“ชา!” เสียงเจ้าคุณเรียกฉันออกมาพร้อมกับเขาที่หยุดอยู่ด้านหน้าฉัน
“.....” นั่นทำให้ฉันตกใจทันที ก่อนจะหยุดเดินและตั้งใจหันหลังกลับเพื่อจะหนีเขา แต่เจ้าคุณก็วิ่งมาทันจับฉันไว้ได้ก่อน
“ชา ฟังคุณก่อน ขอร้อง” เจ้าคุณพูดอ้อนวอนฉัน แต่ตอนนี้ฉันไม่อยากฟังเขา ฉันไม่พร้อมรับฟังหรือรับรู้อะไรอีกแล้ว
“ฮึก คุณจะให้ชาฟังอะไรอีก ชาไม่อยากฟังอะไรจากคุณอีกแล้ว!” ฉันพยายามดิ้นให้หลุดจากเจ้าคุณ แต่เขาก็ไม่ปล่อยฉันหลุด
“ไม่ชา ไม่ ขอให้คุณได้อธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นสักครั้งนะชา แล้วคุณสัญญาว่าคุณจะทำตามใจชาทุกอย่าง” เจ้าคุณพูดด้วยความร้อนรนและจับฉันไว้แน่นกว่าเดิม
“ฮึก ก็ได้ ชาจะให้โอกาสคุณได้พูดมัน” ในเมื่อฉันหนีเขาไม่ได้ ฉันก็ต้องรับฟังสิ่งที่เขาจะพูดมันออกมา เผื่อว่าอย่างน้อยมันอาจจะมีเหตุผลอะไรที่ยังพอทำให้ฉันหลอกตัวเองต่อไปได้
“ขึ้นรถนะ” เจ้าคุณพูดแล้วจูงมือฉันขึ้นรถ ก่อนจะขับตรงมาทางห้องพักของฉัน
ถามว่าทำไมฉันยังต้องอยากฟังคำแก้ตัวทั้งที่ทุกอย่างมันชัดเจนหมดแล้วจากเขาอีก ก็ตอบง่ายๆเลยว่า ฉันรักเขา และที่สำคัญ เขาคือทุกอย่างของฉันตอนนี้ เมื่อก่อนฉันต้องทำงานหนักเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง แต่ตั้งแต่มีเจ้าคุณ เขาก็รับผิดชอบค่าใช้จ่ายของฉันให้หมด ไม่ใช่ว่าฉันเห็นแก่เงินของเขา แต่ฉันรักเขา และเงินก็คือส่วนหนึ่งเหมือนกัน
ที่สำคัญฉันยอมรับว่าตัวเองเป็นคนที่อ่อนแอมาก ถึงแม้ว่าฉันจะดิ้นรนด้วยตัวเองมาตลอด แต่ฉันก็ไม่ได้กร้านโลกหรือเข้มแข็งขนาดนั้น ฉันแค่มีความอดทนสูงก็แค่นั้นเอง แต่พอมีเจ้าคุณ เขาก็ทำให้ชีวิตฉันรู้สึกมีความหมายขึ้น
ไม่นานเราสองคนก็มาถึงห้องพักเล็กของฉัน ฉันเดินนำเจ้าคุณขึ้นมาที่ห้อง โดยเจ้าคุณเดินตามมาเงียบๆจนเข้ามาในห้อง ฉันเลือกที่จะเดินไปนั่งปลายเตียงเพราะห้องไม่ได้มีโซฟาอะไร เจ้าคุณเดินตามมาก่อนจะนั่งลงที่ข้างฉัน และดึงฉันเข้าไปกอด
“ขอโทษ” น้ำเสียงอบอุ่นและรู้สึกผิดดังขึ้น นั่นยิ่งทำให้ฉันอ่อนแอเข้าไปใหญ่
“ฮึก” ฉันพูดอะไรไม่ออก ไม่รู้ต้องพูดอะไร รู้เพียงแต่ว่าตอนนี้มีเพียงน้ำตาที่อธิบายความรู้สึกฉันได้
“คุณรู้ว่าคุณผิด แต่ตอนนั้นคุณโกรธน้องมาก โกรธจนคุณเผลอทำสิ่งที่ไม่ควรทำลงไป คุณไม่แก้ตัวว่าสิ่งที่คุณทำมันผิด แต่คุณยอมรับว่าตอนนั้นมันเป็นอารมณ์โกรธที่คุณไม่สามารถควบคุมได้จริงๆ”
“ฮึก ทำมานานแค่ไหนแล้ว” นี่คือสิ่งที่ฉันอยากรู้ อยากรู้ว่าเรื่องแบบนี้มันเคยเกิดขึ้นมานานแค่ไหนแล้ว อยากรู้ว่าเหตุผลที่มีนไม่ชอบฉันเพราะแบบนี้หรือเปล่า
“หมายถึง...”
“กับมีน ทำแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว”
“ครั้งแรก สาบาน ว่านี่ครั้งแรกของคุณจริงๆ” เขาตอบกลับด้วยสีหน้าและน้ำเสียงหนักแน่นพร้อมกับไม่หลบตาฉัน และฉันก็เชื่อเขา เพราะปกติเจ้าคุณก็ไม่ใช่คนขี้โกหกอะไรอยู่แล้ว
“แล้วชาจะเชื่อได้ยังไง” ฉันถามเจ้าคุณเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง
“ชาก็รู้ว่าคุณไม่เคยโกหกชา คุณพูดความจริง” ใช่ เพราะแบบนี้ไง ฉันเลยเชื่อเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่บอก
“แล้วที่บอกไม่สบายวันนี้ได้โกหกไหม” ที่ไม่มารับฉัน ไม่รับสายฉันนั่นคือเรื่องจริงไหม หรือเพราะตั้งใจจะทำเรื่องแบบนี้เลยโกหก
“ไม่ วันนี้คุณปวดหัวจริงๆ”
“แล้วคุณจะเอายังไงต่อ เรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้ว ฮึก มีนต้องไม่ยอมแน่ๆ” ปกติที่เธอเป็นแค่น้องสาวเธอยังหวงเจ้าคุณมาก แล้วนี่กับเจ้าคุณดันมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน เธอไม่แสดงความเป็นเจ้าของกว่านี้หรอ
“ชาเป็นเมียคุณ”
“แต่มีนก็เป็นเมียของคุณเหมือนกัน” พูดคำนี้มันก็เจ็บ จากน้องสาวแต่กลายมาเป็นเมียเขาเหมือนกัน แค่ปกติฉันก็แทบไม่มีสิทธิ์ในตัวเจ้าคุณอยู่แล้ว แล้วต่อจากนี้ล่ะ
“ชา คุณ...” เจ้าคุณพูดอะไรไม่ออก ฉันรู้ว่าเขาก็รู้ว่าจะต้องเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ เพราะเขาก็รู้จักน้องเขาดีกว่าใคร มันคงจะไม่ใช่เรื่องง่ายๆหรือเรื่องเล็กๆที่เขาจะหาทางออกกับเรื่องนี้
“ไม่เป็นไร คุณไม่ต้องรีบ ชายอมรับว่าเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นมาก แต่ยังไงมันก็เป็นความผิดครั้งแรกของคุณ ชาจะให้เวลาคุณคิดสักพัก” ฉันเช็ดน้ำตาแล้วพูดขึ้น ก็อย่างที่บอกไปตอนแรก เจ้าคุณสำคัญกับฉันในทุกๆอย่าง
“ชา คุณขอโทษ”
“อืม แค่ชารู้ว่าที่ผ่านมามันไม่ได้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ชาก็เบาใจ อย่างน้อยที่ผ่านมาที่คุณให้ความสำคัญกับมีนก็เพราะน้องจริงๆ ไม่ใช่เพราะอย่างอื่น” แค่ที่ผ่านมาฉันรู้ว่าเขาไม่ได้หลอกฉัน เหตุผลของการไม่ชอบฉันของมีนไม่ใช่เรื่องนี้ อย่างน้อยฉันก็เบาใจได้มากขึ้นมาหน่อย
“ที่ผ่านมาคุณรักน้องเพราะเป็นน้องจริงๆ ไม่ได้มีอะไรแอบแฝงหรือความรู้สึกอื่นเลย” เจ้าคุณยืนยันออกมาด้วยความหนักแน่น
“แต่ถึงยังไง ชาก็อยากให้คุณเคลียร์เรื่องนี้ให้เร็วที่สุดก่อนไปฝึกงาน ชาอยากได้ความชัดเจนของคุณคืน และที่สำคัญ ชาอยากให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่เกิดเรื่องแบบนี้” ฉันบอกด้วยความเด็ดขาด ปกติฉันไม่เคยเป็นแบบนี้ แต่ฉันกลัว กลัวว่าต่อจากนี้ถ้าเจ้าคุณไม่จัดการอะไรให้เรียบร้อย ฉันจะไม่มีเขาอยู่ในชีวิตฉันต่อไปอีก
“ครับ คุณจะทำให้เรื่องนี้ชัดเจนทุกอย่างและจะไม่ทำแบบนี้อีก” ฉันรู้ว่าเขาหนักใจแค่ไหน แต่จะให้ฉันทำยังไงได้ ยอมแบบนี้ต่อไปฉันก็ทำไม่ได้เหมือนกัน
“งั้นวันนี้คุณนอนกับชานะ” ฉันพูดขึ้น ฉันยอมรับว่าการชวนเขาครั้งนี้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ ในฐานะน้องของแฟน ฉันยอมเธอ แต่ถ้าในฐานะผู้หญิงอีกคนของแฟนฉัน ฉันคงไม่ยอมเธอแน่ๆ
“ครับ คุณจะนอนกับชาที่นี่” ในเวลาตอนนี้ฉันรู้ว่ายังไงเจ้าคุณก็ไม่มีทางกล้าปฏิเสธฉันหรอก จะว่าฉันเห็นแก่ตัวก็ได้ แต่แฟนใคร ใครก็รัก