แม้องค์ฮ่องเต้จะไม่ทรงโปรดปรานองค์ชายหกผู้นี้นัก แต่เพื่อรักษาเกียรติแห่งราชวงศ์ พระองค์ก็ยังทรงทุ่มกำลังแรงใจเฟ้นหาหมอฝีมือสูงส่งมารักษาบุตรชายผู้นี้อยู่ดี และท่าทางขององค์ฮ่องเต้ล้วนทำให้เหล่าเสนาบดีล้วนไม่กล้าหลับหูหลับตามองข้าม ใครมีความคิดดีๆ อะไรก็ถวายรายงานให้พระองค์ทรงทราบจนหมดสิ้น
เช้าวันนี้เสียงเอ็ดอึงจากหลายฝ่ายจึงดังลั่นท้องพระโรงในตำหนักฟ้าประทาน
“ท่านหมอตู้เสวียน ท่านเป็นหัวหน้าหมอหลวง ท่านมีความคิดเห็นว่าอย่างไร”
“กราบทูลฝ่าบาท กระหม่อมเห็นว่า บนแผ่นดินนี้คงจะมีคนคนเดียวเท่านั้นที่จะถวายการรักษาองค์ชายหกได้”
พอมีคนชี้ทางสว่างให้ ฮ่องเต้หมิงชิงตี้ก็พยักหน้าพอใจ “ดี เจ้าลองว่ามา ในแผ่นดินนี้มีใครสามารถรักษาอาการป่วยของลูกเราได้”
“เอ่อ...คนผู้นี้ไปมาไร้ร่องรอยนัก มีข่าวว่าหายสาบสูญไปตั้งแต่สามปีก่อนพ่ะย่ะค่ะ”
“คนที่ท่านหมอว่าคงไม่ใช่” อัครเสนาบดีเสียนจิ้งพลันขมวดคิ้ว “ท่า
