ตอนที่ 20

1560 คำ

20 แล้วทุกสิ่งทุกอย่างที่อัดแน่นอยู่ในสมองเวฬุกาก็เลือนหายไปจากสมองน้อยๆ เมื่อริมฝีปากหนาร้อนผ่าวขยับเคลื่อนทาบทับบนแก้มอิ่มนุ่มหอม กลีบปากอวบอิ่มเผยอแย้มนิดๆ รอคอยจุมพิตหวานระคนเร่าร้อนมาบรรจบพบกัน พร้อมกับการตอบสนองอย่างกล้าๆ กลัวๆ ไม่ประสาของคนที่เผลอก้าวเดินไปในกองไฟ โดยไม่รู้เลยว่าเวลาที่เธอจะก้าวออกมาจากกองเพลิงนั้นได้ ก็ต่อเมื่อมันเผาลวกไหม้ร่างกายและหัวใจดวงน้อยให้แหลกละเอียดเป็นผุยผงเท่านั้น เพราะ...จอห์นสันไม่ได้คิดอย่างที่เธอกำลังคิด เขาเห็นเธอเป็นเพียงแค่แมลงเม่าหลงบินเข้ากองไฟ อืม...เสียงครางหวานๆ หลุดออกจากปากอวบอิ่ม เมื่อริมฝีปากร้อนระอุทาบทับลงไป ฝ่ามือเล็กนุ่มทาบทับบนอกกว้างสั่นระริกจนต้องจิกปลายเล็บบนกล้ามเนื้อแข็งแกร่ง ความซ่านเสียวป่วนปั่นในหัวใจและร่างกาย กลีบปากนุ่มเผยอแย้มตอบสนองทุกสัมผัสที่ทาบทับลงมาอย่างเร่าร้อน เรียวลิ้นเล็กพลิกพลิ้วหยอกล้อกับลิ้นสากร้อนที่ล่ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม