19
‘โอ๊ย! ร้อนชะมัดยาด’ กัดฟันกรอดๆ จนแก้มสากระคายนูนขึ้นสัน ‘รอก่อนนะจอห์นน้อยของพ่อ รอก่อน อีกไม่นานแกได้ทำอย่างต้องการแน่เจ้าหนูน้อย’
เรียวลิ้นนุ่มยื่นออกมาไล้เลียริมฝีปากนุ่มแผ่วเบา ทำไมเธอจะมองไม่ออกว่าสายตาชายหนุ่มเต็มไปด้วยความปรารถนาเร่าร้อน ก็เธอเคยถูกมองด้วยสายตาแบบนี้มานับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็แปลกที่สายตาของคนอื่น ทำให้เธอล้วนแล้วแต่เต็มไปด้วยความสะอิดสะเอียนและรังเกียจ แต่กับชายคนนี้แม้เขาจะมีคำพูดบาดลึกเข้าไปในหัวใจให้เจ็บปวดได้ทุกครั้ง การแตะต้องแต่ละครั้งก็จาบจ้วงและเอาแต่ใจ แต่เธอกลับไม่รังเกียจหรือสะอิดสะเอียนเลยสักนิด แล้วยังมีความรู้สึกอยากให้เขาจับต้องเสียอีก
‘นี่เธอบ้าไปแล้วใช่ไหมถึงได้รู้สึกแบบนี้กับผู้ชายที่เพิ่งจะได้เจอเพียงแค่สองครั้งเท่านั้น’ แม้ในใจจะพยายามดุด่าตัวเองไม่ให้คิด แต่ร่างกายกลับไม่ฟัง ผิวกายเนียนเรียบนุ่มลื่นเต้นระริกราวกับกำลังรอคอยให้จอห์นสันแตะต้
