ไม่เข้าใจว่าพี่ลีวายกำลังคิดอะไรอยู่ทั้งที่เพิ่งไล่ฉันไปให้พ้นหน้าแต่พอจะไปกลับบอกให้อยู่ หรือเป็นเพราะได้ยินที่ฉันคุยกับแทน ถึงอย่างนั้นก็ไม่กล้าคิดว่าเขาทำไปเพราะหึงหวง ฉันไม่กล้าหวังหรอก…
“รีบจัดการซะฉันกลับมาทุกอย่างต้องเรียบร้อย”
“ตะ…แต่มิลินนัดกับแทนไว้แล้วนะคะ”
“แล้วยังไง?” พี่ลีวายเดินออกไปจากห้องโดยที่ฉันไม่สามารถทำอะไรได้
“………” ฉันถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเก็บพวกเอกสารบนพื้นขึ้นมา จากนั้นก็โทรไปเลื่อนนัดแทน
แทนตัดพ้อกับฉันจนแอบรู้สึกผิดไม่น้อยเพราะนี่เป็นครั้งที่สองแล้ว
ฉันเปิดเอกสารทีละหน้าและอ่านมันอย่างละเอียดแต่ด้วยความที่ไม่เคยทำงานบริษัทเลยจึงไม่เข้าใจหลายจุด คิดว่าถามพี่ลีวายเขาก็คงไม่ยอมบอก
หลายชั่วโมงผ่านไป
ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มฉันอ่านเอกสารจนครบหมดแล้วและรอพี่ลีวายกลับมา แต่ไร้วี่แววตั้งแต่เขาออกไปจากห้องก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย
แกร็ก! ขณะที่กำลังเหม่อคิดอะไรไปเร
