“สุขสันต์วันเกิดนะพี่ราเชนทร์ รดาขอให้พี่ราเชนทร์มีความสุขเยอะๆ ร่างกายแข็งแรง อยู่กับรดาไปนานน้า” เสียงหวานของรดาเอ่ยปากบอกกับพี่ชายของตัวเองพร้อมกับในมือที่ถือเค้กเอาไว้ “ขอบคุณครับ” ราเชนทร์ตอบกลับมาและไม่รอช้าที่จะเป่าเทียนบนเค้ก ในใจของราเชนทร์ตอนนี้ได้แต่รู้สึกผิดเพราะตอนนี้ตัวเองพลาดไปแล้วที่เอาน้องสาวเป็นของเดิมพัน พลาดไปแล้วที่เห็นเงินเหล่านั้นว่ามันมีค่าพอกันกับน้องสาวของตัวเอง “พะ…พี่ราเชนทร์เป็นอะไร ทำไมร้องไห้ล่ะ” น้ำเสียงสั่นๆของรดาถามขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าหล่อของพี่ชายแดงกล่ำและร้องไห้ออกมา “ฮึก…รดาพี่ขอโทษ” ราเชนทร์พูดขึ้นพร้อมกับคว้าตัวน้องสาวเข้ามากอด ตอนนี้มีแต่ความรู้สึกผิดที่เกิดขึ้นในหัวใจ “เป็นอะไรบอกรดาสิ ใครทำพี่” รดาที่เห็นพี่ชายร้องไห้ก็ได้แต่ถามขึ้น นับว่าเป็นครั้งแรกเลยที่รดาเห็นพี่ชายร้องไห้เพราะตอนที่คุณพ่อคุณแม่เสีย พี่ชายอย่างราเชนทร์ยังไม่ร้องไห้เ