในครั้งนี้ เพราะมีแม่นมหลิวเป็นแพะรับบาปแทน แต่ด้วยถูกขอร้องไว้จากแม่ทัพหลี่ ที่ถือว่าเป็นผู้มีพระคุณของตนเอง โทษที่จะถูกขายออกไปเป็นทาสชั้นต่ำในตอนแรกจึงเป็นเพียงการลงโทษโดยการส่งแม่นมหลิว กลับไปยังตระกูลเดิม ซึ่งเป็นการตัดแขนขาของหลี่จื่อเหยาออกไป ทำให้นางได้ตระหนัก ถึงความผิดของตนเองในครั้งนี้ ไม่เพียงนาง ไม่สามารถกำจัดอนุทั้ง 3 และเหอเพ่ยเจินออกไปได้ ยังทำให้ความโปรดปรานที่เซี่ยซู่เหยียนมีให้ลดลงไปอีก
นางนอนเจ็บปวดจากการได้รับพิษอยู่เพียงลำพังในเรือนของตนเอง ใบหน้าที่ไม่อาจจะยอมรับความจริงได้ พร้อมกับคำกล่าวพระผรุสวาทที่นางไม่เคยแสดงออกมาให้ผู้ใดเห็น ถูกกล่าวออกมามากมายอย่างไม่มีเก็บกัก
"บ้าที่สุดเหตุใดเรื่องราวถึงได้กลับตาลปัตรเป็นเช่นนี้" หลี่จื่อเหยาเผยใบหน้าที่แสดงออกถ
