ชะตานี้ ข้าขอลิขิตเอง

บทที่4/1

บทที่4/1

หมิงอิงอยากโทษว่านี่เป็นเรื่องของโชคชะตาเล่นกับนาง ในบรรดาคนที่นางอยากเจอน้อยที่สุดกลับเดินเข้ามาหานางเร็วที่สุด องค์ชายสามผู้ซึ่งเป็นคนที่นางพอจะรับรู้มาว่าอาจจะเป็นคู่หมายของนางในวันข้างหน้า

หมิงอิงต้องยอมรับตามตรงว่านางไม่พึงใจอีกฝ่ายนัก ไม่ใช่แค่เรื่องที่องค์ชายผู้นี้ทำตัวเสเพลเป็นนิจ มัวเมาในสุราและนารี แต่ยังมีเรื่องอื่นอีกมากมายนับนิ้วมือทั้งสิบก็ไม่อาจร่ายจนครบถ้วน

หากนางถูกวางตัวให้คู่กับอีกฝ่ายนั่นก็หมายความว่าคนเสเพลเช่นนี้จะต้องได้เป็นผู้ถือชะตามังกรอย่างนั้นหรือ นางไม่มีทางยอมให้คนเช่นนี้เป็นมังกรได้หรอก ไม่ยอมให้ขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุดที่ผู้คนอยากยืน

ไม่

อย่างน้อยก็ไม่ใช่คนคนนี้ไม่อีกแล้ว หงส์คู่มังกรอะไรนั่นพอแล้ว

แม้ว่าการที่อีกฝ่ายเข้าพิธีมงคลกับนางจะทำให้องค์ชายผู้นี้กลายเป็นคนดีได้ภายในเวลาไม่นานนัก เหมือนดังชะตาครั้งอื่น ๆ ของหญิงสาว แต่นั่นจะมีประโยชน์อะไร

องค์ชายอย่างนั้นหรือ อีกหน่อยก็คงได้เป็นองค์รัชทายาทแล้วก็ขึ้นเป็นฮ่องเต้กระมัง ราชวงศ์ สิ่งที่นางไม่ต้องการเข้าใกล้มากที่สุด

“องค์ชาย” หมิงอิงทำความเคารพอีกฝ่ายแน่นอนว่าหญิงสาวยังคงแสดงท่าทางที่ทำมาตั้งแต่ก้าวเข้ามาในพระราชวังวันนี้เอาไว้อย่างเป็นอย่างดี แม้นี่จะทำให้เสียชื่อเสียงไปบ้าง แต่ชื่อเสียงล้วนไม่สำคัญ คนที่นางจะต้องใช้ชีวิตด้วยต่อจากนี้ต่างหากที่เป็นเรื่องที่นางควรสนใจมากที่สุด

“คุณหนูตระกูลฉู่งดงามถึงเพียงนี้” คำเจ้าชู้ขององค์ชายสามทำให้หมิงอิงอยากจะกลั้นใจตายไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด

หมิงอิงฝืนยิ้มตอบ

“พระองค์กล่าวเกินไปแล้ว ข้าก็เหมือนแม่นางคนอื่นไม่ได้ต่างกันแม้แต่น้อย” ดวงตาหวานเยิ้มขององค์ชายที่มองมาทำให้หมิงอิงเริ่มคิดว่าแผนของนางอาจจะผิดพลาดหรือเปล่า แต่พอมองไปยังแววตาของพระมารดาขององค์ชายที่มองนางอย่างดูแคลน หมิงอิงก็ต้องยกยิ้มขึ้นด้วยความพอใจ

อย่างไรการแต่งงานสุดท้ายก็เป็นเรื่องของบิดามารดา นางจะพอใจหรือไม่นั้นไม่ได้สำคัญ เช่นเดียวกันกับเหล่าองค์ชาย นางจึงไม่สนใจตัวองค์ชายเลยแม้แต่น้อย เรื่องวันนี้ที่นางทำเพื่อผู้ให้คนที่สามารถตัดสินเรื่องนี้ได้ดูต่างหาก

แม้แต่ฮ่องเต้ ถึงพระองค์จะไม่พอใจที่องค์ชายสามเป็นเช่นนี้ แต่ฝ่าบาทคงไม่พอใจมากกว่าหากต้องรับสตรีที่แสดงการกระทำเช่นนางในตอนนี้เข้าไปอยู่ในราชวงศ์

หมิงอิงยังคงส่งสายตาหวานหยดย้อยให้กับคุณชายทุกคนในงานวันนี้แม้ในใจจะไม่ได้รู้สึกยินดีเลยแม้แต่น้อย

“พ่อไม่น่าไว้ใจเจ้าเลย” คำพูดของบิดาที่แอบกระซิบข้างหูนางทำให้หญิงสาวยิ้มด้วยแววตาอ้อน ๆ

“ท่านพ่อ” หมิงอิงเอ่ยเรียกบิดาราวกับขอโทษ

“หวังว่าเจ้าจะรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่” คำพูดและการถอนหายใจหนักของบิดาทำให้หมิงอิงหน้าหมองลง

ผ่านวันงานมาหลานวันแล้ว แต่ทุกอย่างยังเงียบสนิท บางทีฮ่องเต้อาจจะไม่ต้องการให้นางเป็นพระชายาขององค์ชายสามแล้วก็เป็นได้

แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ชีวิตของหมิงอิงยุ่งยากคือเหล่าคุณชายหลายคนในเมืองหลวงต่างส่งของกำนัลให้กับนาง ไม่เว้นแม้แต่องค์ชายสามที่นางไม่อยากเห็นไม่ว่าจะของกำนัลหรือตัวองค์ชายเอง แต่ดูเหมือนคำขอนั้นจะไม่เป็นผล สวรรค์ดูจะไม่ฟังคำของนางเลย

“คุณหนูองค์ชายสามเสด็จมาเจ้าคะ”

“มาหาท่านพ่อหรือ”

สาวใช้ส่ายหน้า “องค์ชายแจ้งว่าต้องการพบคุณหนูเจ้าคะ”

หมิงอิงถอนหายใจหนักๆ ก่อนจะแต่งตัวแล้วออกไปหาบุรุษที่มาขอพบนาง