ฮั่นหลิวตี้เลยถือโอกาสสำรวจร้านค้าของเถ้าแก่ฮงไปในตัว ร้านค้าแห่งนี้ใหญ่โต ค้าขายของมากมายหลายชนิด ไม่ว่าจะเกลือ ผ้าไหม โลหะ ของกินของใช้ทุกอย่าง รวมทั้งเหล้าด้วย ชาวบ้านต้องมาซื้อของที่ร้านนี้กันทุกคนเพราะไม่มีร้านไหนขาย ส่วนจะมีเงินซื้อหรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่ง เพราะบางคนก็จดชื่อไว้ก่อนแล้วค่อยนำเงินมาให้ทีหลัง
ฮั่นหลิวตี้ให้แปลกใจนัก เหตุใดในเมืองหลวงถึงมีร้านค้าเพียงร้านเดียว แบบนี้ไม่เท่ากับเป็นการผูกขาดหรือ และอีกอย่าง เกลือกับโลหะ เขาไม่ได้มีราชโองการห้ามพ่อค้าเปิดร้านขายหรอกหรือ แต่ร้านเถ้าแก่ฮงกับกล้าขาย ถ้าไม่ใช่เพราะมีคนหนุนหลัง ก็แสดงว่าใจกล้าเทียมฟ้าเกินไปแล้ว
ฮั่นหลิวตี้จดคดีของเถ้าแก่ฮงไว้ในใจหลายข้อ หากกลับเข้าวังหลวง เขาจะมาสะสางเถ้าแก่ฮงเป็นอันดับแรก จากนั้นจึงตั้งใจว่าจะไปเดินตามหาร้านหมั่นโถวเสียหน่อย
เขาไม่ได้อยากกินหมั่นโถว แต่ที่พยายามจะหาร้านหมั่นโถวให้เจอ เพราะอยา
