ตอนที่ : 22 ระแวง 3

1961 คำ

      นิภานอนหายใจหอบเหนื่อย เขากำลังจูบซอกคอของเธอเลยลงไปถึงเนินอก เขาบอกไม่ชอบทำบางอย่าง เพราะรสชาติไม่ดี แต่ตอนนี้เขากำลังแตะจูบไปจนทั่วทั้งสองเต้า แต่ละเว้นยอดปลายสีสวยเอาไว้            “พี่ภูมิอย่านะคะ” หญิงสาวรีบแตะหัวไหล่เขา เพราะเขากำลังจะลากจูบของเขาลงต่ำจนเกินไป            ธาวิศเงยหน้าขึ้นมองคนห้ามแค่อึดใจหนึ่ง กระตุกมุมปากขึ้นเล็กน้อย แต้มจูบแอ่งสะดือตรงหน้าอย่างแผ่วเบา            “พี่ภูมิ...”            ลมหายใจร้อนผะผ่าว กำลังกระจายไปตามบริเวณหน้าท้องแบนราบ และต่ำลงไปเรื่อย ๆ จนถึงเนินเนื้ออวบอูม ธาวิศเพิ่งจะได้เห็นชัดเต็มสองตาก็คราวนี้ เขาใช้ปากแตะแต้มรอยจูบ สำรวจอย่างถ้วนทั่วอย่างไม่รังเกียจ            “โอย พี่ภูมิอย่าทำแบบนี้ อ๊ะ...อื้อ” นิภายกมือขึ้นปิดหน้าตัวเองแล้วบิดส่ายลำตัวไปมา            “อื้อ !” ปลายนิ้วแข็งแทรกเข้าสู่ภายในอย่างรวดเร็ว นิภาบิดตัวหนีไปมาแทบหาย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม