ตอนที่ : 3 สยบเช่นเคย 3
1627 คำ
"อ๊า!" เม็ดสีชมพูระเรื่อผลุบเข้าออก ในปากของเขาเป็นว่าเล่น พิธานใช้ลิ้นสากดุนดันเล่นไปมา ราวกับลูกอมรสชาติหวานล้ำก็ไม่ปาน มิหนำซ้ำยังสลับข้างไปมา ราวกับว่ากลัวมันจะน้อยหน้ากันเสียอีก ฝ่ามือใหญ่ของเขาก็ลูบไล้ลงมายังสะโพกงามงอน บีบขยำความอวบอัดด้านล่างไปมา ก่อนจะวกเข้าสู่ต้นขาด้านในอย่างช้าๆ
"คุณพีท อา..." ดาลินเอ่ยชื่อเขาเสียงสั่น อกอิ่มก็แอ่นสูงลิ่วจนใบหน้าคมคายจมมิดไปกับความอวบใหญ่ทั้งสองข้าง พิธานรีบคลุกเคล้าใบหน้าลงตรงกลาง แล้วเกลือกกลิ้งไปมาอย่างชอบใจ และเมื่ออิ่มหนำแก่ความอยากแล้วเขาก็เลื่อนใบหน้าลงต่ำ จูบหน้าท้องแบนราบลงต่ำไปเรื่อยๆ แล้วท่อนขาทั้งสองข้างก็ถูกแยกกว้างออกจากกัน ปลายลิ้นตวัดไล้เลียกลีบดอกจนชุ่มฉ่ำ
"อืม..."
เสียงครางระงมต่อจากนี้เกิดขึ้นจากการปฏิบัติหน้าที่ของริมฝีปากและปลายลิ้นของฝ่ายชาย กลิ่นกายสาวช่างหวานลิ้นและสะอาดถูกใจ พิธานได้มอบสิ่งนี้ให้ดาลินเพียงคนเดียว เขาตวัดปลายลิ้นไล้เลีย จนกระทั่งน้ำหวานหยดสุดท้าย หมดไปจากกลีบดอก จึงได้เคลื่อนตัวขึ้นด้านบน แล้วบดริมฝีปากลงบนกลีบปากนุ่มอย่างนุ่มนวล
"อร่อยไม่เคยเปลี่ยนเลยนะดา" เขาชมคนที่หลับตาพริ้มแทบไม่รับรู้ถึงเรื่องราวรอบตัว ดาลินปรือตาขึ้นมองเขาอย่างอายๆ ก่อนจะหลับลงใหม่แล้วหันหน้าหนีไปด้านข้างอย่างเขินอาย พิธานถึงกับระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ จะผ่านมาสักกี่ปีผู้หญิงคนนี้ ก็ยังคงมีกิริยาน่ารักไร้เดียงสาไม่เคยเปลี่ยน นี่สินะ คือสิ่งที่มัดใจของเขาเสียอยู่หมัด
"คุณพร้อมแล้วนะดา ผมก็พร้อมแล้วนะ" ชายหนุ่มกระซิบเย้าหยอกริมใบหู
"ดารู้แล้วค่ะ" อีกฝ่ายก็ตอบกลับมาเสียงเบาหวิว
พิธานยิ้มรับเขาบรรจงสอดประสานอย่างนุ่มนวล สีหน้าของดาลินก็เคลิ้มตามจังหวะ การหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว ความรู้สึกเสียวกระสัน แพร่กระจายไปทั่วทั้งความแข็งขืน เคลื่อนตัวผ่านความอ่อนนุ่ม ละมุนกายไปตลอดจนสุดปลายทาง พิธานหยุดนิ่ง แล้วก้มลงจูบปากอิ่มที่อ้าเผยอนิดๆ
"อืม ดาน่ารักที่สุดเลยรู้ไหม" เขาพึมพำก่อนจะเลื่อนหน้าลงไปจ้วงชิมความนุ่มหยุ่นด้านล่าง
"ถ้าน่ารักก็รักดาสิคะ"
"ดาว่าอะไรนะครับ" คนถามผงกศีรษะขึ้นมาด้วยสีหน้างุนงง
"เปล่าๆ ค่ะ" ดาลินรีบปฏิเสธรัวเร็ว ดีนะที่เธอพูดเบาๆ แบบประชด คนที่กำลังมัวเมาอยู่กับเต้าอวบอิ่มทั้งสอง จึงได้ยินไม่ชัดหู
ความหวามเข้ามาแทนที่ทุกสิ่งอย่าง สะโพกหนาเคลื่อนเข้าออกอย่างเชื่องช้า ก่อนจะเพิ่มจังหวะรักให้โหมกระหน่ำขึ้นในเวลาถัดมา ดาลินเกาะเกี่ยวท่อนขารอบสะโพกของเขาไว้ มือทั้งสองข้างก็โอบรอบลำคอเขาเอาไว้แน่น เตียงสั่นสะเทือนเสียงครางดังกระเส่า กระนั้นทุกอย่างก็ยังเดินหน้าต่อ ไฟสวาทลุกท่วมเตียงนอนในเวลาอันรวดเร็ว ก่อนที่พิธานจะเสือกสะโพกเข้าใส่ในครั้งสุดท้าย พร้อมกับการแช่ตัวตนแน่นิ่ง มีกระตุกบ้างอยู่ครั้งสองครั้ง แล้วปล่อยเสียงครางสั่นๆ ออกมาพร้อมกับหยาดน้ำรัก ที่สาดใส่กลางช่อกุหลาบจนเปียกชุ่ม
บทรักนุ่มนวลอ่อนหวานเหมือนเช่นทุกครั้ง ทำให้ดาลินลุ่มหลงจนแทบจะถอนตัวไม่ขึ้น หญิงสาวพลิกตัวมากอดเขาเอาไว้แบบหลวมๆ ไม่ต้องห่วงเรื่องการตั้งครรภ์ในความสัมพันธ์ต้องห้ามนี้ เพราะดาลินดูแลตัวเองเป็นอย่างดี กินยาคุมอยู่เป็นประจำไม่เคยขาด หญิงสาวไม่อยากสร้างปัญหาให้เขา และไม่อยากให้เขายุ่งยากในเรื่องการป้องกัน จึงเป็นฝ่ายยอมที่จะแบกรับภาระเรื่องเหล่านี้ไว้เสียเอง
"คุณพีทหายใจแรงจัง ยังเหนื่อยอยู่เหรอคะ" ทั้งที่รู้แต่ดาลินก็ยังอยากจะเอ่ยล้อเขา
"เหนื่อยสิครับก็ผมออกแรงอยู่คนเดียวนี่คนสวย คุณขี้โกงนี่นาไม่ยอมทำอะไรเลย" พูดจบริมฝีปากหนาก็แตะลงบนขมับของหญิงสาวแรงๆ
"ดาเปล่าขี้โกงสักหน่อย ก็คุณพีททำเองเออเองอยู่คนเดียวนี่คะ" ดาลินหัวเราะเบาๆ ปลายนิ้วก็ลูบไล้แผงอกของเขาเล่นไปมา
"พูดแบบนี้แสดงว่าคุณอยากจะเป็นฝ่ายรุกใช่ไหม เต็มที่เลยจ้ะดาจ๋า" ชายหนุ่มดึงมือของดาลินออกจากอกยกขึ้นมาแตะริมฝีปากของตัวเอง
"คุณพีทดาพูดเล่นค่ะ เอาไว้วันหลังก่อนนะคะดาจะบริการเป็นพิเศษเลย แต่วันนี้ดาเหนื่อยมากแล้วอีกอย่างก็ง่วงนอนด้วย" คนพูดช้อนสายตามองเขาแกมขอร้อง เลยถูกพิธานใช้นิ้วมือบีบปลายจมูกแล้วขยี้ไปมาเบาๆ
"อย่าลืมนะดาคุณติดค้างเรื่องนี้ผมไว้นะคนสวย อย่ากินแรงผมนักสิ"
"ค่า" เสียงขานรับลากยาว ก่อนจะซุกหน้าลงตรงอกล่ำๆ ของเขาเป็นการปลอบใจตัวเองไปในตัว ดาลินรู้ว่าหากเธอต้องเป็นฝ่ายรุก ช่างเป็นเรื่องที่น่าละอายและยากแก่การทำใจได้ แต่พิธานก็สอนทุกอย่างจนนักเรียนโง่ๆ อย่างเธอสามารถทำเป็นจนได้
สักพักใหญ่ๆ ทั้งคู่ก็พากันเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย พร้อมกับสวมใส่ชุดสำหรับการหลับนอนในค่ำคืนนี้ อกอุ่นๆ แสนคุ้นเคยของผู้ชายที่เธอหลงรัก ทำให้ค่ำคืนนี้ของดาลินอบอวลไปด้วยกลิ่นอายแห่งความสุข ใบหน้าแตะแต้มไปด้วยรอยยิ้มแม้กระทั่งยามหลับนอน
เพราะว่าถูกรักอย่างหนักหน่วงในค่ำคืนที่ผ่านมา ทำให้เช้านี้ดาลินตื่นสายผิดปกติ หญิงสาวลุกพรวดวิ่งเข้าห้องน้ำแทบไม่ทัน ปกติแล้วดาลินจะไปทำงานก่อนเวลาราวหนึ่งชั่วโมง เพราะต้องเผื่อเวลารถติดหรือเหตุฉุกละหุกในตอนเช้าบนท้องถนน ฉะนั้นในเช้านี้ทุกอย่างจึงดูเร่งรีบไปเสียหมด
ระหว่างที่ยืนสวมชุดทำงานอยู่ คนที่สมควรจะหลับอยู่บนเตียงนอนก็เดินเข้ามายืนซ้อนอยู่ด้านหลัง ลมหายใจร้อนๆ เป่ารดต้นคอของหญิงสาว จนต้องย่นคอหนีเพราะขนอ่อนลุกเกรียวไปทั้งตัว
"คุณพีทพอแล้วค่ะ นี่ดาสายแล้วนะคะ" หญิงสาวพยายามปัดมือของเขา ที่ล้วงเข้ามาในกระโปรงชุดทำงานของเธอ แต่กลายเป็นว่ายิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ หนวดปลาหมึกทั้งสองข้างล้วงลึกขยำขยี้นวลเนื้อสาวอย่างย่ามใจ
"อีกนิดนะดายังไม่หายอยากเลย" คนพูดจูบไซ้ซอกคอของดาลินไปด้วย
"แต่ดาจะสายแล้วนะคะ" หญิงสาวเอียงหน้าหนีแต่ก็ไม่วายถูกเขาดึงตัวเข้ามาสวมกอดเอาไว้จนได้
"ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมไปส่ง"
"โธ่คุณพีทก็รู้ ดาขับรถไปเองได้"
"ใช่ผมรู้ แต่ผมอยากไปส่งตอนเย็นเราจะได้ไปหาอะไรอร่อยๆ กินไง ไม่อยากไปกันคนละคันมันเหงาชอบกล" เขาอ้อนเสียงแหบพร่าตามอารมณ์หวามที่แล่นพล่านทั่วร่างกาย
"แล้วคุณกล้าที่จะส่งดาหน้าบริษัทเหรอคะ"
"เดี๋ยวผมจะส่งคุณตรงสถานีรถไฟฟ้าแล้วคุณก็ข้ามสะพานข้ามไปบริษัท แต่ตอนนี้ขอต่อเวลาอีกนิดนะคนสวย ไม่งั้นวันนี้ทำงานไม่รู้เรื่องแน่"
"คุณพีท..." ปลายเสียงเบาหวิวเพราะดาลินถูกดันไปที่โซฟามุมห้อง เข่าทั้งสองข้างถูกทำให้คุกตรงลงบนโซฟา สะโพกงามงอนถูกเผยโฉมต่อหน้าพิธาน ยามเมื่อเขาถลกกระโปรงตัวสวยขึ้นไปค้างอยู่บริเวณเอวกิ่ว
ปลายนิ้วแกร่งปัดป่ายสร้างความกระสันซ่านให้ดาลิน หญิงสาวห่อปากสูดลมเข้าออกแทบไม่ทัน กระทั่งความชุ่มฉ่ำเปรอะเปื้อนปลายนิ้ว ความใหญ่โตของเขาก็ได้เวลาแทรกผ่านเนื้อนุ่มเข้ามาอย่างเชื่องช้า มือใหญ่ทั้งสองเกาะกุมสะโพกเอาไว้อย่างเหนียวแน่น จากนั้นโซฟาก็สั่นสะเทือนจากแรงโหมกระหน่ำของพิธาน ดาลินยึดพนักโซฟาเอาไว้ เพื่อไม่ให้ตัวเธอตกลงมาจากเบาะโซฟา
ต้นขาถูกแยกออกจากกันให้กว้างขึ้น เพื่อความสะดวกในการสอดประสานจากเขา เสียงร้องครวญครางดังขึ้นอยู่เป็นระยะ ปากนุ่มถูกจูบซับความหอมหวานอยู่ตลอดเวลา จนได้เวลาแห่งการปลดปล่อย พิธานก็เปล่งเสียงครางแหบทุ้มออกมาแบบสั่นๆ พร้อมกับสายธาราที่สาดใส่ ดอกไม้ช่องามจนเปียกชุ่มไปทั้งช่อ
"โอ๊ะ ดาคุณจะรีบอะไรขนาดนี้" พิธานส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้มเมื่อหญิงสาวผลุนผลันเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว
"ก็สายแล้วนี่คะ" เสียงตะโกนใสๆ ดังออกมาจากด้านใน ระหว่างที่เขายังอยู่ในห้วงอารมณ์พิศวาสใหม่หมาด แต่ดาลินกลับปรับตัวได้อย่างดีเยี่ยม พิธานจ้องน้องชายตัวน้อยที่ยังตื่นตัวอยู่อย่างขำๆ ขำตัวเองที่ยังต้องการไม่รู้จักจบสิ้น
"คุณพีทรีบมาอาบน้ำเร็วเข้าเดี๋ยวจะสายจริงๆ แล้วนะคะ" ดาลินกลับออกมาอีกครั้งในสภาพที่เรียบร้อยดีแล้ว หญิงสาวเดินมาดันหลังของเขาให้เข้าห้องน้ำไป
"ครับๆ รู้แล้ว"
- ผู้เขียน
