18
“ให้ฉันจูบเธออย่างที่อยากจะจูบ เห็นเธอทุกตรอกซอกมุมบนกายสวยๆ นี่ก่อนนะกระต่าย” เว้าวอนเสียงนุ่มทุ้มอย่างรู้ดีว่าอีกฝ่ายที่ตอนนี้ตัวอ่อนระทวย หัวใจก็หลอมละลายราวกับขี้ผึ้งถูกลนด้วยไฟ เขาจะปั้นแต่งจับไปวางที่ทางไหนยังไงก็ได้
จอห์นสันลากเลื่อนปลายนิ้วสะกิดเอากระดุมเสื้อเชิ้ตตัวนุ่มหลุดออกจากรางอย่างช้าๆ โดยเวฬุกาได้แต่ยืนนิ่งเฉยราวกับคนถูกสะกดตรึงไว้ สาบเสื้อค่อยๆ แยกออกพร้อมกับเสียงอื้ออึงดังออกมาจากลำคอ เมื่อได้ยลความสวยงามของบัวตูมในกรวยสีหวาน อดไม่ได้ที่จะยื่นปลายนิ้วไปหยอกล้อ
“คุณ...” กลีบปากอวบอิ่มได้แต่ขบรั้งเอาไว้ จิกปลายเล็บไปบนกล้ามเนื้อแข็งแกร่ง แอ่นโค้งเรือนกายเล็กน้อยให้กายแนบชิดมือใหญ่ ปั่นป่วนระคนเสียวซ่านจนขนตามเรือนกายเริ่มจะลุกชันขึ้น ใจหนึ่งก็อยากจะห้ามไม่ให้เขาทำกับเธอแบบนี้ แต่อีกใจหรือก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอก ปล่อยๆ ไปเถอะ
“หืม...” ขานรับในลำคอ “ฉันว่าเอาไอ้เจ้านี่อ
