ล่อเหยื่อ

722 คำ

"ผิงอวี๋เจ้าเฝ้าประตูให้ดีอย่าให้ใครเข้ามาได้ และเมื่อถึงเวลาที่ข้าบอกให้รีบเข้ามาตามข้าเข้าใจมั๊ย" เจ้าเว่ยกล่าวในขณะที่ผิงอวี๋ช่วยนางแต่งตัวหลังจากอาบน้ำเสร็จ เจ้าเว่ยทาบางอย่างลงไปบริเวณคอสิ่งนั้นมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ได้กลิ่นแล้วทำให้รู้สึกรัญจวนใจอย่างบอกไม่ถูก "เพคะองค์หญิง แต่พระองค์จะทรงปลอดภัยแน่นะเพคะ" ผิงอวี๋ยังกังวล "เจ้าไม่เชื่อมือข้าเหรอ" เจ้าเว่ยมองใบหน้าซีดเซียวของผิงอวี๋นางกำนัลคนสนิทพร้อมเผยรอยยิ้มซุกซนให้นาง "หากท่านอ๋องเสด็จมาที่นี่ล่ะเพคะ" "เจ้าไม่ต้องกลัว ข้าสั่งให้เฟยเอ๋อกันท่านอ๋องไว้ทุกทาง ไม่มีทางที่เขาจะมาที่นี่คืนนี้" เจ้าเว่ยหัวเราะน้อยๆ กับแผนการที่วางไว้ "เพคะ หากมีสิ่งใดผิดปกติองค์หญิงร้องเรียกหม่อมฉันเลยนะเพคะ หม่อมฉันจะบุกเข้ามาทันที" "เอาน่า ไม่ต้องห่วง ออกไปเฝ้าประตูแล้วทำตามแผนให้ดี" เจ้าเว่ยรีบไล่ผิงอวี๋ออกไปก่อนที่เธอจะเริ่มแผนการขึ้น เจ้าเว่ยนั่งหว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม