ทางด้านจวนหลังน้อยท้ายตลาด สตรีทั้งสองตรงเข้าครัวทันทีที่กลับมาจากตลาด ของที่สั่งก็ส่งมาถึงจวนพอดี ฉิงเฟยเซียนจัดการเก็บของให้เข้าที่เข้าทาง ก่อนจะสำรวจเครื่องครัวอีกครั้ง โชคดียิ่งนักที่จวนหลังนี้มีอุปกรณ์เครื่องใช้ครบครัน
เสี่ยวฝานมองผักบนโต๊ะ คิ้วขมวดเป็นปมจนแทบจะผูกกัน นายหญิงทำอาหารไม่เป็น แต่เหตุใดจึงเลือกซื้อผักได้มากมายเช่นนี้ ซ้ำยังมีแป้งเหล่านั้นอีกนางจะนำมาทำสิ่งใดกัน?
“เสี่ยวฝาน เจ้าจุดไฟเป็นหรือไม่” ถามเสียงแผ่ว มือก็กำลังรื้อหาชามใบใหญ่ในแบบที่ต้องการอยู่
“ท่านคงไม่ได้คิดจะทำอาหารใช่หรือไม่เจ้าคะ” เสี่ยวฝานถามอย่างไม่ไว้ใจ นางกลัวว่าคุณหนูจะเผาครัวทิ้งก่อนที่จะทำอาหารเสร็จนี่สิ
“อืม” รับคำเสียงแผ่ว “ข้าว่าจะลองทำบางอย่างสักหน่อย เจ้ามาช่วยข้าหน่อยเถิด”
เสี่ยวฝานแม้จะยังคลางแคลงใจอยู่ แต่ก็ยอมก่อไฟให้ตามคำสั่ง “คุณหนูต้องการสิ่งใดอีกหรือไม่เจ้าคะ”
“ข้าอยากได้น้ำสักถ
