พานพบ…12/2
701 คำ
ชายหนุ่มยกมือโบกเร็ว ๆ ก่อนจะเปิดประตูขึ้นรถแล้วขับออกไปทันทีโดยไม่รอให้ว่าที่คู่หมั้นได้ขึ้นรถไปด้วย ทั้งนี้จวินไม่ได้เป็นคนใจร้าย เขาทราบว่าชญาพัฒน์ขับรถส่วนตัวมาที่นี่จึงให้หญิงสาวขับรถกลับเองเพราะตอนนี้เขาไม่มีเวลาจะไปส่งเธอในที่ที่เธอต้องการ
“ฮันนี รอเดี๋ยวสิคะ โอ๊ย นี่ไม่คิดจะไปส่งชาเหรอ”
ไฮโซสาวกระทืบเท้าเต้นเร่าอยู่คนเดียว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เสียแล้วนอกจากบ่นงึมงำอย่างขัดใจ ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนทิ้งเธอไว้กลางทางแบบนี้นะ ชญาพัฒน์อยากจะกรีดร้องออกมาดัง ๆ แต่ก็เกรงว่าจะมีคนแห่ขึ้นมาดู จะทำให้ตัวเองเสียชื่อเปล่า ๆ
มนต์มีนาทำงานตามปกติก่อนจะถึงวันหยุดตามตารางงานในวันพรุ่งนี้ซึ่งตรงกับวันเสาร์ที่ลูกชายไม่ได้ไปโรงเรียนพอดี พรุ่งนี้สองแม่ลูกนัดกันว่าจะไปเยี่ยมพี่เปียที่บ้านซึ่งหญิงสาวได้นัดหมายกับปิยะนุชไว้แล้ว ตั้งใจว่าจะซื้อของไปทำอาหารรับประทานกันที่บ้าน ตอนนี้หลานสาวก็โตขึ้นมาก เป็นเด็กน่ารักพัฒนาการตามวัย เปียเข้าใจอะไรมากขึ้น ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับปิยะนุชก็ยังคงอยู่ในฐานะญาติทางสายเลือดที่ยังเหลือแม้ที่ผ่านมาจะมีเรื่องไม่พอใจกันอยู่บ้างแต่ก็ไม่ถึงขั้นตัดญาติขาดมิตรกันไปเลย
ชวัลดนย์เดินตรงเข้ามาหามนต์มีนาที่กำลังนั่งดูข้อมูลรถสปอร์ตหรูคันโก้อยู่ในหลังเคาน์เตอร์ระหว่างรอมหาเศรษฐีที่จะเข้ามาจับจองเป็นเจ้าของรถในโชว์รูมแต่ละรุ่น ใบหน้าสวยหวานเงยขึ้นมาเห็นชายหนุ่มก่อนที่เขาจะเอ่ยกับเธอก่อน
ร่างบอบบางแต่มีส่วนสัดชัดเจนลุกขึ้นยืน ส่งยิ้มให้ผู้บริหารหนุ่มที่ยิ้มให้เธออยู่ “คุณโชแปงมีอะไรให้มี่รับใช้รึเปล่าคะ”
“โธ่ คุณมี่อย่าพูดแบบนั้นเลยครับ พูดกับผมปกติก็ได้”
คนหล่อและสุภาพกับพนักงานทุกคน โดยเฉพาะกับมนต์มีนาบอกเสียงนุ่ม ฝ่ายหญิงยิ้ม
“ตอนบ่ายจะมีลูกค้ามาดูรถรุ่นใหม่ ผมอยากให้คุณมี่ช่วยเทกแคร์เขาหน่อย พอดีผมติดธุระด่วนไม่ได้อยู่ด้วย”
“ได้สิคะคุณโชแปง เดี๋ยวมี่จะดูแลให้ค่ะ”
“ครับ ลูกค้าคนนี้เปอร์เซ็นต์ซื้อสูงมากเลยนะครับคุณมี่ เขารอรถรุ่นนี้มาตั้งแต่เปิดตัวที่ต่างประเทศแล้ว”
ชวัลดนย์พลิกข้อมือดูเวลาบนหน้าปัดนาฬิกาเรือนหรู ท่าทางเขาดูเร่งรีบมาก “งั้นผมฝากด้วยนะครับ ถ้าเขามาถึงจะมีคนมาบอกคุณมี่นะครับ”
“ไม่ต้องห่วงค่ะคุณโชแปง”
หญิงสาวให้ความมั่นใจกับผู้บริหารที่มีความเมตตาต่อเธอและลูก ชายหนุ่มพยักหน้ารับก่อนจะเดินจากไป ส่วนมนต์มีนาเมื่อได้รับคำสั่งหญิงสาวก็เข้าไปสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองในห้องน้ำ เติมแป้งบาง ๆ และปัดบรัชออนให้แก้มอมชมพูอีกนิดเพิ่มความมั่นใจ ก่อนจะเดินออกมารอต้อนรับลูกค้าวีไอพีของเจ้าของโชว์รูม
เวลาผ่านไปอีกประมาณสามสิบนาทีรถเอสยูวีจากค่ายเดียวกันก็ขับเข้ามาในโชว์รูม พนักงานคนหนึ่งรีบเดินไปต้อนรับลูกค้าคนนั้น พูดคุยกันอยู่ครู่หนึ่งจึงเดินนำเขาเข้ามาในโชว์รูม
จวินเดินตรงเข้ามาดูรถคันที่เขาหมายตาไว้ใกล้ ๆ อย่างพึงพอใจ รถที่โชว์อยู่เป็นสีส้มเมทัลลิก แต่ถ้าเจ้าของรถต้องการสีอื่นที่ชอบก็สามารถเลือกสเป็กใหม่ตามที่ใจต้องการได้ จังหวะที่ร่างสูงกำลังยืนมองรถอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงหวานซึ่งคุ้นในความรู้สึกดังขึ้นจากทางด้านหลัง
“สวัสดีค่ะ”
^
^
^
***เย้ย ใครหว่า มนสิไปละ ฟิ้ววว เดี๋ยวถึงตอนพีคฝุด ๆ ก่อน จะหนีหน้าไป คิก ๆ
เม้นเมาท์กันมาน้า นักเขียนใจอ่อนระทวย ฮ่าๆ
- ผู้เขียน
