ตอนที่ : 2 สยบเช่นเคย 2

1126 คำ
      เสียงลมหายใจถูกระบายออกมาแผ่วๆ หลังจากจูบแสนเร่าร้อนของพิธานหยุดลง ดาลินหอบเหนื่อยจนอกกระเพื่อมให้คนทำเห็น            "ให้ถึงห้องก่อนก็ไม่ได้นะคะคุณพีท" ประชดเขาหน่อยๆ ตวัดหางตาค้อนเขานิดๆ            "คนมันอยากนี่ครับดา" ตักตวงพอหายอยากแล้วพิธานก็หมุนเลี้ยวพวงมาลัยออกจากลานจอดรถของผับไป ความหวานของดาลินก็ยังให้รสชาติดีเยี่ยมไม่เคยเปลี่ยน แล้วบทรักแสนพิเศษค่ำคืนนี้ก็คงจะเร่าร้อนดุเด็ดเผ็ดมันเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา เพียงแค่จินตนาการถึงเรื่องบนเตียง น้องชายของเขาก็ทำท่าจะไม่รักดีเข้าเสียแล้ว ทำคอตั้งตรงตั้งแต่อยู่ในร่มผ้าเสียอย่างนั้น เขาเหยียบคันเร่งเพื่อให้ถึงจุดหมายปลายทางเร็วขึ้น เพียงแค่สิบห้านาทีรถคันหรูก็แล่นเข้ามาจอดในคอนโดมิเนียมของดาลิน            ประตูห้องถูกปิดลงฝ่ายหญิงก็ถูกดันแผ่นหลังแนบราบกับผนังห้องสีครีม พิธานระดมจูบเหมือนคนตายอดตายอยาก ทั้งที่ถูกป้อนเข้าปากอยู่เป็นประจำแทบไม่ขาด เขาดึงชายเดรสให้ร่นสูงขึ้นกระชากชั้นในตัวน้อยลงด้านล่างอย่างรวดเร็ว            "คุณพีทที่เตียง..."            "ไม่ไหวแล้วดาจ๋าตรงนี้แหละ อืม" เขาจูบปิดปากนุ่มๆ ของดาลินอย่างดูดดื่ม เท้าก็กดเหยียบชั้นในตัวน้อยให้หลุดออกทางด้านล่าง อำนวยความสะดวกในการร่วมรักตรงผนังห้อง            "อ๊ะ!" พิธานดึงเดรสให้ร่นต่ำดันเต้าอวบอิ่มให้หลุดออกมา แล้วเคลื่อนริมฝีปากเข้าครอบครองอย่างรวดเร็ว เรียวนิ้วงามของดาลินก็แทรกเข้ามาภายในเส้นผมของเขา มีดึงกระชากบ้างบางจังหวะที่สุดจะต้านไหว ใบหน้าหล่อคมมีเคราตอสั้นๆ ผุดขึ้นเล็กน้อย กำลังคลุกเคล้าสูดดมกลิ่นกายสาวอย่างเมามัน            "อื้อ! อา..." เขาแกล้งหยอกเย้าด้วยการครูดเคราไปบนเนื้อนุ่มๆ ได้ผลเมื่ออีกคนนั้นส่งเสียงครางผะแผ่วให้ได้ยิน มือหนาจึงล้วงต่ำลงกลางดอก กรีดกรายนิ้วแกร่งเข้าสู่ภายในอย่างช้าๆ            "อื้อ! คุณพีท อื้ม!" ดาลินหนีบท่อนขาเข้าหากันอย่างคนทนทานฤทธิ์ดัชนีร้อนไม่ไหว แต่ก็ถูกขาแกร่งของพิธานแยกกว้างออก ก่อนจะถูกช้อนท่อนขาข้างซ้ายขึ้นค้างไว้ตรงข้อพับ ชายหนุ่มจ้องตาแม่กวางเนื้อหวานที่รสชาติไม่เคยทำให้เขาต้องผิดหวัง มือก็รูดซิปกางเกงออกนำความแกร่งของตนเองออกมาด้านนอก จับไล้แผ่วๆ ตรงกลางดอกเพื่อทักทาย ก่อนจะเคลื่อนใบหน้าเข้าหาหญิงสาวเพื่อกระซิบเบาๆ            "คิดถึงมากรู้ไหมดา" เขาแตะปลายจมูกลงบนพวงแก้มนุ่ม พร้อมๆ กับการสอดประสานใส่อย่างช้าๆ กลีบกุหลาบตอบรับการล่วงล้ำด้วยการรัดรึงจนนุ่มแน่น            "อา... อืม" พิธานครางอย่างคนสุขสม ถอยห่างแล้วแทรกตัวเข้าใหม่อย่างช้าๆ ไม่รีบไม่ร้อนเพราะเวลายังมีให้ใช้อีกเหลือเฟือ ดาลินแอ่นอกให้เขาชื่นชมอย่างถนัดถนี่ ยอดถันสีสวยเลยถูกฟันของเขางับเบาๆ            "คุณพีท..." เสียงเรียกชื่อลากยาวเหมือนคนหายใจไม่ทั่วท้อง พิธานลอบยิ้มนิดๆ ก่อนจะดูดเม็ดยอดฉ่ำลิ้นเข้าในปากอุ่นดูดดุนสลับกับไล้เลียไปมา สะโพกสอบก็เคลื่อนเข้าออกอยู่เป็นจังหวะไม่ยอมหยุด            พิธานขยับโยกจนแผ่นหลังเนียนของดาลิน กระแทกเข้ากับผนังห้องครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ไหนเลยความเจ็บจะมามีอิทธิพลเหนือความปรารถนา ที่กำลังร้อนระอุของพวกเขาได้ หญิงสาวโอบกอดรอบคอของเขาเอาไว้แน่น            "คุณพีท!" ก่อนจะหวีดเสียงลั่นอย่างตกใจ เมื่อพิธานช้อนท่อนขาของเธอขึ้นทั้งสองข้าง ตรึงเอาไว้กับผนังเหมือนโดนปักหมุดบนกระดาษ            "ผมเอาอยู่น่าดา ทำเป็นตกใจไปได้" พิธานล้อขำๆ ก่อนจะโหมเข้าหาดาลินอีกระลอก ฝ่ายหญิงนั้นแทบจะยึดต้นคอของเขาเป็นที่มั่น ทว่าสะโพกงามงอนก็ทิ้งตัวลงมา รับความร้อนของเขาที่ผงาดขึ้นหา            "เยี่ยมเลยดาแบบนั้นแหละ โอ...แรงๆ ลงมาเลย"            "คุณพีทดาไม่ถนัด เจ็บหลังด้วย" หญิงสาวอ้อนเขาเสียงหวาน สถานการณ์ในตอนนี้เธอรู้สึกไม่ปลอดภัยเอาเสียเลย แม้พิธานจะร่างกายแข็งแรง พอที่จะอุ้มคนตัวเล็กอย่างเธอได้สบาย แต่คนที่อยู่เหนือพื้นห้องอย่างเธอ ก็ยังหวาดระแวงอยู่ดี            "งั้นไปที่เตียงกันนะคนสวย" ชายหนุ่มยอมฟังคำร้องขอ และเพียงแค่ปล่อยหญิงสาวลงมายืนบนพื้น เจ้าตัวก็ก้มลงเก็บชั้นในตัวน้อยขึ้นมาถือเอาไว้อยู่ในมือ เห็นแบบนั้นพิธานก็รีบห้ามเสียงเร็วรัว            "ห้ามใส่นะดา ยังไงก็ต้องถอด"            "ดาก็ไม่ได้ใส่สักหน่อย แค่อยากจะเอาเข้าห้องไปด้วย" หญิงสาวบอกยิ้มๆ ไม่อยากปล่อยให้น้องน้อย ต้องเดียวดายอยู่บนพื้น            "งั้นก็เข้าห้องกัน" คนชวนดึงข้อมือของเธอเดินเร็วๆ เข้าห้องนอนไป            เตียงนอนอยู่ตรงหน้ามีหรือพิธานจะรอไหว ปลดเปลื้องทุกอย่างบนร่างกายของตัวเองออกจนหมด ก่อนจะมาจัดการกับชุดของเธออย่างคนใจร้อน            "ถอดอ้อยอิ่งอยู่นั่นแหละ มานี่ผมช่วย" พูดจบก็ดึงโน่นนี่ออกจนเนื้อตัวเปลือยเปล่าไม่ต่างกัน            "เรามีอะไรกันมาสามปีแล้วนะดา ทำไมคุณถึงยังอายผมอยู่อีก"            "ก็มันน่าอายนี่คะ แก้ผ้าต่อหน้าคนอื่นแบบนี้" หญิงสาวออกอาการขัดเขินอย่างชัดเจน สองฝ่ามือก็ยกขึ้นปิดเต้าอวบอิ่มทั้งสองข้างเอาไว้แน่น สายตาของพิธานเลยพุ่งตรงด้านล่างแทน            "คุณพีทอย่ามองสิคะ"            "ผมเพิ่งรู้ว่าผมเป็นแค่คนอื่น" พิธานตวัดร่างงามเข้าสู่อ้อมกอด แล้วเอนลงใจกลางเตียงนอนอย่างรวดเร็ว จูบร้อนแนบลงบนริมฝีปากของดาลิน ซึ่งหญิงสาวก็เผยอปากขึ้นรับรสจูบซาบซ่านจากเขา มือทั้งสองข้างถูกง้างออกแล้ววางราบไปบนที่นอน            ความแกร่งของบุรุษเพศเสียดสี กับร่างอรชรอ่อนนุ่มของฝ่ายหญิง พิธานตื่นตัวเต็มที่ยามได้เบียดเสียดความร้อนรุ่ม กับความนุ่มนิ่มของดาลิน เลื่อนมือลงบดเคล้าความนุ่มหยุ่นเต็มฝ่ามือ ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะตามติดลงมา ยอดทรวงสีชมพูระเรื่อกำลังแข็งตัวเป็นตุ่มไต และเพียงแค่แลบลิ้นเลียเบาๆ หญิงสาวก็เกร็งสะท้านไปทั้งตัว
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม