ตอนที่ 4 รู้สึกอยากเอาชนะ
1402 คำ
"ปากแบบน้องนี่ถ้าได้ตะกร้อมาครอบไว้สักอันก็คงจะดีเหมือนกันนะ...อยากได้ป่ะเดี๋ยวพี่ซื้อมาให้!"
"นี่พี่หาว่าแสนดีปากหมาเหรอ?" ฉันหันหน้าไปถามเขาทันที คือชัดขนาดนี้ไม่ต้องบอกก็รู้มั้ย!
"อ๊ะๆ...พี่ยังไม่ได้พูดสักคำเลยนะ...แต่ถ้าน้องอยากคิดแบบนั้นก็ตามใจ!" พี่สีน้ำพูดออกมา แล้วทำไมฉันจะต้องมาเสียเวลานั่งคุยเรื่องไร้สาระพวกนี้ด้วยให้ตาย!
"กลับบ้านตัวเองไปได้แล้วค่ะ....แสนดีอยากพักผ่อน!" ฉันบอกพี่เขาไปก่อนจะมองไปยังประตูทางออกอีกครั้ง แต่.....
"แน่ใจนะว่าน้องอยู่คนเดียวได้!" พี่สีน้ำเขาถามฉันออกมา
"ได้ค่ะ!" ฉันตอบพี่เขากลับไปทันที แล้วจู่ๆพี่เขาก็ยื่นโทรศัพท์ของเขามาตรงหน้าของฉันพร้อมกับพูดขึ้นว่า
"เอาเบอร์น้องมาสิ.....เดี๋ยวคืนนี้พี่จะโทรมาถามอาการ!" ฉันมองหน้าพี่เขานิ่ง อะไรคือการที่บอกจะโทรมาถามอาการ
"เป็นหมอเหรอ?" ฉันขมวดคิ้วเป็นปมเข้าหากัน ก่อนจะถามพี่สีน้ำออกไป แต่พี่เขาตอบฉันกลับมาว่า
"ไม่ได้เป็นหมอ.....แต่ก็ฉีดยาเก่งกว่าหมออีกอยากลองมั้ย!" พูดไม่พอยังทำท่าเหมือนจะถอดกางเกงของตัวเองออกอีก แล้วพอฉันเห็นแบบนั้นฉันก็รีบคว้าโทรศัพท์ในมือของพี่เขามากดเมมเบอร์ของตัวเองลงไปทันที
หมับ!!!
จึกจึกจึก!!
"เรียบร้อยค่ะ.....ทีนี้พี่ก็กลับไปได้แล้วนะ!" ฉันยื่นโทรศัพท์คืนให้พี่เขาไป พร้อมกับออกปากไล่ คือฉันคิดว่าตัวเองเริ่มจะไม่ปลอดภัยจากไอ้พี่รหัสบ้ากามคนนี้แล้วนะ นี่ก็พึ่งจะรู้จักกันเองป่ะแต่พี่เขาทำเหมือนเราสองคนรู้จักกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน
"ให้ตั้งแต่แรกก็จบ...ทำมาลีลา!" เขารับโทรศัพท์ของตัวเองคืนไปก่อนจะพูดออกมา แล้วจู่ๆเขาก็แบมือมาตรงหน้าฉันพร้อมกับพูดขึ้นว่า
"เอาโทรศัพท์ของน้องมา....เดี๋ยวพี่จะเมมเบอร์พี่ให้!"
วอท!???
"แสนดีไม่อยากได้เบอร์พี่!" ฉันพูดออกไปทันที แต่พอเจอสายตาของพี่สีน้ำที่มองมาฉันก็ต้องยอมยื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้พี่เขาไป ซึ่งพี่สีน้ำเขาก็รับไปอย่างไว ก่อนจะพิมพ์อะไรยุกยิกๆลงไปในโทรศัพท์มือถือของฉัน ว่าแต่แค่เมมเบอร์ทำไมถึงได้นานขนาดนั้น!
