"องค์หญิงเพคะ" ผิงอวี๋สาวใช้คนสนิทกล่าวอย่างดีใจเมื่อเห็นร่างบางงดงามปรากฎตรงหน้า
"ข้าเมามาช่วยพยุงที" เจ้าเว่ยร้องบอกผิงอวี๋เมื่อรู้สึกว่าพื้นที่ยืนอยู่กำลังโงนเงน ผิ๋งอวี๋รีบเข้ามาพยุงองค์หญิงไปที่เตียง นางช่วยปลดเป้ออกจากหลังวางไว้ด้านในสุดของเตียงเพื่อให้ใกล้มือองค์หญิงที่สุด
"เอานี่ใส่กระเป๋าให้ข้า" เจ้าเว่ยยื่นขลุ่ยให้ผิงอวี๋ นางปฏิบัติตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว
เจ้าเว่ยมองไปยังประตูเมื่อรู้สึกว่ามีใครเปิดเข้ามา
เป็นเจี๋ยหลุนที่อยู่ในเสื้อเชิตสีขาวสะอาดตา เขาโผล่ที่ห้องนอนในโรงเตี๊ยมของตนเองเช่นกัน จึงรีบมาที่นี่เพื่อดูว่าน้องสาวปลอดภัยดีหรือเปล่า
"ไปนำน้ำแกงสร่างเมาให้องค์หญิง" เจี๋ยหลุนสั่งผิงอวี๋ทันทีที่ก้าวเข้ามา
"เพคะ" ผิงอวี๋ยอบกายก่อนลุกไปเตรียมน้ำแกงตามคำสั่ง
"เจี๋ยหลุนเรายังอยู่แคว้นชินเหรอ"
"อื้ม เรากลับบ้านไปหลายวันมากแต่ทำไมพอกลับมาที่นี่เหมือนเราจะหายไปแค่หนึ่งชั่วยาม
