ตุ้บ
ร่างบางถูกวางลงบนเตียงสีขาวอย่างไม่เบามือนักภายในห้องพยาบาลที่ตอนนี้ไร้ผู้คน แม้แต่มดสักตัวก็ไม่เดินเฉียดมาเลยสักนิด
"อยู่ที่นี่จนกว่าจะดีขึ้นดีกว่านะครับ"
"แต่ฉันไม่ได้เจ็บแล้วนะหัวหน้าห้อง ออกไปวิ่งแข่งไล่ควายยังได้เลย"
"อย่าอวดเก่งครับ" นิ้วมือหนาดันหน้าผากของฉันให้นอนลงไปกับเตียง
"เปล่านะฉันแข็งแรงดี แต่เมื่อกี๊ฉันแค่ไม่อยากให้หัวหน้าห้องทะเลาะกับคาลอสเฉยๆ" ฉันแย้งใครอยากจะอยู่ในห้องพยาบาลกันสู้ฉันออกไปดูผู้ชายเตะบอลดีกว่า
"เป็นห่วงผมเหรอครับ"พายุโน้มตัวลงมาใกล้ทำให้ฉันที่กำลังดีดตัวขึ้นเพื่อจะลุกจากเตียงต้องรีบเอนตัวนอนราบไปกับเตียงอีกครั้งก่อนที่ปลายจมูกโด่งของหัวหน้าห้องจะชนเข้ากับแก้มเนียนของฉันเข้าเต็มๆ
"คะ ใครเป็นห่วงไม่มี๊"
"หึ ผมจะเชื่อก็ได้" ร่างสูงหัวเราะออกมาเบาๆจากลำคอหนาแล้วผละออกไปยืนล้วงกะเป๋ากางเกงราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"หัวหน้าห้องจะไม่ออกไปเหรอ" ฉันถามก
