ไต่เต้าหรือเอาเต้าไต่
1580 คำ
และหลังจากนั้นไม่กี่วัน ข่าวเรื่องที่เดียร์น่าไม่ยอมไปทำงานทำให้เกิดความเสียหายมากมายต่อบริษัทและต่อคนที่จ้างงานจนงานถูกยกเลิกเกือบทั้งหมดทำเอาปันปันแทบลมจับกับผลกระทบที่เกิดขึ้น
“ฟ้อง!!! เราต้องฟ้องเดียร์น่าให้นางรับผิดชอบเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด!!”
ปันปันที่ไม่สามารถรับความเสียหายนั้นได้เลยคิดจะให้เดียร์น่าเป็นคนรับแทน ซึ่งตอนนี้เดียร์น่าอยู่ที่ไหนก็ยังไม่มีใครรู้นี่สิ ข่าวเสียๆหายๆของเดียร์น่าก็เริ่มหนักขึ้น เมื่อคนปล่อยข่าวคือคนของเสี่ยนนทชัยที่ไม่พอใจเดียร์น่า
“เดียร์น่า!! เห็นข่าวนี่รึยัง!”
“หือ? ข่าวอะไรอีก ถ้าข่าวที่ฉันไม่ไปทำงานก็เห็นหมดแล้ว”
ทางด้านเดียร์น่าที่ตอนนี้ยังไม่ยอมออกไปไหนได้แต่นั่งดูข่าวผ่านจอโทรศัพท์ ซึ่งแต่ล่ะข่าวก็สารพัดตีไข่ใส่สีจนชื่อเสียงของเธอนั้นพังยับเยิน
“ไม่ใช่ๆๆๆ นี่ไงข่าวนี้พวกนั้นบอกว่าพี่ไปเป็นเด็กเสี่ย ขายตัวให้พวกมีอิทธิพลจนโด่งดังน่ะสิ”
“ห๊ะ!!! ไหนข่าวไหน!?”
เดียร์น่าถึงกับของขึ้นเมื่อข่าวอื่นๆเธอไม่ได้โกรธเลยเพราะเธอไม่ไปทำงานจริงๆแต่ข่าวขายตัวเนี่ยไม่จริงแน่นอน
“อ๊ายยยย!!ไอ้พวกบ้า!! ขายบ้าขายบออะไรห๊ะ!!”
และพออ่านจบเดียร์น่าถึงกับของขึ้น เมื่อเธออยู่ในวงการนี้มาสามปีเต็มๆ และเธอแทบไม่เคยทำเรื่องเสียหายจนกลายมาเป็นตัวท็อปของวงการนางแบบ ทุกอย่างล้วนเกิดจากความสามารถของเธอล้วนๆแต่ข่าวกลับกำลังบิดเบือนบอกว่าเธอใช้เต้าไต่ เธอไม่มีทางยอมเด็ดขาด!
“จะเอายังไง จะยังนอนเงียบอยู่อย่างนี้เหรอ นี่มันเกินไปแล้วนะ”
เดซี่บอกขึ้น เมื่อเธอไม่มีวันยอมให้ใครมาว่าพี่สาวเสียๆหายๆอย่างนี้ต่อไปแน่ ในเมื่อคนผิดคือพวกนั้นต่างหาก
“ไม่! ฉันต้องไปจัดการพวกมัน กล้าดียังไงทำเรื่องเลวๆแล้วมาโบ้ยให้ฉัน ขอยืมรถหน่อย เงินด้วยเอามาให้หมดเดี๋ยวจ่ายคืน”
เดียร์น่าเดินไปหยิบกุญแจรถพร้อมกระเป๋าเงินของน้องสาวทันที
“ไปด้วย”
“ไม่ได้! จะให้คนรู้จักเธอไม่ได้ ฉันไม่อยากให้เธอเดือดร้อน ฉันจัดการทุกอย่างได้ รออยู่นี่แหละ”
“แต่...”
เดซี่ได้แต่มองตามหลังของพี่สาวไปอย่างเป็นห่วง เมื่อไม่มีใครรู้ว่าเดียร์น่ามีน้องสาวฝาแฝดเพราะเธอไม่อยากให้น้องสาวต้องมาเดือดร้อนถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นเหมือนอย่างตอนนี้
“นั่นไงมาแล้วๆๆๆๆ”
และพอไปถึงหน้าบริษัทที่เธอสังกัดอยู่ พวกนักข่าวที่รอทึ้งก็รีบกรูกันเข้ามาหาเดียร์น่าทันที
“หยุด!!! เดี๋ยวเดียร์น่าออกมาให้สัมภาษณ์แน่นอน!! ถอยไปค่ะ!”
เดียร์น่ายกมือขึ้นห้ามเมื่อเห็นนักข่าววิ่งเข้ามาหาเธอ ก่อนเธอจะเดินตรงเข้าไปในบริษัทด้วยท่าทางสง่างามโดยมีพวกนักข่าวพากันไลฟ์สดรายงานข่าวกันอยู่
และพอเดินเข้ามาด้านในพวกพนักงานต่างมองเธออย่างเหยียดหยันเมื่อคิดว่าเธอเป็นคนผิดไปเรียบร้อยแล้ว
“เดียร์น่า...มันเกิดอะไรขึ้น มาคุยกันหน่อยสิ”
เรวัติ เจ้าของบริษัทหนุ่มสุดหล่อเดินเข้ามาหาเดียร์น่าแล้วบอกขึ้น ก่อนเดียร์น่าจะถอนหายใจแล้วยอมเดินตามเขาไปโดยไม่สนใจทุกสายตาที่มองมาที่เธออย่างมีคำถาม
“ไหน! มันอยู่ไหนแล้วห๊ะ? เดียร์น่ามันอยู่ที่ไหนนนน”
ปันปันที่รีบวิ่งเข้ามาพยายามมองหาเดียร์น่าเมื่อเธอต้องรับผิดชอบแทนเดียร์น่าทั้งหมดจนบริษัทจะไล่ออกพร้อมต้องจ่ายค่าเสียหายมหาศาลอีก
“ไปห้องบอสแล้ว...”
พอได้ยินแบบนั้นปันปันก็รีบวิ่งไปทันทีเมื่อยังไงวันนี้เขาต้องได้คุยกับเดียร์น่าให้รู้เรื่อง
ส่วนเดียร์น่าตอนนี้กำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานของเรวัติที่ยืนมองเธออยู่ เพราะเขาไม่รู้เลยว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น คนขยันและมีความรับผิดชอบอย่างเดียร์น่าถึงหายไปไม่รับผิดชอบงานแบบนั้น
“มีอะไรจะพูดไหม?”
เรวัติถามขึ้น
“ฉันขอยกเลิกสัญญาทั้งหมดและจะรับผิดชอบความเสียหายเอง ไม่สิ รับผิดชอบแค่ในส่วนที่ฉันต้องรับผิดชอบเท่านั้น”
“ทำไม มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ บอกมาสิ”
เดียร์น่ามองเรวัติด้วยสายตาแข็งกร้าวเมื่อเธอไม่เชื่อว่าเรื่องที่ปันปันทำนั้นเรวัติไม่รู้ไม่เห็นด้วย
“ฉันไม่อยากทำงานกับบริษัทที่ขายคนกิน และฉันก็ไม่ได้อยากฟ้องร้องเอาเรื่องเลวๆพวกนั้นมาเผยแพร่ให้ใครรู้ เพราะฉะนั้นฉันจะยอมเดินจากไปเงียบๆถ้าพวกคุณยอมแก้ข่าวให้ฉัน”
“แก้ข่าวเหรอ? พูดเรื่องอะไรกันแน่”
“ก็ข่าวที่บอกว่าฉันเอาเต้าไต่ขายตัวจนได้ดีไง! ฉันไม่คิดเลยว่าพอหมดประโยชน์...หรือพวกคุณต้องการกำจัดฉันจนต้องพากันใช้วิธีสกปรกแบบนี้!”
ยิ่งเดียร์น่าพูด เรวัติก็ยิ่งไม่เข้าใจเมื่อข่าวเสียๆหายๆที่มาพร้อมกับการหายตัวไปของเธอมันก็เป็นเรื่องธรรมดา เมื่อนักข่าวอยากเล่นข่าวอยู่แล้ว
“เดียร์น่า!!! นี่หายไปไหนมาห๊ะ?!!!”
แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ ปันปันก็เดินเข้ามาพร้อมสีหน้าโมโหสุดขีดแล้วตะคอกถามเสียงดัง แต่เดียร์น่าไม่สนใจแถมไม่คิดมองปันปันอีก
“นี่มันอะไรกันปันปัน คุณกับเดียร์น่ามีปัญหาอะไรกันแน่?”
เรวัติที่มองอยู่ถามขึ้น
“ก็...เดียร์น่าน่ะสิคะ คิดจะหายไปก็หายไป ต้องให้ปันปันมารับผิดชอบเรื่องทั้งหมดอย่างนี้มันไม่แฟร์เลยนะคะบอส ปันปันไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมต้องมารับผิดแทนด้วย ฮื่อๆๆๆ”
ปันปันเริ่มบีบน้ำตาให้เรวัติเห็นใจ ทำเอาเดียร์น่ายิ่งโกรธเข้าไปใหญ่ เธอลุกขึ้นก่อนจะหันไปมองเรวัติแล้วพูดขึ้น
“ก็ได้ ในเมื่อเล่นใหญ่ขนาดนี้ก็ให้นักข่าวรู้ไปเลยว่าที่นี่พาเด็กในสังกัดไปขายให้เสี่ยรวยๆเพื่อหาเงิน! หึ! คอยดูนะว่าใครจะเสียหายมากกว่ากัน!”
พูดจบเดียร์น่าก็เดินออกจากห้องของเรวัติไปทันที ส่วนเรวัติได้แต่มองตามอย่างพูดอะไรไม่ออกกับสิ่งที่ได้ยินเมื่อเขาแน่ใจว่าไม่เคยทำเรื่องเลวๆแบบนั้นแน่
“นี่มันเรื่องอะไรกันปันปัน...ที่เดียร์น่าพูดมามันคืออะไรห๊ะ!!”
เรวัติหันมาถามปันปันแทน เมื่อดูปันปันจะรู้ดีที่สุด
“ฮื่อๆๆ ไม่ใช่อย่างที่เดียร์น่าพูดเลยนะคะบอส ฮึก ปันปันก็แค่พาเด็กออกไปเที่ยว ฮื่อๆๆๆ พาไปปลดปล่อยกับลูกค้าของเรา ฮึก ปันปันไม่ได้บังคับใครเลยนะคะ แค่ไปดื่มเพื่องานจริงๆ ฮื่อๆๆๆ”
“นี่คุณทำอะไรลงไปห๊ะ?!!! ผมไล่คุณออก!!! ไสหัวไปซะ!!!”
“บอสคะ!! ปันปันขอโทษปันปันแค่ทำเพื่อบริษัทของเรานะคะบอส ฮื่อๆๆๆ ยกโทษให้ปันปันสักครั้งนะคะ ปันปันจะไม่ทำแบบนั้นอีกนะคะบอส ฮื่อๆๆๆ”
ปันปันถึงกับคุกเข่าพนมมือขอร้อง แต่เรวัติกลับไม่ได้คิดเห็นใจเลยสักนิด เมื่อเขาเข้าใจแล้วว่าทำไมเดียร์น่าถึงต่อต้านรุนแรงขนาดนั้น เขาคอยดูพัฒนาการของนางแบบสาวมาโดยตลอดจึงรู้ว่าเดียร์น่าคงรับไม่ได้ถ้าเกิดถูกพาไปทำเรื่องแบบนั้นเข้า
“เดี๋ยวๆๆ อย่าเปลี่ยน...”
เมฆาที่กำลังจะเดินออกจากบริษัทถึงกับต้องรีบเดินเข้ามาหาป้าแม่บ้านที่กำลังจะกดปิดทีวีที่โชว์ข่าวของเดียร์น่าอยู่ ทำเอาป้าแม่บ้านถึงกับงง เมื่อนี่คงเป็นครั้งแรกตั้งแต่ทำงานมาที่เจ้านายของเธอพูดคุยกับเธอ
“เอ่อ บอสชอบเธอเหรอคะ...อย่าชอบเลยนะคะเธอไม่เหมาะสมกับบอสสักนิด ผู้หญิงอะไรเอาเต้าไต่เพื่อให้ได้งาน กว่าจะดังได้ขนาดนี้ไม่รู้ไต่มาแล้วกี่คน เฮ้อ เสียดายรูปร่างหน้าตาจริงๆเลยนะคะ...”
ป้าแม่บ้านพูดออกมาตามที่ได้ฟังข่าว ส่วนเมฆาก็ได้แต่ยืนฟังเงียบๆเพราะเขาคิดว่ามันต้องมีอะไรมากกว่าในข่าวแน่ ถึงขนาดวางยากันขนาดนั้น อาจมีอะไรอยู่เบื้องหลังก็เป็นได้
“อ่าว ไปแล้วเหรอคะบอส งั้นป้าปิดนะคะ...”
ป้าแม่บ้านได้แต่มองตามเจ้านายไปอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะกดปิดเมื่อถึงเวลาต้องเลิกงานแล้ว ส่วนเมฆาพอขึ้นมาบนรถเขากลับเอาแต่คิดถึงเรื่องของเดียร์น่า เพราะตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย
- ผู้เขียน
