ชะตานี้ ข้าขอลิขิตเอง

บทนำ สตรีนางหนึ่งนั่งอยู่ที่ระเบียงชั้นสองของเหลาอาหาร นางปรายตามองผู้คนที่เดินขวักไขว่เลือกซื้อหาสินค้าอยู่ด้านล่าง ใบหน้าของนางงดงามดั่งเทพธิดา จนบุรุษหลายคนอดใจที่จะแหงนหน้าขึ้นไปมองไม่ได้ น่าเสียดายความงามของเครื่องหน้าทั้งหมดบนใบหน้านั่น หากนางแย้มยิ้มสักนิดนางคงงามจับตามากกว่านี้ แต่แม้นางจะทำสีหน้าเศร้าหมองเพียงใดก็ยังงดงามอยู่ดี หมิงอิงคือชื่อของข้า ข้าเป็นสตรีที่เกิดมาพร้อมกับชะตาหงส์ และ หงส์ย่อมต้องคู่มังกร นางเวียนว่ายตายเกิดมาหลายภพหลายชาติ ทุกภพที่ลืมตาตื่นก็หอบเอาความทรงจำของชาติก่อน ๆ มาด้วย เพื่อที่นางจะสามารถสร้างวีรบุรุษที่ยืนอยู่เหนือผู้คนได้ มีผู้ใดไม่อยากอยู่เหนือผู้คนกันเล่าจริงหรือไม่ แต่ข้าผู้นี้ที่วนเวียนไปอยู่บนจุดนั่นซ้ำแล้วซ้ำเล่ากลับหาความสุขไม่ได้เลย ‘ตัวข้าคนนี้ เก่งแล้วอย่างไร รู้ทุกอย่างแล้วอย่างไร ข้าหาได้มีความสุขไม่’ หมิงอิงทำตามลิขิตสวรรค์ที่ต้องการให้นางเป็น ยืนเคียงข้างองค์ชายจนกลายเป็นฮองเต้ที่ยิ่งใหญ่ ผลักดันบัณฑิตให้กลายเป็นจอหงวน นางเป็นผู้อยู่เบื้องหลังวางแผนศึกสงครามให้แม่ทัพใหญ่ สามีของนางในทุกชาติที่ผ่านมาล้วนเป็นบุรุษที่ยิ่งใหญ่ แต่…เมื่อปีนขึ้นไปจนสูงสุดแล้ว บุรุษเหล่านั้นกลับเห็นนางเป็นเพียงสะพานไม้เก่าผุพังที่ไม่ได้ใช้งานอีก เขามีสตรีอื่นอีกมากมายนอกจากนาง ทั้งๆ ที่เป็นนางที่พาเขาผ่านความยากลำบากจนขึ้นไปถึงจุดนั้นได้ “หงส์คู่มังกร“ หมิงอิงทำเสียงเฮอะในลำคอ ยิ้มขื่นให้กับชะตาชีวิตของตนเอง ผู้คนที่อยู่ด้านล่างดูมีความสุขยิ่งกว่านางเสียอีก “หากสวรรค์ลิขิตชะตาข้า แล้วข้าต้องอยู่ในวังวนแห่งความทุกข์ใจเยี่ยงนั้น อยู่เหนือสตรีผู้อื่นแล้วอย่างไร สุดท้ายบุรุษเหล่านั้นก็เห็นข้าเป็นเพียงสะพานไต่ไปถึงจุดสูงสุด นำพามาซึ่งอำนาจแต่เขากลับไปเคยมอบหัวใจให้ข้าอย่างแท้จริง“ “ชะตาครั้งนี้ข้าจะลิขิตเอง”