"ยังเมมไม่เสร็จอีกเหรอคะ....?" ฉันชะโงกหน้าเข้าไปมองที่หน้าจอโทรศัพท์ของตัวเองด้วยความสงสัย เพราะพี่เขาใช้เวลาในการเมมเบอร์นานเกินไป แต่แล้วคิ้วฉันก็ขมวดเป็นปมเข้าหากันอีกครั้ง เพราะตอนนี้พี่เขาอยู่ที่หน้าไอจีฉันไง แล้วเขาก็กำลังพิมพ์ค้นหาชื่อของตัวเอง ก่อนที่จะใช้ไอจีของฉันฟอลไอจีเขาไป
"อะ...เอาคืนไป!" พี่สีน้ำพูดออกมาพร้อมกับยื่นโทรศัพท์คืนมาให้ฉัน ก่อนที่พี่เขาจะลุกจากโซฟาแล้วเดินออกจากห้องของฉันไปทันที อะไรของเขาวะคิดจะไปก็ไป แต่ก็ดีฉันจะได้พักผ่อนสักทีวันนี้ร่างกายของฉันรู้สึกเมื่อยล้าไปหมดเลย เห้ออออออ
.
.
(สีน้ำ)
~สามวันต่อมา~
@XZ Pub 21.30 น.
See-Naam Part
Instagram
(รูปแสนดีนั่งอยู่ในห้องนอน)
Liked by Nick and 8596 other
Sarocha_SD : เหงาอยู่ห้องคนเดียววนไป
View all 365 comments
Sai-Pan : อาทิตย์หน้าพี่ก็กลับแล้ว ดูแลตัวเองด้วยนะน้องรัก @Sarocha_SD
Kohya : หน้าสดยังสวย@Sarocha
Sarocha_SD : อย่าลืมซื้อของมาฝากน้องด้วยนะ @Sai-Pan รู้ตัวค่ะเพื่อน@Kohya
Mix : ให้ผมไปอยู่เป็นเพื่อนมั้ยครับ รับรองไม่มีเหงา:-)
Jack : สวยครับ
"ไอ้เชี่ยน้ำ....มึงจะมากินเหล้าหรือมึงจะมานั่งเล่นโทรศัพท์ กูเห็นมึงนั่งเขี่ยตั้งนานละ!" เสียงไอ้ซันดังขึ้น ในขณะที่ผมกำลังเข้าไปส่องไอจีของแสนดีอยู่ คือตอนนี้ผมกับมันนั่งกินเหล้าอยู่ที่ผับของรุ่นพี่ที่มหาลัยเดียวกันนี่แหละ!!
"เรื่องของกูครับ!" ผมตอบมันไปแค่นั้นก่อนจะเลื่อนดูรูปในไอจีของเธอต่อ แต่.....
หมับ!!
"เห้ย!!....เชี่ยซันเอาคืนมา!" ผมโวยวายออกไปทันที หลังจากที่ไอ้ซันมันคว้าโทรศัพท์ในมือของผมไป
"ว้าวๆๆ....ใครวะโคตรสวยอะ" มันพูดขึ้นพร้อมกับเลื่อนดูรูปของแสนดีไปเรื่อยๆ
"ไม่เสือกสักเรื่องจะตายมั้ยวะ...เอามา!" ผมตอบมันไปพร้อมกับแย่งโทรศัพท์ของตัวเองคืนมาแล้วจัดการยัดใส่กระเป๋ากางเกงทันที
"แหมๆๆ.....เดี๋ยวนี้มีความลับกับเพื่อนนะครับ แล้วพี่ของหวานมึงนี่สรุปยังไงตกลง จะจีบหรือไม่จีบวะ!" ไอ้ซันถามผมออกมา พอพูดถึงพี่ของหวานเพื่อนสนิทของพี่สาวผม นี่ก็ลืมไปเลยว่ายังไม่ได้แนะนำตัว
งั้นผมขอแนะนำตัวแบบคร่าวๆก็แล้วกันนะครับ ผมชื่อสีน้ำ เรียนคณะบริหาร เอกคอมพิวเตอร์ธุรกิจอยู่ที่มหาลัย L ตอนนี้ผมอยู่ปีสองแล้วครับ
