ฮั่นหลิวตี้ได้สติ พระองค์เห็นใบหน้าเหล่าขันทีและนางกำนัลก้มลง ทุกคนมีท่าทีแปลกๆ
หรือข้ากระตือรือร้นในการมาของนางมากเกินไป
“ใครว่านางสำคัญต่อข้า นางมีความผิดที่ดูแลเด็กในจวนไม่ดี ข้ารอจะเอาผิดนาง พวกเจ้าอย่ามาสู่รู้หน่อยเลย”
แม้จะตรัสออกไปเช่นนั้น ทว่าฮั่นหลิวตี้ก็อมยิ้มไม่หยุด เป็นอย่างที่คาดเอาไว้ไม่ผิดว่าจางหยูเฟยจะต้องรีบมาพบเพราะเป็นห่วงซารัง ส่วนเด็กน้อยซารังไม่น่าห่วงสักนิด โทษของนางคือการต้องกินขนมมากมายที่ห้องเครื่องจัดหามาให้ เพราะคนที่สมควรถูกลงโทษคือผู้ใหญ่ที่เผอเรอปล่อยให้เด็กแอบออกจากจวนมาได้
วรกายสง่างามรีบรุดไปที่ห้องรับรองด้านหน้าซึ่งอยู่ภายในตำหนักใหญ่
&&&&&&&&&&
ฟากจางหยูเฟยก็ประหลาดใจยิ่งนักที่เห็นเกี้ยวหรูหรามารอรับนางที่หน้าประตูวัง นางขมวดคิ้วลังเล บัดนี้บิดาของนางเสียชีวิตไปแล้ว อำนาจสกุลจางลดลงไปมาก เหตุใดถึงได้มีเกี้ยวหรูหรามาเชิญให้นางขึ้นนั่งไปเช่นนี้
“เป็
