ผู้หญิงคนนั้น 2
643 คำ
คนที่ใช่ เมื่อถึงเวลา โลกกลมๆ ใบนี้จะเหวี่ยงให้กลับมาเจอกันอีกครั้ง
ประโยคนี้ท่าจะจริงแฮะ
“งั้นเหรอ.. เออนี่ไอ้แบงค์ เพื่อนฉันก็เป็นหมอเหมือนแกนะ” ติณณภพหันไปมองเพื่อนของตน ก่อนจะแนะนำให้นีรนารารู้จักอีกครั้ง
“พี่เป็นแพทย์เฉพาะทางศัลยกรรมตกแต่ง แต่ลาออกจากระบบราชการแล้ว ตอนนี้ทำคลินิกเสริมความงามอยู่น่ะ” รัชชานนท์เปิดประเด็นที่ใช้คุยกันด้วยเรื่องอาชีพ เพราะคิดว่าเรื่องนี้น่าจะเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างเขาและนีรนาราได้ดีที่สุด
“อ๋อค่ะ ตอนนี้เบลล์ก็ทำงานใช้ทุนอยู่ที่โรงพยาบาลรัฐ อีกสองปีคงได้ไปเรียนต่อเฉพาะทาง” เจ้าหล่อนพูดพลางยิ้มหวานให้เพื่อนของพี่ชาย
ติณณภพซึ่งผ่านโลกมามากมายและจัดได้ว่าเจนสังเวียนในเรื่องพวกนี้ ได้แต่กลอกตามองบนในความพยายามอ่อยกันและกันของ ชายหนุ่มหญิงสาว ซึ่งไม่ได้สนเลยว่ามีตนนั่งคั่นกลางระหว่างทั้งคู่
แหม! นี่กูดูเป็นอากาศสำหรับพวกมึงไปเลยนะ
“อะแฮ่ม!”
ติณณภพผู้อยากมีส่วนร่วมในวงสนทนาและกลัวการถูกลืม จึงส่งสัญญาณบอก
“อะไรติดคอเฮียเหรอ”
“นั่นสิ! ให้กูช่วยเอาออกไหม”
“ไม่มีอะไรติดคอกูหรอก ว่าแต่ใบบัวไปไหน ตั้งแต่มาถึงยังไม่เจอหน้าหลานฉันเลย”
นีรนาราแอบมองปฏิกิริยาของรัชชานนท์ เจ้าหล่อนไม่ใช่ผู้หญิงตัวเปล่า ไม่ใช่สาวโสดเต็มร้อย แม้จะพึงพอใจในตัวชายหนุ่มมากแค่ไหน แต่ถ้าเขารับไม่ได้และตั้งแง่รังเกียจเด็กหญิงณารา เธอก็ขอโบกมือลาเหมือนกัน
“นั่นสิ เห็นไอ้บูมบอกพี่ว่ามีหลานสาวตัวน้อยๆ น่ารักๆ คนหนึ่งแล้วไม่ใช่เหรอ”
น้ำเสียงและแววตาที่รัชชานนท์สื่อออกมา ทำให้นีรนารารู้สึกดีใจไม่น้อย เจ้าหล่อนยิ้มให้ชายหนุ่มก่อนที่จะเอ่ยปากพูด “ยัยหนูดูการ์ตูนอยู่กับกวางที่ชั้นบนน่ะค่ะ”
“ชื่อหนูใบบัวใช่ไหมครับ”
“ใช่ค่ะ”
“ว่าแต่หนูน้อยใบบัวกี่ขวบแล้วเอ่ย”
“ใบบัวพึ่งอายุหกเดือนเองค่ะ ยังไม่ถึงขวบเลย”
หกเดือน.. แต่เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว แล้วไปเลิกกับพ่อของหนูน้อยตั้งแต่เมื่อไหร่? รัชชานนท์รู้สึกสงสัย หากแต่ก็แอบเก็บเอาไว้ในใจคนเดียวเงียบๆ
“หูย.. วัยกำลังน่ารักเชียว คงจะน่ารักมากเหมือนคุณแม่แน่ๆ เลย”
นีรนาราเขินจนแทบม้วน แต่อีกคนนี่สิ..
“ไอ้หมอ บางทีมึงก็ต้องคิดบ้างนะว่ากูยังนั่งหน้าสลอนอยู่ตรงนี้ และมึงกรุณาเกรงใจความเป็นพี่ชายของยัยเบลล์บ้าง” ติณณภพพูดออกไปอย่างที่รู้สึก
“อ้าว! มึงยังนั่งอยู่ตรงนี้อีกเหรอ โทษทีว่ะเพื่อน พอดีสายตากูมองไม่เห็นหัวมึงน่ะ”
“กวนตีนขนาดนี้ คราวหลังกูไม่พามาด้วยแล้ว”
นีรนาราหัวเราะเบาๆ เมื่อได้ยินบทสนทนาระหว่างพี่ชายและเพื่อนสนิท นานแค่ไหนแล้วที่หัวใจของเธอไม่ได้เบิกบานขนาดนี้
หลังจากที่เลิกกับพ่อของลูก ไม่ใช่ว่าไม่มีผู้ชายผ่านเข้ามาในชีวิต แต่ตอนนั้นหัวใจเหมือนตายด้าน ไม่รู้สึกอะไรใดๆ กับใคร และเธอไม่เคยคิดเลยว่าหัวใจดวงนี้จะกลับมามีความรู้สึกเช่นนี้อีกครั้ง
ไม่คิดเลยจริงๆ ..
“เบลล์ขอตัวไปดูลูกแล้วก็เตรียมอาหารช่วยคุณแม่ก่อนนะคะ”
นีรนาราพูดจบก็พาตัวเองเดินไปจากบริเวณห้องรับแขกที่มีพี่ชายและรัชชานนท์จับจองเป็นเจ้าของอยู่
- ผู้เขียน
