หัวใจสีขาว

ถ้าไม่อนุญาต

ตอนที่10 ถ้าไม่อนุญาต

" แนะ!! รู้ทันหรอกน่า "

" พี่เปล่า แค่อยากพามาดินเนอร์ " คราวนี้เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

" ก่อนจะดินเนอร์ช่วยพาไปเปลี่ยนชุดก่อนได้ไหมคะอึดอัดจะแย่แล้ว "

" ในบ้าน " มะลิมองตามเขา ก่อนที่ชายหนุ่มจะลงจากรถและเดินไปเปิดประตูรั้วและขับรถเข้าไป

" นี่บ้านใครคะ "

" ไม่รู้สิ "

" อ้ะอ้าว "

" ล้อเล่น บ้านพี่เอง " มะลิที่มองอย่างไม่เชื่อ จนเขาต้องย้ำอีกครั้ง

" จริงๆ ไปเถอะ ก่อนเจ้าของเขาจะมา "

" มะลิอยากกลับแล้ว " เธอหน้างอกอดอก

" ฮ่าๆ ล้อเล่น ไปเถอะ บ้านพี่จริงๆ " ว่าจบรามิลก็ลงจากรถเดินเข้าไปเปิดประตูบ้านเข้าไปด้านใน ที่มันยังดูสะอาดราวกับมีคนคอยทำความสะอาดอยู่ตลอดเวลา กลิ่นหอมสดชื่นในบ้านทำเอาคนตัวเล็กรู้สึกผ่อนคลายไปด้วย

" ห้องน้ำไปทางไหนคะ " รามิลไม่ได้พาไปที่ห้องน้ำแต่ดันพาขึ้นไปที่ชั้นบน

" ห้องน้ำข้างล่างไม่มีหรอคะ "

" ใช้ข้างบนดีกว่า "

" แนะ!! คิดอะไรอยู่คะ บอกมาตรงๆ " รามิลเดินเข้าหาเธอพร้อมกับจ้องลึกในดวงตาใส

" อยากกินไข่ดาว "

" พี่รามิล " เธอฟาดเข้าที่ต้นแขนของเขาอย่างลืมตัว

" โอ้ย หึหึ~~ ไม่ต้องระแวงพี่ขนาดนั้นก็ได้ครับ พี่จะไม่ทำอะไรมะลิเด็ดขาด " น้ำเสียงทุ้มต่ำที่พูดตรงหน้าพร้อมกับสายตาหวานที่จ้องมาพาเอาหัวใจของมะลิเองเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ และเมื่อเขาเห็นเธอแสดงอาการประหม่าออกมาทางสายตารามิลเองยิ่งได้ใจนึกอยากจะแกล้งเธอ เขาจึงพุดต่อ

" ถ้ามะลิไม่อนุญาต " สายตาที่สั่นระริกเมื่อครู่ของเธอแปรเปลี่ยนท้าทาย มือเล็กถูกยกมาดันที่หน้าอกของเขาให้เดินถอยหลังไปทางบันได ก่อนจะปริปากพูดออกมา

" ถ้ามะลิไม่อนุญาตก็จะไม่ทำใช่ไหมคะ มะลิก็อยากรู้ว่าพี่รามิลจะทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่า " ท่าทางของเธอเปลี่ยนไปราวกับคนละคน

" รู้ไหมว่ามะลิต้องใช้ความอดทนขนาดไหน "

" เรื่องอะไรครับ " รามิลถามกลับเสียงแหบพร่าแต่ขายังก้าวถอยขึ้นมาจนถึงชั้นสอง มะลิกัดริมฝีปากล่างของตัวเองเล็กน้อยแต่นั้นมันทำให้รามิลถึงต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่

" ห้องไหนคะ " เขาเดินถอยไปก่อนจะเปิดประตู

ห้องกว้างสีขาวที่สามารถมองเห็นวิวทะเลผ่านกระจกได้จนสุดสายตา เตียงขนาดใหญ่ที่อยู่กลางห้องพร้อมเฟอร์นิเจอครบครัน

พรึบ!! ร่างสูงของรามิลถูกมะลิผลักให้นั่งลงทีโซฟาตัวยาวปลายเตียง ก่อนที่เธอจะถอยห่างออกมาจากเขาาเล็กน้อย

พรึบ!! ชุดนักแข่งของเธอถูกรูดซิปลงพร้อมกับถอดมันออก เผยให้เห็นเรือนร่างที่เย้ายวนมีเพียงเสื้อสายเดี่ยวสีขาวปกปิดเอาไว้เท่านั้น

" มะลิ จะทำอะไร "

" มะลิร้อนค่ะ ไม่ได้จะทำอะไรเลย " ว่าจบเธอก็ถอดชุดออกจนหมด เหลือเพียงชั้นในที่เป็นเสื้อสายเดี่ยวกับกางเกงซับตัวเล็กขาวก่อนจะเดินเข้าไปแล้วนั่งลงด้านข้างจนรามิลต้องนั่งตัวเกร็งหันไปทางอื่น

หมับ!!!

" จะไปไหนคะ " ข้อมือใหญ่ถูกคว้าไว้เมื่อเขาทำท่าจะลุกหนี

" พี่จะลงไปรอด้านล่าง "

" ไม่ได้ค่ะ " ว่าแล้วมะลิก็ดึงเขาสุดแรงจนรามิลล้มลงคร่อมตัวเธอไว้ สายตาสบเข้ากับกับคนด้านล่าง และอดไม่ได้ที่จะมองไอ้ไข่ดาวที่เขาว่ามันกลับเป็นไข่ดาวฟองใหญ่ที่ดันโผล่พ้นคอเสื้อขึ้นมาจนเป็นร่องชิดผิวขาวเนียนของเธอมันยิ่งทำให้เธอน่าสัมผัสไปทั้งตัว ใบหน้าของชายหนุ่มเริ่มแดงลามถึงใบหูเลือดในกายชายสูบฉีดแรงจนความร้อนในร่างกายพุ่งสูง ก่อนที่จะยากต่อการควบคุมรามิลตัดสินใจยืนขึ้นเต็มความสูง

" รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ พี่ลงไปรอด้านล่าง "

" ได้ไงละคะ...รอนี่แหละ "

" มะลิ...ความอดทนพี่มีขีดจำกัด "

" แล้วทำไมคะ...ก็พี่รามิลพูดเองว่าจะไม่ทำอะไร ถ้ามะลิไม่อนุญาต " คราวนี้สาวน้อยลุกขึ้นมายืนตรงหน้าเขา

" หรือทำไม่ได้อย่างที่พูด " สิ้นสุดคำพูดสายตาคมของชายหนุ่มก็หันมาสบเข้ากับดวงตาที่ใสที่มองเขาอยู่อย่างท้าทาย

" แล้วถ้าพี่ขอจะอนุญาติไหมครับ " สายตาของรามิลเองก็เปลี่ยนมาฉายแววเจ้าเล่ มือหนาที่ล้วงกระเป๋ากางเกงอยู่ยกขึ้นมาไล้ที่กรอบหน้าเรียวของหญิงสาว เธอมองเขากลับพร้อมกับอมยิ้ม มือหนาเชยคางของเธอขึ้นช้าๆก่อนจะค่อยๆโน้มใบหน้าลงหมายจุมพิต

" ไหนว่าจะพามาดินเนอร์คะ มะลิยังไม่ได้กินอะไรเลย แต่จะถูกกินซะแล้ว " ใบหน้าหล่อชะงักก่อนจะยกยิ้ม

" แล้วถ้ากินเสร็จกินต่อเลยได้ไหมครับ " เสียงทุ้มนุ่มถามกลับทั้งที่บหนาอยู่ใกล้กันไม่ถึงคืบ

" จะกินแบบไหนคะ ครั้งเดียวจบหรือเปล่า " มันคือสิ่งที่เธออยากรู้ว่าเขาคิดกับเธอแบบไหน

" หึ...นั้นมันก็ขึ้นอยู่ที่มะลิเป็นคนตัดสินใจ "

" แสดงว่ายังไม่มั่นใจในลีลาของตัวเองหรอคะ " หญิงสาวสวนกลับอย่างไม่กลัวทั้งที่ในใจเธอมันเต้นระส่ำจนมือเย็นเท้าเย็นไปหมดแล้ว

เมื่อถูกพูดท้าทายหลายรอบชายหนุ่มก็เริ่มที่อยากจะแกล้งเธอคืน จับล็อคคอเธอเข้ามาทาบจูบลงราวกับต้องการสูบวิญญาณลิ้นร้อนสอดเข้าตวัดชิมความหวานในโพรงปากนั้นจนพอใจ จนคนตรงหน้าเริ่มส่งสัญญาณตีเข้าที่อกของเขา เขาจึงยอมผละออกให้เธอได้สูดอากาศหายใจ

" ฟู่วว~ พี่รามิล ไหนบอกจะไม่... " ไม่ปล่อยให้เธอได้พูดจบเขาก็บดจูบลงอีกครั้งทว่าครั้งนี้มันนุ่มนวลจนน่าจดจำ

" อืม " เสียงทุ้มเปล่งออกมาจากลำคอเมื่อเธอตอบรับสัมผัสของเขาด้วยการดูดดึงลิ้น มือหนาจับเข้าที่เอวคอดบีบเคล้นเบาๆจนร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยและก่อนที่มันจะมาถึงอกอวบของเธอหญิงสาวก็จับมือเขาเอาไว้ พร้อมกับผละจูบออก

" พอเถอะค่ะ เดี๋ยวไม่ไดดินเนอร์กันพอดี " รามิลมองใบหน้าหวานของเธอที่ตอนนี้มันเห่อแดงไม่ต่างจากเขา

" พี่ลงไปรอด้านล่าง "

" ไม่ต้องหรอกค่ะ ใส่เสื้อผ้าแปปเดียว " ว่าแล้วเธอก็เดินไปหยิบกระเป๋าของตัวเองเดินเข้าไปในห้องน้ำ ใช้เวลาครู่เดียวเธอก็ออกมาในชุดลำลองที่เธอใส่มาในช่วงเช้าก่อนที่จะมาสนามแข่ง

" ไปกันค่ะ " รามิลที่ยืนมองวิวจากกระจกด้านนอกอยู่หันกลับมาที่เจ้าของเสียง สายตาคมมองพร้อมกับคิ้วที่ขมวดเข้าหากัน จนมะลิเองก็ต้องก้มมองตัวเองว่ามีอะไรผิดแปลกไปหรือเปล่า

" ใส่ชุดแบบนี้ไปทำงาน " เธอแค่สวมเสื้อคลุมสีดำทับสายเดี่ยวสีขาวตัวนั้นกับกางเกงยีนส์สีเข้มเข้ารูปเผยสัดส่วนชัดเจนน่ามอง

" ค่ะ ทำไมคะ " เขาไม่ตอบแต่กลับเดินมาจับเสื้อคลุมให้กระชับปิดเต้าอวบๆที่เขาเคยบอกว่ามันคือไข่ดาวเอาไว้อย่างหวงแหน

" โป๊...พี่หวง " คำพูดที่ออกมาจากปากเขาทำเอามะลิแทบอยากกระโดดทะลุกระจกลงไปที่ด้านล่างซะตอนนี้เลย

" หวงทำไมคะ แค่ไข่ดาว คนอื่นเขาไม่ชอบกันหรอกไข่ดาว...เขาชอบบักแตงโม " ว่าแล้วเธอก็หันหลังออกไปที่ประตู

หมับ!!!

" ไข่ดาวแต่เป็นไข่นกกระจอกเทศ " ชายหนุ่มรั้งเธอเข้ามากอดจากทางด้านหลัง พร้อมกับกดหอมเข้าที่แก้มป่องแรงๆอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะโอบไหล่เธอแบบนั้นพาเดินลงที่ชั้นล่าง

ดินเนอร์(หรือเปล่า)

ริมหาดทรายขาวในตอนหัวค่ำ พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าเหลือไว้แค่แสงไฟสลัวจากหลอดนีออนสีขาว สายลมพัดผ่านกระทบเข้ากับร่างกาย พานให้ความรู้สึกผ่อนคลาย

" ชอบแบบนี้หรอ " รามิลถามเสียงนุ่มพลางจ้องมองที่หญิงสาวด้านข้าง

" ค่ะ ชอบอยู่คนเดียวกับบรรยากาศแบบนี้ " เธอตอบกลับแต่สายยตายังทอดยาวออกไปที่ท้องทะเลที่ตอนนี้กลายเป็นสีดำจากความมืด

กระป๋องเบียร์ถูกเธอยกขึ้นมาดื่มครั้งแล้วครั้งเล่า จนคนที่นั่งด้านข้างนึกแปลกใจ

" มีเรื่องไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า " เธอหันมามองเขาเล็กน้อยด้วยแววตากังวลทว่ามันกลับถูกปรับให้เป็นปกติพร้อมกับรอยยิ้มออกมาเพื่อปกปิดมันไว้

" เปล่าค่ะ แค่อยากดื่ม " เธอตอบกลับไปอย่างที่ใจคิด

" ขอดื่มด้วยได้ไหม " เธอหันกลับมามองเขาที่ด้านข้างก่อนจะหยิบเบียร์อีกหนึ่งกระป๋องยื่นให้เขา