bc

เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+

book_age18+
40.2K
ติดตาม
183.8K
อ่าน
จบสุข
มาเฟีย
ผู้สืบทอด
ดราม่า
ขี้แพ้
ฮาเร็ม
like
intro-logo
คำนิยม

อยากเป็นเมียฉันมากไม่ใช่หรือไง ฉันกำลังจะสนองให้เธอเป็นอยู่นี่ไง แต่ไม่ใช่ในฐานะเมียแต่ง อย่าคิดหวังสูงเกินไป!!

ลีวาย

หนุ่มหล่อ ลูกชายมาเฟียตระกูลใหญ่ผู้เย็นชาไร้ความรู้สึก เขาถูกผู้หญิงหลายคนตราหน้าว่าไร้หัวใจ ถึงอย่างนั้นเพราะความหล่อก็ยังมีผู้หญิงอีกมายมายที่พร้อมจะขึ้นเตียงกับเขา

แต่มีผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารังเกียจและไม่อยากเจอหน้าถึงแม้เธอจะพยายามเท่าไรก็ไม่มีวันมีค่าในสายตาของเขา

chap-preview
อ่านตัวอย่างฟรี
เด็กดื้อ-1
หลังจากที่แม่เสียไปตอนนี้ชีวิตฉันไม่ต่างอะไรกับกาฝาก แถมยังถูกตราหน้าว่าเป็นลูกเมียน้อย ฉันชื่อ ‘มิลิน’ เป็นลูกสาวแม่บ้านหรือเรียกอีกอย่างว่าคนรับใช้ ตั้งแต่จำความได้ฉันก็เติบโตมาในคฤหาสน์หลังใหญ่ในฐานะลูกสาวคนใช้ โดยมีนายท่านของบ้านที่เอ็นดูส่งเสียให้ได้เรียนโรงเรียนดีๆ แถมยังได้เรียนมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในประเทศ เรื่องราวที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นลูกเมียน้อย แม่บอกเสมอว่าต่อให้ใครจะคิดยังไงก็ช่าง เรารู้ตัวเองดีที่สุดว่าไม่ใช่ ถึงแม่ไม่ยอมบอกความจริง แค่ฉันเชื่อว่าแม่ไม่มีทางเป็นอย่างที่คนอื่นๆ กล่าวหา และสักวันคนอื่นจะรู้ว่าแม่ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น วันนี้ฉันไม่มีเรียน พี่ลีวาย ลูกคนเดียวของนายท่านไม่ได้กลับบ้านเป็นอาทิตย์ ทำให้คุณท่านร้อนใจมาก จึงให้มาตามที่คอนโด พี่ลีวายเป็นแบบนี้บ่อยเขาไม่ชอบกลับบ้าน อาจเป็นเพราะไม่อยากเจอหน้าฉัน นั่งรถมาไม่นานก็มาถึงที่คอนโดหรูที่พี่ลีวายพักอยู่ ฉันรู้เพราะเคยมาตามเขาบ่อยๆ แต่ก็ไม่เคยอยากมาเลยเพราะรู้ดีว่าจะเจอคำพูดแบบไหน มาถึงห้องสำหรับ vip ฉันใช้คีย์การ์ดที่คุณท่านให้สแกนด้านหน้าประตูแล้วเปิดเข้ามาในห้อง ก่อนจะผงะเมื่อเห็นเสื้อผ้าที่ถูกถอดไว้แล้วพาดบนโซฟา แถมยังมีขวดเหล้าอยู่เกลื่อนห้อง ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะจัดการทำความสะอาดห้องให้ พลางคิดสงสัยว่าคอนโดหรูขนาดนี่ไม่มีแม่บ้านเลยหรือไง ทำไมห้องถึงได้รกขนาดนี้ กว่าจะทำความสะอาดเสร็จก็กินเวลาไปหนึ่งชั่วโมง จากนั้นฉันก็เปิดประคูห้องนอนเข้าไปเพื่อจะปลุกพี่ลีวาย “พี่ลี…..” ดวงตาทั้งสองข้างของฉันเบิกกว้างพร้อมกับเสียงที่ขาดหายไป เมื่อเห็นร่างหนานอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง รอยสักบนแขนและบนแผ่นหลังนั้นมันทำให้พี่ลีวายดูมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก