11
แกล้งไม่รู้
ยายหนึ่งเห็นว่าเรื่องนี้ไม่ถูกต้อง จึงรีบไปบอกนางเมธาวีให้รับรู้ถึงความผิดปกติของลูกชาย
“ยายหนึ่งแน่ใจว่าดูไม่ผิด ตาภูมิออกมาจากบ้านโน้นจริงเหรอ ไม่ใช่แก่แล้วหูตาฝ้าฟางนะ” คนเป็นแม่ย่อมไม่อยากเชื่อ ว่าลูกชายตัวเองจะเหลวไหลถึงเพียงนั้น
“คุณมดคะ ยายไม่ได้แก่ขนาดจำคุณภูมิไม่ได้นะคะ แถมใส่ชุดนอนลายทางตรงอีก ยายเป็นคนเก็บไปซักเองกับมือ จำได้แน่นอนค่ะ”
“แล้วยายหนึ่งคิดว่า เอ่อ ลูกชายฉันไปทำอะไรที่บ้านโน้น”
“ยายไม่กล้าคิดหรอกค่ะคุณมด มันไม่น่าจะเป็นไปได้นะคะ ก็สองคนนั่นเขาแทบไม่เคยคุยกันมาก่อนด้วยซ้ำ” เรื่องนี้ดูย้อนแยงกันไปหมด ยายหนึ่งเองก็จับต้นชนปลายไม่ถูกอยู่เหมือนกัน
“เอางี้นะยายหนึ่ง เราเงียบ ๆ ไปก่อนทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นนะ ตาภูมิอาจจะไปเดินเล่นแถวนั้นก็ได้”
“ใส่ชุดนอนเดินลงบันไดบ้านมานี่นะคะ”
