(ครับชา) เสียงเจ้าคุณดังขึ้นจากปลายสาย
“คุณ ลองคุยกับมีนหรือยัง” ฉันถามเจ้าคุณออกไปหลังจากเขาบอกว่าเขาจะมาคุยกับมีน แต่จนตอนนี้ฉันยังไม่ได้รับข่าวอะไรจากเขา เลยตัดสินใจโทรหา
(ยังเลยชา มีนพึ่งกลับห้องเมื่อกี้นี้เองตั้งแต่เมื่อวาน กลับมาก็เข้าห้องไปแล้ว คุณยังไม่ได้คุยเลย) เจ้าคุณตอบกลับ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ฉันไม่พอใจเขา
“หรอ งั้นตอนนี้คุณว่างมาหาชาไหม ชาทำของโปรดคุณไว้ด้วยน่ะ” ฉันลองๆถามออกไป และฉันก็รู้ว่าเจ้าคุณไม่กล้าปฏิเสธฉัน
(อื้ม เดี๋ยวคุณแวะไปกินข้าวด้วย แต่คงไม่ได้นอนนะ เพราะอยากคุยกับมีนให้รู้เรื่องก่อน) เขาตอบออกมาดักไว้ แต่ฉันก็ไม่ว่าอะไร อย่างน้อยถ้าเกิดเขาได้คุยกับมีนเร็วๆ เรื่องก็จะได้จบเร็วๆ
“จ้ะ แล้วชาจะรอนะ” ฉันตอบกลับไปแค่นั้นก่อนจะวางสาย
ฉันเดินเข้าครัวมาเพื่อเตรียมอาหารไว้รอเจ้าคุณ ฉันยอมรับว่าช่วงนี้ฉันต้องกลายเป็นอีกคนที่เห็นแก่ตัวมากขึ้น ถึงแม้ว่าฉันรู้ว่าเขาลำบา
