หนูสกปรก
640 คำ
ตอนที่3
สภาพที่รินรดากลับมาจากมหาวิทยาลัยพร้อมผ้าพันแผลสร้างความไม่พอใจให้เอมอรเป็นอย่างมาก ไม่ได้อคติแต่ก็คิดว่าคนที่ทำลูกเธอเจ็บต้องเป็นองศาอย่างแน่นอน
“ไปโดนอะไรมายัยริน”
“รินโดนรถเฉี่ยวค่ะแม่ ไม่เจ็บหรอก”
“เจ็บไม่เจ็บไม่ใช่ประเด็น ไอ้โอมทำแกใช่มั้ย” เอมอรบีบต้นแขนของลูกสาวเพื่อเค้นเอาความจริง เมื่อเช้าลูกติดสามีก็ทำเธอเจ็บไม่ใช่น้อยแล้วยังมาทำกับลูกสาวเธออีก
“แม่... ไม่ใช่เขาหรอกค่ะ ใครก็ไม่รู้รินไม่คุ้นรถเขาเลยค่ะ”
“แกอย่าโกหกันนะ ถ้ามันทำก็บอกว่ามันทำ”
“ค่ะ” หญิงสาวตอบรับคำมารดาเสียงเบาหวิว ใครจะกล้าบอกเดี๋ยวแม่กับเขาก็อาละวาดบ้านแตกอีก ให้มันจบที่เธอก็แล้วกัน
“แขนแม่ไปโดนอะไรมาคะ”
“ก็มันนั่นแหละ เมื่อเช้าทะเลาะกันนิดหน่อย” เอมอรพยายามไม่ให้ลูกมองรอยแดงที่โดนแกงจืดลวกเมื่อเช้า เพราะรู้ว่ารินรดาจะเกลี้ยกล่อมให้เธอถอดใจ
“เรากลับไปอยู่ที่ของเรากันดีมั้ยคะ”
“อย่าแม้แต่จะคิด ฉันสั่งแกไว้เลยนะรินรดาเอาความคิดบ้าๆนั่นออกไปจากหัวของแกซะ” เอมอรใช้นิ้วจิ้มที่หน้าผากของลูกสาวแรงๆเพื่อที่จะได้จำคำสั่งของเธอให้ขึ้นใจ ก่อนจะทิ้งลูกสาวไว้ตรงนี้คนเดียวโดยไม่ถามว่าลูกจะเดินขึ้นชั้นสองด้วยความลำบากหรือเปล่า
ที่ตรงนี้มันสุขกายแต่ปราศจากความรัก เธอไม่เคยต้องการความร่ำรวย ขอแค่ความเมตตาที่แม่มอบให้เธออย่างที่แม่คนอื่นพึงมีต่อลูกแค่นั้น...
รินรดานั่งทำงานในห้องนอนจนเวลาล่วงเลยมาถึงเที่ยงคืน เธอเก็บอุปกรณ์ที่ใช้เมื่อครู่อย่างเป็นระเบียบตามนิสัย และในไม่กี่นาทีต่อมาเธอก็พยุงตัวเองให้เดินลงมาที่ชั้นล่างเพราะต้องกินยาแก้ปวดที่ดันลืมเอาขึ้นมาด้วยเสียได้
“พี่โอมเดินดีๆสิคะ”
“อืม... พิ้งค์ คืนนี้อยู่กับพี่มั้ย หื้ม”
“พิ้งค์อยากอยู่กับพี่โอมนะคะแต่แม่พิ้งค์โทรตามแล้วน่ะค่ะ ไว้เป็นคืนอื่นแล้วกันนะคะ” สาวร่างเล็กยืดตัวขึ้นหอมแก้มของชายหนุ่มที่เมาจนขับรถกลับไม่ได้แต่รั้งจะให้เธออยู่ต่อ
“พี่โอมนั่งตรงนี้ก่อนนะคะ สร่างแล้วค่อยเดินขึ้นห้องนะ” สองมือของหญิงสาวประคองแก้มของชายหนุ่มพร้อมมองตาหวานเชื่อมของเขาอย่างแสนเสียดาย แต่แม่ของเธอก็โทรตามไม่หยุดเลย
“ไว้คืนอื่นพิ้งค์จะชดเชยให้นะคะพี่โอม แต่ถ้าคืนนี้พิ้งค์ไม่รีบกลับแม่อายัดเครดิตของพิ้งค์แน่เลยค่ะ” ทั้งสองจูบแลกลิ้นกันดูดดื่มที่โซฟากลางบ้านด้วยคิดว่าเวลานี้คงไม่มีใครอยู่อีกแล้ว
“อื้อ... พอแล้วค่ะพี่โอม พิ้งค์กลับแล้วนะคะ จุ้บ” หญิงสาวรีบผละออกจากองศาเพราะกลัวว่าจะห้ามใจตัวเองไว้ไม่ไหว เธอปล่อยให้อีกคนที่เริ่มมีอารมณ์นั่งอยู่กลางบ้านคนเดียว
อีกคนที่กินโจ๊กสำเร็จรูปอยู่ในครัวตอนแรกไม่กล้าเดินกลับห้องเพราะกลัวคนเมาจะหาเรื่องแกล้งเธออีก และแน่นอนว่าเธอเห็นจูบดุเดือดของพวกเขาเมื่อครู่อย่างชัดเจน
“แล้วเมื่อไหร่เขาจะไปจากตรงนี้สักทีล่ะ” หญิงสาวบ่นกับตัวเองเบาๆก่อนจะเดินไปดื่มน้ำที่ตู้เย็นโดยไม่ลืมกินยาแก้ปวดไปด้วย
“ทำไมป้าแตงถึงปล่อยให้มีหนูสกปรกอยู่ในครัววะ”
- ผู้เขียน
