ตอนที่3 คู่กัด
1182 คำ
(สีน้ำ)
"สำออย!" ผมพูดคำนี้ออกไปทันทีหลังจากที่แสนดีเธอล้มลงไปกับพื้นอีกครั้ง คือใจจริงผมก็ไม่ได้อยากพูดแบบนี้หรอกครับ แต่พอเห็นสายตาที่เธอมองมาเมื่อกี้แล้วผมรู้สึกอยากจะเอาชนะขึ้นมาทันที
"ถ้าพี่ไม่คิดจะช่วย....ก็กรุณาเงียบไปเลยค่ะ พูดมากอยู่ได้!" เธอมองค้อนผมอีกครั้ง ก่อนจะพยายามดันตัวเองให้ลุกจากพื้น แต่น้องมันก็ลุกไม่ได้ไง แล้วยังจะปากดีอีกนะหึ!!
"จะขอให้คนอื่นเขาช่วย......พูดดีดีเป็นมั้ย นี่ถามจริงไม่มีใครสอนมารยาทน้องบ้างรึไง?" ผมพูดออกไปพร้อมกับจ้องมองร่างบางที่พยายามจะลุกขึ้นเองแต่ก็ลุกไม่ได้ น้องมันเงียบไม่ยอมพูดยอมจา จนผมทนไม่ได้ก็เลย....
พรึ่บ!!
"นี่...จะมาอุ้มทำไมปล่อยแสนดีลงเดี๋ยวนี้!!" เธอโวยวายออกมาทันทีหลังจากที่ผมช้อนตัวเธอขึ้นมาจากพื้น!!
"เดินไหว?" ผมถามเธอออกไป ก่อนจะมองเลยไปยังข้อเท้าด้านขวาที่มันทั้งบวมแล้วก็แดงของเธอ ซึ่งเธอเองก็คงจะรู้ตัวว่าเดินไม่ไหวก็เลยยอมสงบปากสงบคำ หลังจากนั้นผมก็อุ้มเธอไปส่งที่ห้องพยาบาลพร้อมกับไลน์ไปบอกพวกไอ้กายว่าถ้าทำกิจกรรมเสร็จก็ให้ปล่อยน้องๆกลับกันได้เลย!!
.
.
~30 นาทีต่อมา~
@ห้องพยาบาล
"เรียบร้อยจ๊ะ...ช่วงนี้ก็อย่าเดินให้มากนะเพราะว่ามันค่อนข้างที่จะปวดนิดนึง หรือถ้าอาการยังไม่ดีขึ้นอาจารย์แนะนำให้ไปหาหมอนะจ๊ะ!" อาจารย์ประจำห้องพยาบาลพูดขึ้นหลังจากที่ช่วยปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้ โดยการประคบเย็นแล้วก็เอาผ้าพันตรงที่มันบวมๆให้ คือน้องมันข้อเท้าแพลงไง สงสัยจะเดินไม่ได้ไปหลายวัน หึ!!
"ขอบคุณนะคะอาจารย์!" แสนดีเธอรีบยกมือไว้ขอบคุณอาจารย์ทันที ก่อนที่อาจารย์จะขอตัวไปทำอย่างอื่นต่อ!
"แล้วนี่จะกลับยังไง?" ผมถามเธอออกไป
"ก็ขับรถกลับไง!" น้องมันก็ตอบผมกลับมาทันทีโดยที่ไม่คิดเลยครับ สภาพนี้เนี่ยนะจะขับรถกลับ?
"เดี๋ยวไปส่ง!"
พรึ่บ!!
ผมพูดแค่นั้นก่อนจะจัดการช้อนตัวของเธอขึ้นมาอุ้มในท่าเจ้าหญิงแล้วเดินออกมาจากห้องพยาบาลทันที!!
.
.
@ในรถ
"บ้านน้องอยู่ไหน?" ผมถามแสนดีออกไปหลังจากที่เราสองคนขึ้นมานั่งบนรถของผมแล้ว
"ไม่ได้อยู่บ้าน.....แสนดีอยู่คอนโดN ใกล้ๆกับมหาลัย!" เธอตอบผมกลับมาแค่นั้น ก่อนจะหันไปสนใจโทรศัพท์ที่อยู่ในมือ!!
"เวลาพูดกับพี่หรือรุ่นพี่คนอื่นๆ....น้องควรจะพูดให้มีหางเสียงด้วยนะครับ แล้วก็ไม่ใช่ก้มหน้าก้มตาเล่นแต่โทรศัพท์ นี่ที่บ้านคงไม่ได้สอนเรื่องมารยาทจริงๆใช่มั้ย หรือว่าพ่อกับแม่น้องไม่มีเวละ....!!"
"พี่ไม่มีสิทธิ์มาพูดถึงพ่อกับแม่ของแสนดีนะ!!" คือผมยังพูดไม่จบเลยป่ะ จู่ๆแสนดีเธอก็พูดสวนผมขึ้นมาทันที แล้วตอนนี้ดูเหมือนน้องมันกำลังจะโกรธผมเอามากๆเลยด้วย นี่ผมพูดอะไรผิดไปงั้นเหรอวะ
"จอดรถด้วยค่ะ....แสนดีจะลงตรงนี้!" เธอพูดออกมา พร้อมกับทำท่าจะเปิดประตูรถ แต่ผมไม่ยอมให้เธอลงหรอกครับ
บรื้นนนนน!!!
