หัวใจสีขาว

ขยันเฮ็ดให้ใจเต้นแท้น้อ

ตอนที่4 ขยันเฮ็ดให้ใจเต้นแท้น้อ

" อิห่ามึงเอ้ย เป็นตาหยุมหัวแท้น้อ " เธอกัดฟันพูดมันออกมา พร้อมกับทำท่าจะเดินออกจากร้านไป แต่...

" เอาชุดนี้ไซส์S " เสียงนุ่มทุ้มที่คุ้นหูก็ดังขึ้น หญิงสาวเงยหน้ามองใบหน้าหล่อะมุนที่เธอจดจำได้เป็นอย่างดี ก่อนที่เขาจะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอและยิ้มมุมปากเบาๆอย่างเจ้าเล่

" พี่รามิล "

" สวัสดีค่ะ สนใจชุดนี้นะคะ " หญิงสาวพนักงานคนนั้นที่พึ่งพูดเหยียดมะลิ รีบเดินเข้ามาทำทางประจบประแจงเมื่อเห็นว่าจะขายของได้ รามิลปรายตามองก่อนจะตอบกลับเสียงเรียบ

" ครับ เอาไซส์S " เมื่อได้ยินแบบนั้น หล่อนก็รีบเดินราวที่แขวนชุดไว้และถือชุดออกมาอย่างเบามือ

" ลองสิ " เขายื่นชุดไปตรงหน้าเธอ มะลิยืนกอดอกมองนิ่ง ไม่กล้าจับเมื่อเห็นราคา เธอขยับเข้าใกล้จนแขนชิดกับชายหนุ่ม ทำมือป้องปากบอกกับเขาเสียงเบา

" แต่มันแพงมากเลยนะคะ มะลิไม่มีเงินขนาดนั้นหรอก "

" ลองก่อน ถ้าใส่สวยเดี๋ยวซื้อให้ "

" ไม่เอาค่ะ " เธอยืนยันเสียงแข็ง พนักงานคนนั้นมองเธอสลับกับรามิลไปมา

" งั้นเอาชุดนี้ แล้วก็ชุดนั้น " เขาชี้ไปอีกชุดที่เป็นสีขาวเหมือนกัน มะลิที่มองด้วยความรู้สึกแปลกใจ แต่ลึกๆแล้วก็รู้สึกดีๆ

" ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ "

" พี่รามิลถ้าพี่จะซื้อให้เกลก็เอาแค่ชุดเดียวค่ะ มะลิไม่เอา " เขาไม่ฟังเธอแถมยังส่งท่าทางบอกพนักงานให้ไปคิดเงินอีกต่างหาก

" เดี๋ยว !!! " แต่เหมือนเขาจะนึกอะไรได้บางอย่างจึงเอ่ยเรียกไว้และพนักงานหญิงคนนั้นค่อยๆหันมาช้าๆ

" เธอมาเอาไปคิดเงิน " รามิลชี้ไปที่พนักงานอีกคนที่เข้ามาทักทายมะลิในตอนแรก ท่าทางเหมือนกับพนักงานใหม่

" คุณลูกค้าขา พอดีน้องเขาเป็นพนักงานใหม่ค่ะ อาจจะเสียเวลาคุณลูกค้ารอนานนะคะ ให้ดิฉันคิดให้ดีกว่าค่ะ " หล่อนรีบแย้งขึ้นมาท่าทางร้อนรน

" ไม่เป็นไร ผมยินดีรอ " รามิลตอบเสียงเรียบและหันไปมองพนักงานอีกคนยื่น black card ให้เธอ

" คุณรามิลคะ " เสียงเรียกของใครบางคนดังขึ้น ขณะที่เขากับมะลิกำลังเดินออกมาจากร้านเสื้อผ้า เขาหันไปมองก็พบว่าเป็นอรปรียา ผู้ช่วยเลขาของเขา เธอเดินถือแฟ้มบางอย่างมาก่อนหยุดลงตรงหน้า

" ขอรบกวนเวลาสักครู่นะคะ พอดีมีเอกสารด่วนค่ะ " เธอพูดพร้อมปิดเอกสารมาตรงหน้าเขา

" ขอบคุณค่ะ " ว่าแล้วเธอก็เดินจากไป มะลิที่มองดูเขาพลางนึกอะไรไปเรื่อยจนเหม่อลอยต้องหลับตาสลัดความคิดเรียกสติเมื่อเขาหันมามอง และการกระทำโก้ะๆของเธอทำให้เขาต้องยิ้มออกมาราวกับหลงเสน่ห์ >๐ฝึกงานวันสุดท้าย

เจ้ก็อตที่เป็นแม่งานให้เธอจัดหนักจัดเต็มเลือกร้านอาหารหรูสำหรับจัดงานเลี้ยงในวันนี้ บรรยากาศดีมากจนเกวลินถึงกับร้องว้าวออกมา

" โห ร้านหรูมากแม่ " สองสาวในชุดเดรสน่ารักสีขาวตามตรีม angle baby เดินตามพนักงานเข้ามาในร้านทางโซนห้องจัดเลี้ยง

" ร้านสวยมากมึงเอ้ย ถ้ามาเดทกับแฟนนะ ไปต่อสวยๆเลย " มะลิที่พูดขึ้นมาพลางมองบรรยากาศรอบทางเดินอย่างตื่นตา

" มึงมีแฟนไหม " มะลิแทบสำลักเมื่ออยู่ๆเพื่อนสาวก็ถามคำถามนี้ออกมา

" แฟนเฟินอะไร ไร้สาระ "

" ฮั่นแน่ อย่าให้รู้นะว่าแอบมีแฟนแล้วไม่บอกกู " เกวลินคาดโทษเพื่อนสนิทไว้ ก่อนจะเดินมาถึงห้องที่จัดงานพอดี

" ปกติเขาจัดงานให้เด็กฝึกงานด้วยหรอวะ " มะลิที่เข้ามาในห้องก็กระซิบถามเกวลิน และได้เป็นคำตอยส่ายหัวมาอย่างไม่รู้

" เอาละค่ะทุกคน เจ้ขอเป็นตัวแทนพูดอะไรสักหน่อยนะคะ " เจ้ก็อตที่หยิบไมค์ขึ้นมาพูด จนเสียงที่เจี้ยวจ้าวในตอนแรกเริ่มสงบลงและฟังอย่างตั้งใจ

" อย่าคิดว่างานนี้เป็นงานเลี้ยงอำลาเลยนะ ถือซะว่าเจ้เลี้ยงพวกเราทุกคนที่ช่วยกันทำงานมาอย่างหนักตลอดสามเดือน ทำให้ยอดขายพุ่งสูงขึ้นเกือบ50% "

แปะ แปะ เสียงปรบมือของทุกคนดังขึ้น

" และถือโอกาสใช้งานนี้บอกลาน้องๆในฐานะนักศึกษาฝึกงาน " พอเจ้ก็อตพูดจบทุกคนก็เริ่มสนุกกันขึ้นมาอีกครั้ง เสียงเพลงดังๆกับเครื่องดื่มมึนเมาเป็นของคู่กัน ส่วนมะลิและเพื่อนสาวก็นั่งโยกตามเบาๆเพราะเธอสองคนไม่ดื่มในวันนี้

พรวด!!!

" บะ บะ บอส " ดิวที่หันมาเจอถึงกับพ่นน้ำในปากออกมาอย่างน่าขัน ตามด้วยคนอื่นๆที่หันมาและหยุดการกระทำทุกอย่าง

" ตามสบายเลย " กวินผายมือพร้อมกับบอก

มะลิที่รู้ทุกอย่างมาก่อนทุกคนเธอจึงไม่ได้รู้สึกตกใจอะไรหากบอสใหญ่จะมาที่นี่ เธอมองดุการกระทำของแต่ละคนแล้วในใจก็แอบขำอยู่เบาๆ ยิ่งพอรู้ว่าเกลเป็นแฟนบอสยิ่งพากัยตาโตตกใจไปกว่าเดิม พอเห็นว่าทุกคนเกร็งเกวลินจึงตัดสินใจขอตัวกลับทันที

" เอ่อ เกลว่าเกลขอตัวกลับก่อนดีกว่าค่ะ ขอบคุณสำหรับ 3 เดือนที่ผ่านมานะคะ มันดีมากๆ " พูดจบเธอก็ก้มหัวเพื่อเป็นการให้เกียรติก่อนจะเดินออกมาจากห้องนั้นพร้อมกับดึงกวินออกมาด้วย มะลิที่ได้โอกาสก็เดินออกมาพร้อมกันนั้นเลย เธอแอบยิ้มทึ่งกับการกระทำของบอสใหญ จนอดที่จะแซวขึ้นมาไม่ได้

" เล่นแบบนี้เลยหรอคะ เอาเรื่องอยู่นะ " เมื่อหันไปที่เพื่อนสนิทก็เอาแต่ทำหน้ามุ่ยจนเธอต้องดุเบาๆ

" ทำหน้าดีๆหน่อย " เกวลินมิงหน้าเพื่อนก่อนจะหันไปหาคนต้นเหตุ

" ทำไมต้องเปิดตัวกลางงานเลี้ยงแบบนี้คะ " เธอถามออกมาเสียงงอแงในใจนึกเขินอาย

" ไม่ดีหรือไง หรือไม่ชอบ " และมะลิที่ถมขึ้นอย่างเลือกฝั่ง

" ก็ดี แต่มันเร็วไป ไม่ได้ตั้งตัว "

หญิงสาวยิ้มให้กับความคลั่งรักของทั้งสองก่อนจะเดินออกมาเพื่อไม่อยากเป็น กขค.

" มะลิแล้วมึงจะไปไหน " เกวลินร้องตามหลังแต่เธอเพียงแค่ยกมือโบกลากลับไปเท่านั้น ก่อนจะขับรถคู่ใจของเธอออกไปทันที

ในค่ำคืนพระจันทร์เต็มดวงมะลิขับรถมาตามทางเรื่อยๆโดยไม่มีจุดหมาย

ไลน์~~ เสียงเรียกเข้าจากรามิล มะลิที่มองมือถือด้วยจังหวะใจที่เต้นแปลกๆ ก่อนจะกดรับมันและเปิดสปีคเกอร์โฟน

" อยู่ไหน? " เขาถามออกมาเสียงนุ่มน่าฟัง

" ขับรถเล่นค่ะ "

" ไปด้วย " น้ำเสียงที่อ้อนนั้นทำเอามะลิอยากจะกรี๊ดมันออกมา เมื่อไม่ได้ยินเสียงปลายสายชายหนุ่มก็พูดขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเหมือนเดิม

" มารับหน่อย "

" โอ้ย...อดเด้อใจ " มะลิบอกกับตัวเองออกมาเบา

" อะไรนะ? "

" ห้ะ?...จะให้ไปรับที่ไหน มะลิออกมาฝั่งนี้แล้วเนี่ย "

" พี่อยู่ตรงนี้.. " แล้วความบังเอิญคือเขาก็อยู่ตรงที่ทางที่เธอกำลังจะผ่านไปพอดี

" โอเค เดี๋ยวถึงแล้วโทรหา " อยู่เธอก็ตอบรับกลับไปแบบที่ไม่เข้าใจในตัวเอง

" ไม่ต้องวาง ใกล้แค่นี้เอง เดี๋ยวหลับ " รามิลพูดน้ำเสียงเบานุ่มลึกน่าฟัง

" พี่รามิล!! " มะลิเรียกเสียงดุ

" ครับ " เธอถอนหายใจยาวก่อนจะพูด

" อยู่เงียบๆนะ " ก่อนที่จะเสียการควบคุมไปมากกว่านี้เธอต้องบอกให้เขาเงียบไว้ เมื่อใกล้ถึงจุดนักพบเธอก็เกิดกลัวการที่จะพบเข้าขึ้นมา จนต้องจอดทำใจอยู่ที่ถนน

" ถึงยัง ทำไมนานจัง " ร่างเล็กสะดุ้งเมื่อเสียงในโทรศัพท์ดังขึ้น

" เปลี่ยนใจได้ไหม " มะลิถามออกไปเสียงเบา เขาเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะพูดกลับมา

" ก็ได้ ถ้าไม่อยากเจอก็ไม่เป็นไร " คำพูดที่แสดงถึงความน้อยใจกับน้ำเสียงที่เศร้าลงอย่างรู้สึกได้