“ค่ะ...เดี๋ยวพี่ออกไป”
พูดจบกชมนก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วสืบเท้าก้าวเดินออกไปจากห้องทัน ปริญมองตามแผ่นหลังเล็กที่ก้าวออกไปด้วยความสงสัยว่าใครกันที่เข้ามาหาเธอ
ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง หน้าตาหล่อเหลา นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้ม ยืนรอเธออยู่ พาขวัญพยายามนั่งทอดสายตาหยาดเยิ้มให้เขา แต่กับไม่ได้รับความสนใจเลยแม้แต่นิดเดียว เขาเลือกที่จะเดินออกมาไกลๆ จากโต๊ะทำงานของหล่อน
“คุณภูวิศมาหาท่านประธานเหรอคะ”
ภูวิศเพื่อนหนุ่มของปริญพอทราบข่าวว่าปริญยอมปล่อยเธอออกมาจากเพนท์เฮาส์แล้วก็เข้ามาหาเธอที่บริษัทของปริญทันที ความจริงแล้วเขาตั้งใจจะเข้ามาหาปริญ เพื่อสืบเรื่องความสัมพันธ์จอมปลอมว่ามันคืบหน้าไปถึงไหนแล้ว เพื่อความปลอดภัยในการทำงานของพวกเขา แต่ก็อยากรู้เหมือนกันว่าเพื่อนรักเขาจะกระอักเลือดไหมถ้าเขาจะพาเด็กของมันออกไปข้างนอก ไม่ใช่วางแผนจะหลอกเขาแต่กลายเป็นขุดหลุมฝังตัวเอง
“มาหาน้องมนแหละ ว่าจะชวนไปกิน
