มาเฟียร้ายขังรัก
บทที่ 18. ล่อลูกเสือออกจากถ้ำ
นักรบและสิงหารีบมุ่งหน้าไปยังห้องของพราวมุกทันที สิงหารีบปิดประตูตามหลัง ขณะที่นางรบโยนถุงกระดาษลงไปบนเตียงและหยิบชุดบอดี้การ์ดออกมายัดใส่มือพราวมุก
"อะไรของคุณ"
แม้จะยังโกรธเขาอยู่ แต่เธอก็อดที่จะถามไม่ได้
"เธอต้องไปอยู่ที่อื่นสักพัก มีคนร้ายแฝงตัวอยู่ในเกาะ และมันต้องการฆ่าเธอ ไม่ใช่ฉัน"
"ฆ่าฉันเหรอ ?"
พราวมุกอ้าปากค้างเล็กน้อยด้วยความตกใจ ก่อนจะส่ายหัวไม่เชื่อ เธอไม่เคยบาดหมางกับใคร ทำไมต้องมีคนคิดฆ่าเธอด้วย หรือบางทีนักรบอาจจะต้องการให้เธอไปจากเกาะนี้ เพื่อที่ตัวเองจะได้กลับไปหารินรดาโดยที่ไม่ต้องรู้สึกผิดเรื่องเธอก็ได้
"เขาจะต้องการชีวตฉันไปทำไมกัน" พราวมุกเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงติดประชด
"คุณพราวมุกอย่าเพิ่งสงสัยอะไรตอนนี้เลยครับ อย่าลืมว่าคุณเคยถูกลอบยิงมาแล้วครั้งหนึ่ง และเราก็ยังหาตัวคนที่อยู่เบื้องหลังไม่ได้ เพราะฉะนั้นทำตามที่ไ
