บทที่ 9 ติดใจ
1576 คำ
ผมกำลังยืนดูผู้หญิงสองคนยืนเถียงกันเรื่องผม ที่ผมไม่เข้าไปยุ่งเพราะเวลาผู้หญิงเถียงกันมันน่ากลัว ปล่อยให้พวกเขาพูดกันไป เพราะผมไม่ใช่ของพวกเขา และไม่มีวันเป็น พวกเธอรู้ดี ไม่รู้จะเถียงกันไปเพื่ออะไร ผมกำลังจะเดินหนี ปล่อยให้พวกเธอเถียงกันไป แต่เหมือนมีคนอยากเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้ มันน่าสนุกดี ผมอยากลูกรู้ว่าลูกหมู เธอจะมาไม้ไหน ดูท่าทางแล้ว ไม่มาดีแน่ๆเหมือนพร้อมมาเอาคืนผม และลิต้า ผมเลยยืนมองฝีมือการแสดง เพราะมันเข้าทางผม ผมได้กำไรเห็นๆ แต่สิ่งที่ทำให้ผมช็อค และไม่คิดว่าลูกอมจะทำคือ เอาปากเธอมาประกบกับผม และเหมือนเธอจะช็อคกับการกระทำของเธอ อย่าเรียกมันว่าจูบเลยครับ เพราะมันระดับอนุบาล ผมเลยสอนระดับเซียนให้เธอ และลูกอมค้างจนทำอะไรไม่ถูก
"ปากหวานสมชื่อเลยนะ" เมื่อผู้หญิงสองคนนั้นเดินออกไป สติลูกอมค่อยกลับมา และเหมือนกำลังจะด่าผม ผมยิ้มมุมปาก อย่างมีความสุข เพราะหน้าลูกอมบอกบุญไม่รับ มันมีความสุขที่ได้แกล้งให้เธอโกรธ
"ทำไม่พี่ต้องจูบสอดลิ้นเข้ามาด้วยคะ" ลูกอมหน้าบึ้งขึ้นหลังจากได้สติ ความร้ายก็กลับมาทันที ผมแค่จะสอนว่าการจูบจริงๆเป็นแบบไหน ไม่ใช่แค่การเอาปากมาแตะกัน
"พี่กำลังสอนให้เธอรู้ว่าจูบจริงเป็นแบบไหน ไอ้ที่เธอทำเขาไม่เรียกว่าจูบ เขาเรียกการแตะปาก และเธอเป็นคนเริ่มเกมส์ก่อนนะไม่ใช่พี่ หรือว่าเธอชอบจูบกับพี่ล่ะ ติดใจลองใหม่ได้นะ" ผมกำลังจูบเพลิน และเหมือนจะติดใจรสจูบอนุบาลด้วย อยากจูบต่อ แต่ทำอะไรไม่ได้ ถ้าอยู่ในรถด้วยกัน จะจับกดคารถเลย
"แต่นั่นมัน... แล้วทำไมต้องจูบจริง พี่ก็ดูออกนี่ว่าฉันกำลังเล่นละครอยู่" ผมไม่คิดว่ามันคือละคร เพราะผมทำจริง ลูกอมไม่พูดต่อเรื่องจูบ แต่เปลี่ยนไปคุยเรื่องแกล้งสองคนนั้น และอยากแกล้งให้ผู้หญิงหายไปจากผม ทำไมผมจะดูไม่ออก การแสดงเด็กชะมัด
"อย่าบอกนะว่าเธอไม่เคยจูบ พี่เป็นจูบแรกของเธอ" หน้าลูกอมเห่อแดงพอพูดถึงเรื่องจูบ แต่เธอยังเชิดหน้าตอบผม หน้าตาเฉย และมันทำให้ผมหงุดหงุดมาก อยากจับเธอมาสอนจูบแบบดูดดื่ม ถ้าไม่ติดว่าอยู่กลางห้าง และคนมอง คอยดูเถอะถ้าเธอเผลอ ผมจะจูบเธอให้ละลาย ตายคาอ้อมอก
"ใครเขาจะไม่เคยจูบกัน แต่ฉันจะบอกพี่ว่าพี่จูบได้ห่วยมากต่างหาก ลูกอมเคยจูบกับผู้ชายคนอื่น อร่อยกว่าพี่ตั้งเยอะ แบบนี้พี่ต้องไปหัดใหม่แล้วนะคะ" ถ้าเคยจูบแล้วทำไมต้องตัวสั่น และที่สำคัญกว่าเรื่องอื่นๆลูกอมเคยไปจูบกับไอ้หน้าไหนวะ ทำไมผมถึงไม่ชอบคำพูดนี้ของเธอเลย มันขัดใจที่รู้ว่าเธอจูบกับคนอื่น และมันเสียท่า ที่เธอดูถูกจูบของผม
"อยากลองดูอีกรอบไหมล่ะ คราวนี้เธอจะพูดว่าพี่จูบไม่อร่อยไม่ได้ ถ้าได้เริ่มอีกมันจะแซบมาก" ผมเดินตรงเข้าหาเธอ และเหมือนลูกอมเดินถอยหนี นึกว่าจะแน่ ที่แท้ปากกล้าขาสั่นนั่นเอง
"ใครเขาจะอยากลองอีก ถ้ารู้ไม่อร่อย ก็ไม่จำเป็นต้องลองเป็นครั้งที่สอง" ลูกอมยังเชิดหน้า ต่อล้อต่อเถียงเพื่อเอาชนะผมให้ได้ ปล่อยไปก่อนเถอะ ถ้าอยู่สองคน ลูกอมจะไม่มีวันได้ปากดีใส่ผมแน่ๆ เพราะเธอจะร้องครางได้อย่างเดียว
"หึ หึ" ผมได้แต่นึกขำท่าทางของเธอ
"พี่หัวเราะทำไม มีอะไรน่าขำ ฉันเล่นสนุกกับพี่พอแล้ว โดนเอาคืนเป็นงัยล่ะ ผู้หญิงของพี่หายไปเลย ทีนี้เข้าใจความรู้สึกฉันยัง เวลาพี่ขัดขวางฉันคุยกับคนอื่น พี่คงไม่ชอบใจแบบนี้ใช่ไหม" ผมไม่ได้นึกเสียใจเรื่องสองคนนั้น เพราะผมไม่ได้คิดอะไรด้วย เคยบอกสองคนนั้นก่อนมีอะไรทุกครั้ง แค่คู่นอนเท่านั้น ความสันพันธ์มันจะไม่คืบหน้าไปจากนี้
"แต่พี่กลับชอบนะ เพราะพี่กำลังจะชิ่งสองนั้น มีเธอมาช่วยจัดการได้เร็วดี และจะบอกอะไรไว้อย่าง ผู้หญิงพี่มีอีกเยอะ ลูกหมูกำจัดไม่หมดหรอก" ผมยอมให้เธอกำจัดให้หมดเลย เพราะถึงยังไง ก็มีคนอื่นวิ่งเข้ามาหาอยู่ดี ผมเลยไม่ซีเรียส เพราะไม่คิดจริงจังกับใครให้ปวดหัว แต่ถ้ามีคนที่ถูกใจมากๆ ผมพร้อมที่จะหยุดมันทันที
"พี่นี่มัน..ฉันไม่อยากพูดกับพี่ตาต้า ลาก่อน คงไม่ต้องเจอกันอีก บาย" ลูกอมคงจะโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง จนหาคำมาว่าผมไม้ได้ ผมได้แต่ส่งยิ้มกวนๆไปให้ เธอหันหลังเดินหนีไปดื้อๆ แต่มือยังคงกำแน่น ผมยังสนุก เลยเดินตามหลังไปกวนลูกอมต่อ
"พี่จะดินตามฉันมาทำไม หรือว่าติดใจฉันจนต้องเดินตาม" ยังปากดีใส่ผมไม่เลิก หน้าลูกอมเหวี่ยง และเสียงเข้มขึ้น
"ใครเขาเดินตามครับ พี่แค่เดินมาขึ้นรถพี่ต่างหาก อย่าหลงตัวเอง ว่าพี่คิดจะทำอะไรเรา " ผมกดรีโมทย์เปิดรถของผม ซึ่งมันบังเอิญอยู่ใกล้กับรถเธอ ผมเดินตรงไปที่รถ
"ใครมันจะไปรู้ล่ะเห็นเดินตามมาติดๆ" ลูกอมบ่นอุบอิบ และเปิดประตูรถเดินขึ้นไปนั่งฝั่งคนขับ กำลังจะปิดประตู ผมจึงเดินไปดึงประตูไว้ไม่ให้ลูกอมได้ปิด
"เอ๊ะ!!พี่ตาต้าถอยไปลูกอมจะกลับค่ะ จะมาดึงประตูไว้ทำไมคะ" ลูกอมหันมาจ้องหน้า คำพูดบางคำของลูกอม มันยังฝังอยู่ในหัว
