15
“สวัสดีค่ะคุณเมฆ” กัณฑริกาทักทายกลับ พลางยกมือไหว้ โปรยรอยยิ้มหวานละไมให้ชายหนุ่มตรงหน้า
“เรียกพี่ดีกว่านะ อีกไม่กี่วันเราก็จะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว เรียกคุณมันดูห่างเหินยังไงไม่รู้”
น้ำเสียงอบอุ่นเอ่ยบอกพร้อมกับส่งสายตาอ่อนโยนให้พชรดนัยใจสั่นไม่น้อยกับรอยยิ้มละมุนละไมของน้องสาวคนใหม่ ความรู้สึกของเขาเวลานี้ ไม่ต่างกับกัณฑริกาเลย ต่างฝ่ายต่างคุ้นเคยซึ่งกันและกัน หัวใจเกี่ยวรัดโดยไม่รู้ตัว
“ค่ะพี่เมฆ” เธอตอบรับเสียงหวาน ยิ้มรับไมตรีจากว่าที่พี่ชาย
“เรื่องรีสอร์ตไปถึงไหนแล้วเมฆ ใกล้เสร็จเรียบร้อยหรือยัง” ผู้เป็นพ่อได้ทีถาม
“ตัวรีสอร์ตเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ เหลือแค่สวนที่ผมให้เอาพวกไม้ดอกไม้ประดับมาลงเพิ่มเติม อาทิตย์หน้าแขกกรุ๊ปแรกจะเข้ามาพักครับ”
หนึ่งเดือนที่ผ่านมานี้พชรดนัยทุ่มเทให้กับรีสอร์ตเต็มตัว เร่งตกแต่งภายในและวางระบบไอทีจนแล้วเสร็จภายในหนึ่งเดือน เรื่องจัดสวนเสร็จเรี
