“ท่าน!” นางกัดฟันเรียกพร้อมฟาดฝ่ามือลงถังน้ำแรงๆ ให้น้ำอุ่นร้อนสาดกระเซ็นโดนคนหน้าด้านไร้ยางอาย ก่อนจะฉวยโอกาสนั้นคว้าเอาเสื้อคลุมมาห่อหุ้มร่างบอบบางที่ชุดเอี๊ยมสีขาวแนบเนื้อแทบไม่สามารถบดบังอะไรได้เลย ทว่าการจะออกจากถังน้ำหนีห่างเขาช่างเป็นเรื่องที่ไม่อาจทำได้ง่ายๆ จึงเอาแต่กอดอกขึงตาใส่อย่างไม่พอใจ
“คุณชายเซียวทำเช่นนี้จะไร้คุณธรรมไปหน่อยกระมัง”
หลิ่งเซียวฉินอมยิ้มกรุ้มกริ่ม ก่อนจะยกมือขึ้นยอมแพ้พร้อมหันหลังให้คนเปียกปอนไปทั้งตัว เมื่อครู่เขาก็แค่จะแกล้งนางเล่นเท่านั้น ไม่ได้คิดทำร้ายบุปผางามก่อนถึงเวลาเลยสักนิดเดียว
มู่ซูเจินมองคนสูงใหญ่น่าชิงชังเล็กน้อยแล้วค่อยๆ ก้าวลงมา แต่พื้นคงเปียกลื่นเกินไปถึงทำให้นางล้มลง ทว่าหลังเสียงหวีดร้องกลับตกอยู่ในวงแขนกว้างของเขาเสียแล้ว
“คุณหนูสามกำลังยั่วข้าหรือ”
“หุบปากนะ!” ไม่เคยมีสักครั้งที่มู่ซูเจินแหวใส่คนอื่นอย่างไม่พอใจเช่นนี้ แต่สำหรับบุรุ