"เรามาลองกันใหม่ไหม ว่าจูบพี่อร่อยกว่าผู้ชายที่เธอเคยจูบมา" ผมมั่นใจว่าจูบผมไม่ใช่อย่างที่เธอพูดแน่นอน และผมก็ติดใจปากหวานๆของเธอด้วย
"มะ" ผมเร็วกว่าลูกอม เพราะไม่อยากให้เธอปฏิเสธ ผมครอบครองริมฝีปากนุ่มนิ่มของเธอ ที่ทำให้ผมติดใจจนอยากสัมผัส ลูกอมปิดปากแน่น ไม่ยอมให้ผมสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากเธอได้ แต่ผมหาทางเข้าไปลิ้มลองความหวานในปากเธอจนได้ ลูกอมเหมือนคนไม่เคยโดนจูบ เพราะลิ้นของเธอ คอยแต่จะหลบลิ้นผม ผมไม่มีทางปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้น ผมไล้ต้อนใช้ลิ้นเกี่ยวพันลิ้นของเธอ จนลูกอมเริ่มตอบสนอง จากที่ดิ้นขัดขืน กลายเป็นโอนอ่อนผ่อนตาม และเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบอันดูดดื่มของผม ผมต้องการให้ลูกอมจำแต่รสจูบของผมได้คนเดียวเท่านั้น ผมจะทำให้เธอลืมรสจูบผู้ชายคนอื่น ที่เธอบอกว่าได้สัมผัสมา ยิ่งจูบผมยิ่งหลงไหลในรสชาติหอมหวาน จนมันปลุกความต้องการบางอย่างในร่างกายของผมขึ้นมา ตาต้าน้อยจะมาตื่นตรงนี้ไม่ได้นะลูก จะมารังแกน้องตอนนี้ไม่ได้ หนูต้องหลับไปก่อน ตรงนี้มันลาดจอดรถ ลูกอมดันหน้าผมออก เหมือนเธอกำลังจะขาดอากาศหายใจ เพราะผมจูบไม่ยอมปล่อย เมื่อรู้ว่าคนที่บอกมีประสบการณ์จะขาดอากาศ ผมจึงรีบผละปากออก
"คราวนี้ยังจะเป็นจูบที่ห่วยอีกไหม จูบคราวนี้ถึงกับทำให้บางคนเคลิ้ม และตอบรับจูบพี่อย่างง่ายดาย ชอบใช่ไหม พี่ชอบมากเลยนะ" ผมติดใจเข้าแล้ว อยากลองทำมันซ้ำๆ หรือผมจะต้องกลืนน้ำลายตัวเอง
"พอเลยพี่ตาต้า พี่จะมาทำแบบนี้ตรงลานจอดรถไม่ได้นะคะ แค่นี้มันไม่ได้บ่งบอกว่าพี่จูบดีหรอกนะคะ" ยังจะปากเก่งกับผมอีก เมื่อกี้ลูกอมแทบละลาย จนลืมหายใจเพราะจูบ ยังมีหน้ามาปากแข็งใส่
"งั้นไปพิสูจน์ที่ห้องพี่ต่อไหมล่ะ รับรองได้ลองยาวๆ จนเธอปฏิเสธพี่อีกไม่ได้ พี่ก็ของขึ้นแล้วเหมือนกัน ไปรับผิดชอบพี่หน่อยดีไหมครับ" ลูกอมทำให้มังกรน้อยของผมมันขยายใหญ่จนปวดหนึบ และอยากระบายกับเธอคนเดียวเท่านั้น ไม่ต้องการคนอื่น ทำไมผมถึงรู้สึกแบบนั้นไม่รู้
"ไม่เอาค่ะ ช่วยตัวเองไป" ผมมัวแต่อึ้งจนลูกอมดันผมออกห่างจากรถ และปิดประตูล็อคหนีผมจนได้ หงุดหงิดชะมัด ทีนี้ใครจะรับผิดชอบไอ้มังกรของผม ผมไม่อยากใช้ตัวช่วย รถลูกอมขับรถออกไปไกล จนมองไม่เห็น ผมควรทำยังงัยกับอาการนี้
"ลูกอมนะลูกอม ทำไมไม่ช่วยกันเลย เธอเป็นคนผิดเต็มๆเลยนะ"
- ผู้เขียน