ผมมีพี่สาวหนึ่งคนชื่อสีฝุ่น ทุกคนคงจะรู้จักผมมาบ้างแล้วเพราะผมก็ไปโผล่เรื่องของคนนั้นที คนนี้ทีนี่ถ้าจำไม่ผิดน่าจะสักสามเรื่องได้ แต่เรื่องนี้ผมเป็นพระเอกนะครับบอกเลย (ดีใจจนน้ำตาไหล)
แล้วพี่ของหวานที่ไอ้ซันพูดถึงเมื่อกี้เธอเป็นเพื่อนสนิทของพี่สาวผมเองครับ เราอายุห่างกันประมาณสามปี คือพี่เขาเป็นคนน่ารักมาก ผมชอบเวลาที่พี่เขายิ้มแล้วก็หัวเราะ เพราะมันทำให้ผมรู้สึกว่าโลกใบนี้น่าอยู่ขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า
"กูก็กำลังจีบอยู่....แต่ยังไม่ติด!" ผมตอบเพื่อนไป
"จีบยังไงวะ....กูเห็นเวลามึงเจอพี่เขามึงก็เอาแต่หยอดแค่คำสองคำ ไม่เห็นจะจีบแบบจริงๆจังๆเลยขนาดเบอร์โทรพี่เขามึงยังไม่กล้าขอ!" มันพูดออกมาพร้อมกับมองหน้าผม
"ก็กูไม่เคยขอเบอร์ผู้หญิงก่อนป่ะ มีแต่ผู้หญิงนั่นแหละที่มาขอเบอร์กู!" ผมตอบมันไปตามความจริง
คือตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยขอเบอร์ผู้หญิงคนไหนก่อนเลย จะมีก็แต่ผู้หญิงนี่แหละครับที่เป็นฝ่ายเข้ามาขอเบอร์ผมก่อน ผมก็เลยไม่รู้ว่าจะขอเบอร์พี่ของหวานยังไง เคยพยายามขอจากพี่สีฝุ่นหลายครั้งละแต่ก็ไม่เคยจะได้
แต่กับแสนดีน้องรหัสของผมที่ผมพึ่งจะรู้จักเธอแค่ไม่กี่ชั่วโมง ผมกลับใจกล้าหน้าด้านขอเบอร์น้องเขาไป
ถ้าจะถามว่าขอตอนไหนก็ขอเมื่อสามวันก่อนตอนที่ไปส่งเธอที่คอนโดไง แล้ววันนั้นผมยังขอโทรศัพท์เธอมาเมมเบอร์ของผมอีก ตอนแรกน้องเขาก็ไม่ยอมให้บอกว่าไม่อยากได้เบอร์ผม แต่พอเจอสายตาพิฆาตจากผม เธอก็ยอมให้โดยดี แล้วตอนนั้นมันก็มีความคิดบางอย่างแล่นเขามาในหัวของผมพอดี
คือพอผมเมมเบอร์ของตัวเองเสร็จ ผมก็ถือวิสาสะกดเข้าไปในไอจีของแสนดีแล้วจัดการใช้ไอจีของน้องเขามากดติดตามไอจีของตัวเอง
พอคิดถึงตอนนั้นแล้วก็ตลกตัวเองชะมัดนี่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำแบบนั้นทำไม สงสัยคงเป็นเพราะผมอยากจะเอาชนะเธอก็ได้มั้ง เห็นท่าทางหยิ่งๆไม่ยอมคนแบบนั้นรู้สึกหมั่นไส้ชะมัด หึ!!
แล้วนี่พูดถึงพี่ของหวานอยู่ดีๆทำไมจะต้องไปคิดถึงแสนดีด้วยวะ ตั้งแต่เมื่อกี้ที่ผมเข้าไปส่องไอจีของเธอแล้วนะ นี่ก็เริ่มจะไม่เข้าใจตัวเองอีกแล้วครับ เห้ออออ!!
- ผู้เขียน