เขาดูน่าค้นหาและน่าดึงดูด “หยุดเต้นแรงได้แล้ว” ฉันยกมือขึ้นมาทาบบนหน้าอกของตัวเองแล้วพูดปรามหัวใจที่กำลังเต้นแรงไม่ยอมหยุด กว่าจะทำใจปลุกได้ก็ผ่านไปแล้วสิบนาที ฉันค่อยๆ นั่งลงบนเตียงใกล้ๆ ร่างหนาที่นอนหลับ ก่อนจะเอามือเขย่าเบาๆ “พี่ลีวาย พี่ลีวายคะ” “อื้อ” น้ำเสียงอู้อี้ในลำคอที่ตอบกลับมาทำให้ฉันหวั่นไหวเอามากๆ “คุณท่านให้มาตามค่ะ” “ใคร” “มิลินเองค่ะ” รู้ดีถ้าพี่ลีวายตื่นมาแล้วเห็นหน้าฉันเขาจะเป็นยังไง เขาคงไม่พอใจและสาดคำพูดร้ายๆ ใส่ แต่ไม่รู้ทำไมทั้งที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้นออกจะบ่อยฉันก็ยังเสียใจทุกครั้ง “พี่ลีวาย…อร้าย!!” จู่ๆ พี่ลีวายก็ยกแขนแกร่งขึ้นมาทับบนอกฉันแล้วกดให้นอนราบลงมาบนเตียง ตึกตัก! ตึกตัก! ตอนนี้หัวใจดวงน้อยมันเต้นรัวยิ่งกว่าเดิม ฉันได้แต่นอนตัวแข็งทื่อไม่กล้าขยับข้างๆ กับร่างหนา “พะ พี่ลีวาย…” “อื้อ หนวกหู!!” ขนาดหลับอยู่ยังดุได้เลย ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ พลิกตัวตะแคงมองใบหน้าคมคาย คนอะไรก็ไม่รู้ขนาดตอนหลับยังหล่อเป็นบ้าเลย เพราะไม่สามารถห้ามตัวเองได้ มือของฉันมันยกมาจับหน้าของพี่ลีวายเองตามความรู้สึก “เลิกเกลียดมิลินไม่ได้หรอคะ” ฉันถามด้วยน้ำเสียงปนเศร้า มันเจ็บปวดมากเลยนะที่เห็นคนที่ตัวเองชอบเกลียดเราขนาดนี้ “มิลินผิดมากเลยใช่ไหม ไม่ว่าจะทำอะไรก็ไม่เคยถูกใจพี่ลีวายสักอย่าง” “มิลินชอบ…..” น้ำเสียงของฉันขาดหายไปพร้อมดวงตาที่เบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจ เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าลืมตาขึ้น “เอ่อคือคุณท่านให้มาปลุกค่ะ” พูดแล้วฉันก็รีบหยัดตัวขึ้น แต่ทว่าถูกกดให้นอนลงมาอีกครั้ง จากนั้นพี่ลีวายก็พลิกตัวขึ้นมาคร่อมด้านบนพร้อมกับรวบมือทั้งสองของฉันขึ้นมาขรึงตรึงไว้เหนือศีรษะ “0_0” หัวใจของฉันในตอนนี้มันเต้นรัวมากๆ “มาที่นี่ทำไม” คนด้านบนเอ่ยถามเสียงแข็ง สายตาและสีหน้าแสดงออกถึงความไม่พอใจ “คุณ…ท่านสั่ง” “ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามเธอมาที่นี่!!” “…….” ครั้งก่อนที่ฉันมาก็ถูกดุแบบนี้ แต่จะทำไงได้ในเมื่อมันเป็นคำสั่งของคุณท่าน “ฉันต้องทำยังไงเธอถึงจะจำ” พี่ลีวายเว้นคำพูดแล้วโน้มใบหน้าลงมาใกล้ๆ จนสัมผัสได้ถึงไอร้อนของลมหายใจ “มะ มิลิน….” “หรือว่าที่เธออยากมาเพราะหวังอย่างอื่น?” “คะ?” “ตั้งใจมาให้ท่าฉันถึงที่ห้อง คงอยากจะเป็นเมียฉันจนตัวสั่น” “ไม่ใช่นะคะ” ไม่รู้ทำไมความคิดของพี่ลีวายที่มีต่อฉันมันถึงติดลบมากขนาดนี้ “ไม่ใช่แล้วขึ้นมานอนบนเตียงของฉันทำไม?”

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook