“ไม่มีอะไรหรอกคุณมด คุณก็บอกเองว่าหนูภาเห็นแค่เราตอนท้อง หน้าของน้องภัทรก็เลยเหมือนเรา ถ้าเหมือนเราก็มีแววจะเหมือนตาภูมิด้วยนั่นแหละ เพราะตาภูมิเป็นลูกของเรายังไงล่ะ” นายอนุสรณ์เลือกเหตุผลที่สบายใจ สำหรับทุกคนมากที่สุด แม้จะรู้สึกว่ามันแปลก ๆ ชอบกลขึ้นมา
“คงแค่เหมือนเฉย ๆ อย่างที่คุณพูดนั่นแหละค่ะ” คนพูดทำหน้าเหมือนไม่สบายใจ แต่ก็เลือกที่จะเชื่อในคำพูดของสามี
ตรงสนามหญ้าข้างบ้าน สองพ่อลูกกำลังหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน ด้านนิภานั้นกำลังเก็บโต๊ะอาหารช่วยยายหนึ่ง และนำเข้าไปล้างในห้องครัว
“หนูภาตอนเที่ยงมาช่วยยายเตรียมอาหารด้วยนะ วันนี้จะมีแขกมาที่บ้าน”
“มาเยอะไหมคะยายหนึ่ง”
“ไม่เยอะหรอกคนเดียว คนที่คุณมดเล็งไว้สำหรับคุณภูมิยังไงล่ะ คุณมดแกอยากได้คนนี้เป็นลูกสะใภ้ เคยนัดเจอกันรอบหนึ่งแล้ว จำได้ไหมวันที่ไม่มีใครกินข้าวบ้านไง”