"ถ้าอยากลงก็กระโดดลงไปเลย....แต่พี่คิดว่าศพน้องคงไม่สวยเท่าไหร่!" ผมพูดออกไปหลังจากที่เหยียบคันเร่งให้เร็วขึ้น และแน่นอนว่าน้องมันไม่กล้าหรอกครับ หึ!
.
.
~10 นาทีต่อมา~
@คอนโดแสนดี
"รีบๆเปิดประตูสิ....พี่หนัก!" ผมบอกร่างบางที่อยู่ในอ้อมแขนออกไปก่อนที่เธอจะรีบควานหาคีย์การ์ดในกระเป๋าสะพายออกมา ความจริงก็ไม่ได้หนักหรอกครับ แต่ผมไม่รู้จะพูดอะไรไง น้องแม่งไม่ยอมมองหน้าไม่ยอมพูดกับผมเลยตลอดระยะเวลาที่ผมขับรถมาที่คอนโดของเธอ
ติ๊ด! ติ๊ด!
แกร๊กกก!!!
แอดดดดดดด!!
ตึกตึกตึก!!
ผมอุ้มแสนดีเดินเข้ามาในห้องของเธอ ก่อนจะวางเธอลงบนโซฟา และกวาดสายตามองไปรอบๆห้อง
"ขอบคุณที่มาส่งนะคะ.....ประตูทางออกอยู่ตรงนั้นค่ะ เชิญ!!" เธอพูดออกมาก่อนจะโบ้ยปากไปที่ประตูห้องที่ผมพึ่งจะเดินเข้ามาเมื่อกี้
"น้องไล่พี่งั้นเหรอ?" ผมถามเธอออกไป
"ไม่ได้ไล่ค่ะ....แต่แสนดีไม่ชอบให้คนแปลกหน้ามาอยู่ในห้องของแสนดีนานๆ!" เธอตอบผมกลับมาทันที แล้วพอผมได้ยินแบบนั้นผมก็ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาข้างๆกับเธอทันทีเช่นกัน!!
พรึ่บ!!
"พี่เป็นพี่รหัสของน้อง ไม่ใช่คนแปลกหน้า งั้นแสดงว่าพี่ก็อยู่ห้องนี้นานๆได้!" ผมบอกเธอไปแบบนั้น ก็ผมยังไม่อยากกลับนี่ครับ อีกอย่างผมยังมีอีกหลายเรื่องเกี่ยวกับน้องรหัสของผมคนนี้ที่ผมอยากรู้ ทุกคนจะหาว่าผมชอบเผือกก็ได้นะครับ ผมไม่เถียง
.
.
(แสนดี)
"อยู่คนเดียวหรืออยู่กับแฟน?" จู่พี่สีน้ำก็ถามคำถามนี้ออกมา ก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆห้องโถง
"อยู่กับพี่....ค่ะ!" ฉันตอบเขาไปแค่นั้นตอนแรกก็ว่าจะไม่พูดค่ะแล้วนะ แต่เดี๋ยวโดนพี่เขามาว่าให้พ่อกับแม่ฉันอีก บอกตรงๆตอนที่อยู่บนรถพี่เขาเมื่อกี้ฉันถึงกับควันออกหูเลยให้ตาย!!
"พี่สาวหรือพี่ชาย?" เขาถามฉันออกมาอีกครั้ง แล้วนี่ฉันจำเป็นต้องบอกเรื่องส่วนตัวของฉันให้พี่เขารู้ด้วยงั้นเหรอ
"......." ฉันนั่งเงียบอยู่แบบนั้น แต่จู่ๆพี่เขาก็พูดออกมา
"พี่สาวสินะ.....แล้วนี่พี่ไปไหนยังไม่กลับมาอีกเหรอ!" เขาหยิบรูปที่ฉันถ่ายคู่กับพี่สายป่านขึ้นมาดูก่อนจะถามออกมา
"พี่ไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องของแสนดีทุกเรื่องก็ได้นะคะ.....คนแบบนี้แถวบ้านแสนดีเขาเรียกว่าพวกชอบกินเผือก!" ฉันพูดออกไปแบบนั้นแถมยังเน้นย้ำคำว่าเผือกออกไปดังๆอีก นี่ไม่พูดว่าเสือกก็ดีแค่ไหนแล้ว แต่พี่สีน้ำเขากลับไม่สะทกสะท้าน ก่อนจะเหยียดยิ้มที่มุมปากแล้วพูดขึ้นว่า.....
"ปากแบบน้องนี่ถ้าได้ตะกร้อมาครอบไว้สักอันก็คงจะดีเหมือนกันนะ...อยากได้ป่ะเดี๋ยวพี่ซื้อมาให้!"
>|||||||<
- ผู้เขียน
