สิ้นคำสั่ง บ่าวรับใช้ชายก็วิ่งออกจากจวนไปด้วยความรีบร้อน
เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วยามไม่ขาดไม่เกิน หมอที่เข้าไปดูอาการของลู่เพ่ยก็ก้าวออกมา สีหน้าที่แสดงออกเต็มไปด้วยความกังวลใจยิ่ง “เรียนท่านอัครเสนาบดี คุณหนูรองบอบช้ำทั้งร่างกายและจิตใจ ชีพจรเต้นแผ่วเบาคล้ายกับมีชีวิตและคล้ายกับไม่มีชีวิต ข้าจนปัญญาจริงๆ เห็นทีคนที่รักษานางได้คงมีแต่ท่านอาวุโสเซินโฮ่วแล้ว”
“ท่านอาวุโสเซินโฮ่ว”
“ท่านอัครเสนาบดีคงเคยได้ยินข่าวมาบ้างว่า เมื่อหลายวันก่อนท่านอาวุโสเซินปรากฏตัวที่ตำหนักของ องค์ชายหก แถมยังเป็นคนชุปชีวิตองค์ชายหกให้รอดพ้นจากความตาย ถ้าท่านอยากให้คุณหนูรองรอด ท่านก็ต้องไปขอร้ององค์ชายให้ช่วยเหลือแล้ว แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้ท่านอาวุโสเซินจะยังอยู่ในเทียนโจวหรือไปแคว้นอื่นแล้วนั้นข้าไม่รู้จริงๆ” พูดออกมาแล้วก็ส่ายหัวแรงๆ “สุดท้ายคุณหนูรองจะรอดพ้นจากพญายมหรือไม่นั้นก็ขึ้นอยู่กับชะตาชีวิตของนางแล้ว”
ฟัง
