ตอนที่ 9

1550 คำ
กว่าจะได้กินชาบูเธอก็ถูกพี่ยักษ์กอดรัดจนกระดูกแทบหักได้เลย คนอะไรชื่อยักษ์ยังไม่พอแถมตัวก็ใหญ่เหมือนยักษ์จริงๆด้วยนะ ถ้าหากเทียบกับรูปร่างของเธอจะเห็นความต่างชัดเสียยิ่งกว่าชัดซะอีก ตัวเขาสูงเหมือนกินเสาไฟฟ้ามาแล้วตัวยังล่ำมากตามประสาคนออกกำลังกายตลอดเวลา แล้วดูเขาตอนนี้สิเปิดหนังพร้อมกับเตรียมทุกอย่างให้เองกับมือเลย “กินเบียร์ปะ?” เธอดื่มเป็นเขารู้นะ “ได้เหรอ?” พูดแล้วก็คอแห้งเลย “ได้สิ พี่ไม่ได้งี่เง่าเหมือนไอ้เหี้ยไมโลหรอกน่า” ก็บอกแล้วว่าจะตามใจทุกอย่าง แล้วจะนับประสาอะไรกับเครื่องดื่มแอลกอฮอร์แค่นี้เอง อีกอย่างเธอดื่มกับเขานะไม่ใช่ผู้ชายคนอื่น “รู้ไหมว่าพี่เป็นแฟนคนแรกของฉันเลยนะ” เธอไม่เคยมีแฟนมาก่อนในชีวิตถึงจะมีคนมาจีบแต่ถูกสั่งห้ามตลอด “รู้สิ แล้วพี่จะเป็นแฟนคนเดียวของมิลล์ด้วยนะ” ไม่ใช่แค่คนแรกแต่จะเป็นคนเดียวด้วย เธอไม่รู้หรอกว่าแค่ตอบตกลงเป็นแฟนเนี่ยสมองเริ่มสร้างจินตนาการไปถึงชุดแต่งงานแล้ว แม่ง…โคตรบ้าเลยเขานี่นะ เธอนั่งกินชาบูกับพี่ยักษ์ไม่นานพี่ไมโลก็โทรมาแล้วคุยกับพี่ยักษ์พักใหญ่แต่ไม่รู้ว่าคุยอะไรกันนะ เธอนั่งกินชาบูไปแอบมองไปด้วยเพราะสีหน้าที่เปลี่ยนไปของเขามันทำเอาเธอสงสัย “จะอยู่บ้านหรือไปผับกับพี่?” ไอ้ไมโลมันโทรมาถามเรื่องมิลล์นี่แหละ อยากรู้จริงๆว่าทะเลาะอะไรกันอีก “อย่าพึ่งให้พี่ไมรู้เรื่องเราเลยนะ ฉันยังไม่อยากมีปัญหา” พี่ชายเป็นคนนิสัยยังไงทำไมเธอจะไม่รู้ละ แล้วถ้าเกิดไม่ยอมรับเรื่องเธอมีแฟนขึ้นมาคงจะอาละวาดเป็นหมาบ้าแน่ “พี่ไม่อยากปิดบังใคร?” จะให้แอบคบกันยังงั้นเหรอวะ “แต่ฉันไม่พร้อม” ปัญหาตามมาชุดใหญ่แน่ “โอเค แต่พี่ไม่รู้นะว่าจะปิดไปได้นานแค่ไหนนะ” “น่ารักที่สุดเลยงั้นฉันไปด้วยนะ” เธออายุไม่ถึงแต่พี่ยักษ์คงจะหาทางให้เธอเข้าไปด้วยได้แน่ไม่งั้นไม่ชวนกันหรอก “อืม ไปแต่งตัวดีๆหน่อยละอย่าโชว์มากพี่หวง” เธอได้แต่ส่ายหน้าแล้วเดินไปห้องนอนเพื่อเปลี่ยนชุดให้เรียบร้อย ส่วนข้าวของต่างๆพี่ยักษ์คงจะจัดการเอง อีกอย่างพรุ่งนี้แม่บ้านจะเข้ามาด้วยเลยไม่ค่อยลำบากพวกเราเท่าไร ในเวลาเกือบห้าทุ่มเรามาถึงผับจนได้ เธอเดินเข้ามาพี่ยักษ์ก็แสดงอาการหงุดหงิดทันที คงหึงสิท่ามีคนจ้องเธอแบบนี้ เขาโอบไหล่แสดงความเป็นเจ้าของจนมาถึงโต๊ะที่จองไว้ พี่ชายตัวดีนั่งอยู่กับแฟนแล้วมีพี่ไททันกับใครไม่รู้สิน่าจะเป็นแฟนมั้ง “มือมึงน่ะเอาออกจากตัวน้องกู!” ไอ้เหี้ยยักษ์แม่งโอบไหล่น้องสาวเขาเว้ย มันเกินเลยไปละแล้วพามาทำไมก็ไม่รู้ “ปัญญาอ่อน! น้องมิลล์นั่งข้างพี่นี่อย่าใกล้หมาบ้า” เขานั่งลงแล้วตบที่นั่งข้างๆให้คนรักที่มาด้วยกัน ไอ้ไททันแอบมองเขาแปลกๆก่อนจะไปซุกซิบกับเมย์จนน่าสงสัย “วันนี้มึงไปส่งน้องกูเหรอ?” “แล้วไงวะ กูไปส่งน้องมิลล์มันผิดงี้?” “กูก็แค่ถามเฉยๆ” “แต่ท่าทีมึงแม่งหาเรื่องกูวะไอ้ไม” “มิลล์พี่หาติวเตอร์ให้ได้แล้วนะ อย่าทำให้พี่ผิดหวังละ” น้องสาวเริ่มมีสังคมที่กว้างมากขึ้นกว่าเดิม เขายิ่งต้องเข้มงวดมากขึ้นไม่งั้นอนาคตอาจจะพังได้ เขาเป็นห่วงน้องสาวมากเพราะความใสซื่อไร้เดียงสาจนไม่รู้พิษภัยของคนนี่แหละ เขาอยากจะขังน้องสาวไว้ไม่ให้เจอใครเลยจริงๆ “ฉัน…” เธอกำลังจะพูดแต่พี่ยักษ์พูดแทรกมาแทน “มึงไม่คิดว่าน้องมิลล์จะเหนื่อยบ้างเหรอวะ?” นี่มันกะจะให้เรียนอย่างเดียวเลยรึไงห่ะ นี่มันคิดว่ามิลล์เป็นตัวอะไรถึงคิดจะทำอะไรตามใจตัวเองตลอดแบบนี้ “ก็กูหวังดีกับน้องของกูไง มึงแหละมาเสือกเหี้ยอะไรอีก” เขาเป็นพี่ชายจะหวังดีกับน้องสาวมันจะแปลกอะไร มีแต่มันนี่แหละที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลยแต่เสือกเก่งฉิบหาย ไอ้ยักษ์มันก็รู้ว่าเขาตั้งใจปล่อยให้น้องสาวขึ้นแท็กซี่ไปมหาวิทยาลัยแต่แม่งก็เสือกไปส่งเองซะงั้น เขาอยากเห็นว่าน้องสาวอยู่เองได้เลยต้องทำแบบนี้ เขาไม่ได้ใจร้ายหรอกเพราะอีกไม่นานจะซื้อรถให้แล้ว ตอนนี้ขอแค่รอดูพฤติกรรมก่อน “กูอยากเสือกไง! ทีมึงละเรียนก็เหี้ยมาก นิสัยก็สถุนฉิบหาย เป็นตัวอย่างที่ดีก็ไม่ได้เสือกอยากบงการชีวิตน้องมิลล์!” “มึงพูดงี้ต่อยกูเลยไหมห่ะ!?” “เอาปะละตอนนี้เลย! กูกลัวมึงที่ไหน!” “พวกมึงหยุดเลยไอ้สัตว์!” ไททันรีบห้ามเพื่อนก่อนจะต่อยกันจริง ท่าทางไอ้ยักษ์มันพร้อมใส่ส่วนไอ้ไมโลก็เมาแล้วขาดสติง่าย ถ้ามันต่อยกับขึ้นมาผับกูนี่แหละจะฉิบหาย “พี่ยักษ์พอก่อนพี่ไมด้วย!” “ถ้าพี่ต่อยกับมันขึ้นมาจะโกรธไหม?” “คงโมโหมากกว่า!” “หึ! คอยทายาให้พี่ก็พอนะ” เมย์นั่งดื่มเงียบๆแต่ในระหว่างที่ทุกคนพยายามใจเย็น เธอกลับเห็นบางอย่างที่เพื่อนหลุดแสดงออกมา แววตายักษ์ที่มองน้องมิลล์อ่อนโยนมากกว่าปรกติ นั่นทำให้คิดว่าคนใกล้ตัวร้ายที่สุดเพราะไมโลหวงน้องสาวมากแต่ไม่ได้ระวังกับเพื่อนเลย ถ้าไมโลรู้ว่ายักษ์คิดอะไรกับน้องมิลล์จะเกิดอะไรขึ้น “ไททันปัญหามาแล้ว” “อะไรวะเมย์?” “ดูยักษ์ดิ” “เชี้ย…” แววตาแบบนี้แม่งใช่แน่เลยไอ้เวร! เขาจะเอายังไงดีวะ ถ้าไอ้ไมโลมันรู้ความรู้สึกของไอ้ยักษ์ที่มีให้น้องมิลล์ นี่กูต้องกินยาแก้ประสาทรอแล้วเพราะพวกมันได้ตีกันเองแน่ คนหนึ่งก็ร้ายฉิบหาย ส่วนอีกคนก็โคตรเหี้ย “มึงดูสนิทกับน้องกูจังนะ” สนิทเกินไปละไอ้สัตว์ แถมแววตาที่มองน้องสาวของเขาเนี่ยพราวระยับเชียว “มึงฝากกูแลไม่ใช่เหรอวะ กูจะสนิทก็ไม่แปลก” มันคิดจะจับผิดเขางี่เหรอวะ เหอะ! ช้าไปแล้วแหละไอ้ควาย พอดีว่าพึ่งจะตกลงคบกับมิลล์เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนเองนี้เอง “แค่ให้ช่วยดูแลระหว่างที่กูไม่ว่าง ไม่ใช่ดูตลอดเวลา” “เหรอ? กูจำไม่ได้เลย” “ความจำเสื่อมงี้เหรอไอ้สัตว์?” “เออ! กูดูแลดีแน่นอนมึงไม่ต้องห่วงหรอก” “นี่จะเถียงเรื่องอะไรกันห่ะ?” เธอว่ามันแปลกๆละนะเพราะดูพี่ไมโลกับพี่ยักษ์ที่จ้องหน้ากันสิ “จำได้ไหมว่าพี่ให้เรียนอย่างเดียวห้ามมีแฟน?” เขาหันไปถามน้องสาวที่มองด้วยความมึนงง น้องสาวคงไม่รู้อะไรมากมายแต่กับเขาที่เป็นเพื่อนไอ้ยักษ์มานานเพียงแค่มองตามันวันนี้ก็ดูออกแล้วว่ามันคิดอะไรอยู่ เขาน่าจะสังเกตก่อนหน้านี้นะจะได้ขัดขวางเร็วๆ “นี่มันชีวิตน้องนะ พี่มีแฟนตั้งแต่เรียนมัธยมน้องยังไม่ห้ามเลย” เธอไม่เคยยุ่งกับเรื่องส่วนตัวพี่ชายเลยด้วยซ้ำ ไม่ว่าจะคบใครอะไรยังไงหรือแม้แต่มีเรื่องเก่งจนต้องกุมขมับในบางที “ก็พี่เป็นผู้ชายแต่เราน่ะเป็นผู้หญิง” แถมยังมีแววว่าจะสวยมากขึ้นเรื่อยๆด้วยนี่สิ เพื่อนเขาทุกคนนิสัยเหี้ยมาก สันดานก็ต่ำทราม แล้วไอ้ยักษ์ตั้งแต่คบกับมามันไม่เคยมีแฟนเป็นตัวตนเลยนะ มันเอาแต่ฟันแล้วทิ้งแค่นั้นเอง น้องสาวของเขาจะต้องไม่เสียใจเพราะมันเด็ดขาด! “ผู้หญิงแล้วไงวะ ดื่มดีกว่า” เธอหยิบน้ำอัดลมมาดื่มไม่ได้สนใจจะมองพี่ชายตัวเองเท่าไร แล้วดูเหมือนจะเมาและอารมณ์ไม่ดีมากๆ ส่วนพี่ยักษ์ก็ดื่มเงียบๆไม่พูดอะไรเยอะ เมย์หันไปมองไททันแล้วถอนหายใจด้วยความเหนื่อยใจเพราะว่ามันน่าจะไม่จบง่ายๆแค่นี้แน่นอน เรื่องไมโลหวงน้องสาวเราต่างรู้กันดีหมดแหละ แล้วเรื่องยักษ์นิสัยยังไงเราก็ต่างรู้กันดี แต่เรื่องส่วนตัวขนาดนี้ใครจะกล้าเข้าไปยุ่งละ “มึงคิดว่าไง?” เมย์หันไปกระซิบถามไททัน “กูว่าแย่วะ สาธุขออย่าให้แตกคอกันเลย” ขอเถอะอย่ามีเรื่องเลยเพราะที่ผ่านก็ฉิบหายกันเยอะแล้ว “เฮ้อ…มึงดูดีๆดิวะ” “กูเห็นแล้วเมย์”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม