ฟึ่บ! ซ่าาา
“ฮะ...แฮ่กก...”
เสียงหอบหายใจหนักๆ สอดประสานดังขึ้นพร้อมกันขณะสูดรับอากาศเข้าสู่ปอด ทันทีที่หัวของเราทั้งคู่พ้นขึ้นเหนือผิวน้ำ
“ร...เราตายหรือยัง? แฮ่ก...” ส่วนนี่คือคำแรกของฉันด้วยเสียงที่อ่อนล้าและหอบจัด
“ธะ เธอทำบ้าอะไร!?” ส่วนคนที่บอกว่าตัวเองตลก ดันส่งเสียงดุ ชนิดที่ตลกไม่ออก
แต่ฉันไม่ได้สนใจเสียงดุของเขาหรอกนะ แต่เลือกที่จะโพล่งเสียงด้วยความยินดีปนหัวเราะแม้ยังรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง
“ฮะฮ่า! เห็นไหม เรารอด! ฮ่ะๆๆ”
“หัวเราะบ้าอะไร!?” เขาตะคอกเสียงดุใส่อีกแล้ว แต่ฉันก็ยังหัวเราะไม่หยุด
“ฮ่ะๆๆๆ”
“ นั่นมันตึก 9 ชั้นนะ ถ้าตายไปจะทำยังไง ! เธอเกือบทำฉันเกือบหัวใจวาย …” แต่แล้วเสียงดุดันจนดูไม่สมกับเป็นตัวตลก JOKER ก็เงียบไป เมื่อฉันหยุดเสียงหัวเราะของตัวเองลง ใช้แขนสองข้างโอบรอบคอเขาอย่างช้าๆ
ฟึ่บ...
การที่ทำแบบนั้นมันเลยทำให้เขาเริ่มแสดงสีหน้าที่ต่างออกไป และพลอ
