บทที่ 28 ลางสังหรณ์

1627 คำ

ตอนนั่งกินข้าวกับพี่ตาต้า ฉันพยายามจะถามเรื่องที่ฉันสงสัย ที่ตาต้าไปนั่งกินข้าวอยู่กับผู้หญิงคนนั้น เหมือนพี่ตาต้าจะตอบแบบเลี่ยงๆ ไม่ยอมพูดถึงผู้หญิงคนนั้น ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นที่ปิดบังไว้หรือเปล่า และเช้านี้ฉันยังได้ยินพี่ตาต้าคุยว่าจะไปจัดการอะไรสักอย่าง ฉันไม่ได้ตั้งใจแอบฟัง แต่มันสงสัยจนอดไม่ได้ ความสงสัยของฉันเกี่ยวผู้หญิงคนนั้น มันมีมากเหลือเกิน จนฉันไม่สบายใจ และกังวลอยู่ตลอดเวลา "พี่วิตคะ ลูกอมนะคะ พี่ตาต้าเข้าไปถึงที่บริษัทแล้วใช่ไหมคะ พี่ตาต้าบอกให้ลูกอม โทรหาพี่วิตถ้าจะเข้าไปหาค่ะ พี่วิตมารับลูกอมที่คอนโดพี่ตาต้าได้ไหมคะ" ฉันตัดสินใจโทรหาพี่วิต เพราะถ้าเข้าไปเองคงยากหน่อย เพราะฉันยังไม่เคยเข้าไป คนที่นั่นยังไม่รู้จักฉัน ถ้าบอกจะไปขอพบพี่ตาต้าคงผ่านด่านลำบาก ต้องให้พี่วิตพาไปส่ง "ได้ครับคุณลูกอม เดี๋ยวผมเข้าไปรับเอง คุณลูกอมจะออกมาเลยไหมครับ" พี่วิตรีบตอบ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม