ดีกว่าพี่ชาย

1485 คำ

ฉันไม่ค่อยแน่ใจเลยว่านี่คือธุระที่พายุหมายถึง ก็เมื่อภาพตรงหน้านั่นคือเด็กนักเรียนต่างโรงเรียนที่ยืนเรียงหน้ากระดานมองหน้านาวินกับพายุอย่างเอาเรื่อง "ไม่คิดว่าจะใจกล้าไปหน่อยเหรอครับที่มาปล่อยยาในโรงเรียนผม" พายุเอ่ยถามเป็นคนแรก ไม่ได้แสดงท่าทีหวาดกลัวกับจำนวนคนของอีกฝ่ายเลยสักนิด "แล้วจะเอาไง ถ้าเด็กโรงเรียนมึงไม่เล่นซะอย่างกูจะทำไรได้" คนที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าแก็งตอบยียวนแล้วถ่มน้ำลายลงพื้นมองพายุเย่าแหย่โทษะ "การเจรจาไม่เป็นผลงั้นสิครับ" พายุยกยิ้มมุมปากตามด้วยนาวินที่ล้วงกระเป๋ากางเกงสบทบภพายุอยู่ข้างๆ "ไอ้พวกนี้พูดดีๆมันคงไม่เข้าใจ" นาวินปรายตามองอีกฝ่ายเรียงตัว เขายกข้อมือขึ้นเพื่อดูเวลาบนนาฬิกาข้อมือนิ่งๆก่อนจะพูดออกมาเบาๆ "สิบนาทีพอไหม" "ช้าไปครับแค่ห้าก็พอ" พายุเอ่ยตอบอย่างรู้กันจากนั้นจึงปลดเน็คไทออกมาหลวมๆเตรียมความพร้อม "ตามนั้น" นาวินพยักหน้าเป็นการเข้าใจก่อนที่ทั้งคู

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม