เพราะคิดว่าเจ้าเว่ยกลับไปโลกปัจจุบันเช่นทุกครั้ง เจี๋ยหลุนจึงคลายความกังวลเรื่องน้องสาว เขาเปิดประตูห้องเข้าไปตามเสียงโวยวายของเจ้าอี้เฟย
“คุณหนูท่านอ๋องสั่งเด็ดขาดห้ามคุณหนูไปไหน ดูจากสภาพของท่านตอนนี้เดินยังไม่ไหวเลยเจ้าค่ะ” เสวี่ยหงคุกเข่ากอดขาเจ้าอี้เฟยไว้แน่น เจ้าอี้เฟยพยายามสบัดแขนออก
“ข้าจะไปหาพี่หญิง จะไปดูว่านางปลอดภัยหรือไม่พวกเจ้าอย่ามาห้าม” เจ้าอี้เฟยพยายามดึงตัวจากมือของบ่าวคนสนิท
“หยุดทำตัววุ่นวายได้แล้วเฟยเอ๋อ เจ้าเว่ยปลอดภัยเจ้าไม่ต้องห่วง” เจี๋ยหลุนดุเสียงดังทำให้นายบ่าวหยุดชงักมองไปตามเสียงเข้มพร้อมกัน
“ท่านพี่ ท่านมาแล้ว พี่หญิงอยู่ไหนเจ้าคะ” เจ้าอี้เฟยสบัดแขนเสวี่ยหงออกแล้วเดินเซไปหาเจี๋ยหลุนทันที
"นางคงกลับไปแล้ว"
เจ้าอีี้เฟยชะงัก อีกใจก็สงสัยว่าเหตุใดท่านพี่ของเธอไม่กลับไปด้วย แต่ก็ดีใจที่เขายังอยู่ที่นี่
เขารับร่างบางไว้เมื่อนางทำท่าจะล้ม อุ้มนางขึ้นมาแล้วพาเ
