Apoy 45

2170 คำ

NAKALAPAG na si Mars sa ibaba sa tulong ni Lylia. Pagkatapak pa lang ng mga paa ng binata sa lupa ay nakaramdam na kaagad siya ng panghihina at tuluyan na nga siyang bumulagta habang nakatingin sa mga ulap na nasa ilalim ng asul na kalangitan. Napangiwi pa nga siya nang maramdaman ang pagkirot ng kanyang mga sugat sa katawan at bahagya rin siyang nakaramdam ng antok.   Ngunit pinigilan ng binatang mapapikit at makatulog. Nakaramdam na lang siya na tila may naglalakad sa kanyang dibdib at nang pinilit niyang makita kung sino iyon ay napangiti na siya nang bahagya.   “Maraming salamat munting nilalang...” mahinang binigkas ni Mars at si prinsesa Lylia ay napatingin naman sa mukha ng Sero na puno ng galos at may mga sugat din na dumurugo na makikita rito.   Huminga nang malalim ang prin

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม