สมรสคนเถื่อน

เสียงคนคุยกันอย่างครื้นเครงดังมาจากสวนมะม่วง ใกล้คอกวัวนมของนางพรรณี หม้ายสาวใหญ่วัยสี่สิบต้นๆ พรรณีเสียไฮโลแต่เช้า โมโหหาว่าเจ้ามือร่วมหัวกันโกง ตกบ่ายเปลี่ยนมาเล่นดัมมี่ มาถึงป๊อกเด้งก็ยังเสียจนหมดเนื้อหมดตัว พรรณีแบมือขอยืมเงินคนข้างบ้านที่นั่งร่วมวงไพ่เดียวกันเพื่อแก้มือในตาถัดไป “เออน่า อีหนูเลิกงานกูคืนให้ โธ่เว้ย แค่นี้ทำเป็นขี้เหนียว” พรรณีบ่น ได้เงินมาเอาไปวางเดิมพันให้มือสับไพ่แจกมาทางตน คนเรามันจะเสียทุกตาเลยหรือไง ตานี้อาจจะเป็นตานำโชคของหล่อนก็ได้ ใครจะไปรู้ พรรณีลากไพ่มาลุ้น หลุบดวงตามีริ้วรอยลงมอง ไพ่ใบแรก 10 โพธิ์ดำ ใบที่สอง 10 เหมือนกัน จะโพธิ์แดง ข้าวหลามตัด ดอกจิก ดอกทอง ดอกห่าอะไรก็เรื่องของมันเถอะ ไอ้ไพ่บ้า ไม่เจ็บใจเท่านังแดงมันร้องเฮอีกแล้ว “ป๊อกเก้าสองเด้ง กินเรียบ!” “โอ๊ย ตาไหนตาไหนก็มึงกิน เงินกูไปอยู่กับมึงหมดแล้วอีแดง!” พรรณีลุกขึ้นมาบ่นอย่างหัวเสีย เงินห้าพันอีหนูวาลูกสาวคนกลางเพิ่งให้เมื่อเช้าหลังเงินเดือนออกหายวับไปกับตา ไม่เหลือไว้กินข้าวสักแดง แล้วจะไม่ให้พรรณีอาละวาดโยนไพ่ทิ้งอย่างคนหัวเสียได้ยังไง “อ้าว ก็มือกูขึ้น มึงเสียไพ่แล้วอย่าโวยวายนะอีพรรณี!” “เออ กูไม่โวยวายก็ได้ แต่กูไม่เล่นแล้วโว้ย กูไม่เล่น พวกมึงทุกคนก็ไม่ต้องเล่น! กลับบ้านไปเลยไป วันนี้บ่อนปิดแล้วโว้ย ไปสิวะ อย่าให้กูอารมณ์เสียมากไปกว่านี้ กูจะแจ้งตำรวจมาจับพวกมึง!” “นี่บ้านมึงนะอีพรรณี ตำรวจมา เขาจับมึงเข้าฮ่องกงคนแรก” “ฮ่องกงฟุต ตีนกูนี่แหละ!” พรรณีวางมือค้ำเอวด่ารอบวง “ไปก็ได้ วันหลังไม่เล่นบ้านมึงแล้วอีคนพาล ไปเล่นบ้านอีแดง อีเขียวดีกว่า” คนในวงไพ่ส่วนมากเป็นผู้หญิงวัยเดียวกันยังอยากเล่นต่อ ชักสีหน้าไม่พอใจที่ถูกไล่ โวยวายและอีกคนก็เออออไปตามกัน “เออ แน่จริงพวกมึงคนใดคนหนึ่งเปลี่ยนชื่อเป็นอีเหลือง ให้เป็นไฟจราจรไปเลย ไม่มาบ้านกูก็ไม่ต้องมา กูไม่ง้อพวกมึงหรอกโว้ย! อารมณ์เสียฉิบหาย มีพันหมดพัน มีหมื่นหมดหมื่นก็เพราะพวกมึง!” เจ้าของบ้านเสียไพ่แล้วถูกวิญญาณคนดีเข้าสิง ด่าไล่หลังสมาคมแม่บ้านวงไพ่ที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน บางคนบ้านอยู่ใกล้มากถึงขั้นยกขาปีนข้ามรั้วไปบ้านหลังข้างๆ ก็ถึง พรรณีเสียดายเงินห้าพัน ยืนบ่นใต้ต้นมะม่วงไม่เว้นวรรค “เออ แล้วบทจะไปก็ไปกันหมด ไม่ช่วยกูเก็บกวาดสถานที่บ้างเลยหรือไง ไพ่ ก็ไพ่บ้านกู ผ้าก็ผ้าบ้านกู มะม่วง น้ำพริกน้ำปลาหวาน กระติกน้ำเย็นของบ้านกูทั้งนั้น วันหลังจะมาเล่นอีกพวกมึงจ่ายค่าสถานที่มาให้กูเลยนะ ไอ้พวกฉิบหาย เวรตะไล!” วรรณา วิว ลูกสาวคนเล็กวัย 17 ปีได้ยินเสียงนางพรรณีร้องโหวกเหวกโวยวายแข่งเสียง มอๆ เสียงร้องวัวนมในคอก ร่างเล็กผ่ายผอมเดินออกจากบ้านไม้เก่าสองชั้นผุพังมาช่วยแม่เก็บกวาดเศษซากอารยธรรมที่หลงเหลือว่าครั้งหนึ่งมันเคยเป็นวงไพ่ “เลิกเล่นก็ดีนะแม่ เล่นทีไรมีแต่เสีย ไม่เคยได้สักครั้ง” เด็กสาวบึนปาก ไม่ชอบใจนักที่แม่เอาแต่เล่นการพนัน ขายผัก ขายนมวัวส่งแปรรูปในโรงงาน ได้เงินมานิดๆ หน่อยๆ ก็เอามากระจายรายได้สู่ชุมชนจนหมด วรรณายังเรียนไม่จบชั้นมัธยมปลายได้เงินไปโรงเรียนพอค่าข้าวเที่ยง ส่วนน้ำมันเติมรถมอเตอร์ไซค์แม่บอกถ้าหมดก็เข็นกลับบ้าน ยังดีที่ วริศรา วา พี่สาวคนรองวัย 19 ปี ได้ทำงานในโรงงานแปรรูปนมวัวขนาดใหญ่ในจังหวัดสระบุรี เงินค่าแรงออกสองครั้งต่อเดือนให้พอมีใช้จ่าย ช่วยบรรเทาทุกข์ให้คนในครอบครัวได้เยอะ ไม่ต้องไม่มีเงินใช้ถึงขั้นที่แทบจะควักลูกตากันกินเหมือนเมื่อก่อน วริศราเข้างานกะบ่ายเลิกงานดึกๆ แวะกดเงินสดหน้าโรงงานมาด้วย ตอนเช้าเอาให้แม่ห้าพัน ให้วรรณาเก็บไว้ไปโรงเรียนรายสัปดาห์ห้าร้อยบาท รวมเติมน้ำมัน กับทำรายงานส่งครูประจำชั้น ส่วนที่เหลือวริศราเก็บไว้ใช้จ่ายส่วนตัว ก่อนจะขี่สกูปปี้ไอฉายาไอ้แก่อายุไม่ต่ำกว่า 13 ปี ซื้อตั้งแต่วรรณายังเล็กๆ ไปทำงาน เงินแบงค์พันใหม่เอี่ยมเข้ามือ แม่ยิ้มหวานแต่เช้า วรรณาเลิกเรียนกลับมาถึงบ้านเกือบห้าโมงเย็น เห็นวงไพ่ถึงกับเซ็งเป็ด สะบัดตูดเดินหนีเข้าบ้าน ไม่ชอบที่แม่เล่นการพนัน แต่พูดไปก็โดนด่า วรรณาจึงไม่บ่น ที่พูดไปเมื่อกี้ วรรณาแค่เออออไปกับคำที่แม่บ่นพวกป้าๆ “ได้สิวะ เดือนก่อนกูมือขึ้น ได้มาตั้งเกือบหมื่น ถึงได้มีเงินไปซื้อหนังสือเรียนให้มึงไง แพงฉิบหาย ไม่ไปขอจากรุ่นพี่มาเรียน ถึงมันจะเก่าแต่มันก็อ่านได้เหมือนกันนั่นแหละ ซื้อใหม่ทำไมให้เปลืองเงิน!” วรรณาขี้เกียจเถียงแม่นักคณิตศาสตร์ชุมชน “จ้าๆ ปีหน้ายืมหนังสือเรียนรุ่นพี่มาซีร็อกซ์หน้าหลังเก็บไว้ดีไหม แม่จะได้ประหยัด” “ดี ความคิดฉลาดล้ำเลิศสมกับเป็นลูกกู นึกแล้วยังหงุดหงิดไม่หาย เพราะอีแดงคนเดียวมันขัดโชคขัดลาภกู หน็อยแน่! เล่นได้อยู่คนเดียว ทีกูเสียเอาเสียเอา ผีบ้านผีเรือนมันมัวแต่กลัวแดดหรือไง ไม่ออกมาช่วยใบ้หวย วันหลังกูไม่ถวายอะไรให้กิน ไส้แห้งไปเถอะมึง!” “ลามปามท่านระวังคืนนี้โดนหักคอนะแม่” “อีนี่!” มือแม่กระตุกจะฟาดที่หน้า วรรณาทำหน้าปั้นจิ้มปั้นเจ๋อยกมือไหว้แม่ อีกหนึ่งความหมายวรรณาไหว้เจ้าที่เจ้าทางขอโทษแทนแม่ที่ปากไม่มีหูรูด ‘หนูขอโทษแทนแม่ด้วยนะคะ’ ‘ผีพนันเข้าสิง ลืมกลัวผีตัวจริงไปเลยค่ะ’ “รู้จักขอโทษก็ดี ไม่ต้องรอให้ผีมาหักคอหรอก กูนี่แหละจะหักคอมึงคนแรกเลยอีลูกอกตัญญู เก็บเสร็จแล้วก็ไป เข้าบ้าน กูหิว ทำอะไรกินล่ะวันนี้ ทำเผื่อพี่มึงด้วยนะ โทรบอกกูตอนบ่ายบอกจะกลับบ้าน” “ทำอะไรกินล่ะแม่ ไม่เอาเงินให้วิวแล้ววิวจะเอาเงินจากไหนไปซื้อกับข้าว แต่ถ้าพี่วินจะกลับบ้าน ก็น่าจะซื้อมาด้วย กลับมาทีไรกินฟรีนอนฟรี วิ่งรถขนไก่สดควรได้เงินเดือน แต่สภาพจนกว่าวิว”