พริมค้อมไหล่รับ หันไปทางด้านหลัง แหงนหน้าขึ้นมองการกระทำของเขา ส่งสายตาขอบคุณกับเสื้อของเปลวที่ห่มลงบนไหล่…แปลกที่รู้สึกอุ่นไปถึงหัวใจ
“ขอบคุณค่ะ”
หล่อนเผลอจ้องมองร่างกายบึกบึน เต็มไปด้วยมัดกล้ามของเปลว ร่างกายกำยำที่เหลือเพียงเสื้อกล้ามสีขาวบางๆ อำพรางเอาไว้ ที่ตรงกลางระหว่างแผงอกกำยำ แลเห็นเส้นขนดกดำ เลื้อยลามขึ้นมาเกือบถึงคอและคาง ยอมรับว่าเขาเป็นผู้ชายที่เซ็กซี่มากมาย ในสายตาของเธอ
“มันอาจจะเหม็นหน่อยนะครับ…นอกจากจะอับเหงื่อมาทั้งวัน คืนนี้เจ้าของเสื้อก็ไม่ได้อาบน้ำเสียด้วย” เปลวกล่าวยิ้มๆ พริมทำจมูกฟุดฟิด ทำราวกับว่าได้กลิ่น เหมือนแกล้งเขา จนเปลวรู้สึกไม่มั่นใจ
“ไม่เหม็นค่ะ…หอมซะอีก” หล่อนรีบบอก
เปลวรู้สึกมั่นใจขึ้นเยอะ ที่จะนั่งใกล้เธอต่อไป
พริมและเปลวคุยกันเพลิน ปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างอ้อยอิ่ง
ครู่ใหญ่ๆหลังจากการลาดตระเวนผืนป่ารายรอบที่อยู่ในรัศมีของเต็นท์ที่พัก ทุกคนก็ก
